6/5/2023
Αχ, πώς θα αντέξουμε, πώς;
Όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε, βλέπουμε τους τρελούς και τους ακούμε να μιλούν, σαν να είναι παρθένες της πολιτικής ζωής.
Θαρρείς και δεν πήραν το λαστιχένιο φόρεμα της εξουσίας στα χέρια τους! Αλλά, διάλοε, το πήραν! Μια το τραβούσαν για να το μακρύνουν, μια το κόνταιναν, μια το φάρδαιναν, μια το στένευαν. Ξέραν αυτοί την τέχνη του «δημοκράτη ράφτη»! Και όχι μόνο ξέραν, αλλά είχαν και όλα τα ραφτικά σύνεργα στα χέρια τους!
Αχ, πώς θα αντέξουμε, πώς;
Οι επερχόμενες εκλογές, είναι λένε οι πιο σημαντικές!
Μωρέ τι μας λες; Υπήρξαν σ΄ αυτήν την χώρα εκλογές που δεν ήταν σημαντικές; Ας δούμε μόνο τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια… Ήταν έστω μια φορά που δεν «ξέσκιζαν τις σάρκες τους» οι πολιτικάντηδες για να μας πείσουν για την σημαντικότητα της κάλπης;
Αχ, πώς θα αντέξουμε, πώς;
Στου Τσίπρα την ποδιά ή στου Μητσοτάκη θα καταλήξουν τα πολυπόθητα ψηφαλάκια; Ο ένας κατηγορεί τον άλλονε, θαρρείς και δεν προσβάλλανε και οι δύο την πνευματική, ψυχική και σωματική μας ειρήνη!!! Αμ εκείνο που ξεσκίζονται να μας πείσουν με ποιον θα «συγκυβερνήσουν»; Και όλο και μαλώνουνε, και όλο παίζουν το παιχνίδι του «μπρος-πίσω», η δουλειά τους να γίνεται μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες της 21ης του Μάη.
Αχ, πώς θα αντέξουμε, πώς;
Αυτό, πάλι, το ύφος του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε»; «Ξέρεις τι έχω κάνει για την Ελλάδα»; «Εσύ, την κατέστρεψες»! «Όχι, εσύ την διέλυσες»!
Αλλά, να μην παραπονιόμαστε! Αυτό το ύφος το έχουμε από τα αρχαία χρόνια στα κύτταρά μας. Το έλεγε και ο Όμηρος, στην Ιλιάδα του (Φ 150-1, μεταφρ. Ν. Καζαντζάκη-Ι. Κακριδή): Ποιος είσαι εσύ και πούθε, αντίκρα μου που ξεθαρρεύτης να ΄ρθεις...
Είμαστε βασανισμένοι από τα αρχαία χρόνια, εξ ου και η τωρινή μας κούραση. Ποιος είσαι εσύ; Εσύ ποιος είσαι; Αυτό το θέατρο του παραλόγου να μην ζούσαμε, και τι στον κόσμο!!!
Σαν τον αλαζόνα Δία του Ομήρου που μιλάει στην σύναξη των θεών, είναι έκαστος σύγχρονος πολιτικάντης: Τίποτα δεν έχει ωστόσο εκείνος (ο πολιτικός εχθρός) για να μπορεί να μου μιλάει σαν ίσος και όμοιος μου…
Τσίπρας και Μητσοτάκης, δοκιμασμένοι στην εξουσία και οι δύο, αποτυχημένοι δημοκράτες που τάχα ξιφασκούν για τα δίκαια της πατρίδας μας, τριγυρνούν στην χώρα και στα ΜΜΕ, ξοδεύοντας τα δικά μας λεφτουδάκια, για να μας πείσουν ποιος είναι ο ομορφότερος της χώρας!!!
Αχ, πώς θα αντέξουμε, πώς;
Τρίζουμε τα δόντια, καθώς εναγωνίως ψάχνουμε την καλή νεράιδα που θα μεταμορφώσει την κολοκύθα σε άμαξα και θα μας πάει μακριά, σε μια άλλη βουλή, ή αν δεν υπάρχει κολοκύθα, ας χτυπήσει με το ραβδί της το κεφάλι μας μήπως και συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι μας θέλουν άσχημους, φτωχούς και απάτριδους, με μια βουλή στα μέτρα του δικού τους λαστιχένιου φορέματος!
Και άμα τα συνειδητοποιήσουμε όλα ετούτα, τότε μπορεί να μεταμορφωθούμε στον Οδυσσέα του Ομήρου που είπε στον στρατιώτη Θερσίτη (ο οποίος αντιμίλησε στον βασιλιά Αγαμέμνονα):
Εγώ θα σου πω ένα πράγμα (λέμε εμείς στον πολιτικάντη) που οπωσδήποτε θα γίνει. Άλλη φορά, αν σ΄ ακούσω να λες ανοησίες (προ και μετά εκλογών), να μην με λένε Οδυσσέα αν δεν σε πιάσω και δεν σε ξεβρακώσω και δεν σε πατήσω ένα γερό ξύλο και δεν σε διώξω από εδώ κλαίγοντας (το ξεβράκωμα ήταν πιο ντροπιαστικό και από το ξύλο!)…
Ας τους ξεβρακώσουμε λοιπόν, δεν ήρθε η ώρα;
Νίκη Μάρκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου