Προτομή του επονομαζόμενου "Θνήσκοντος Αλεξάνδρου" (Uffizi Gallery, Φλωρεντία) |
Ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν ήταν ακόμα στην ακμή του μεγαλείου και της νεότητας, προκάλεσε σε ολόκληρη την τότε γνωστή οικουμένη μεγάλη ταραχή και βαθύτατη εντύπωση. Τόσο βαθιά εντύπωση, που η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αυτός ο Μακεδόνας από την Ελλάδα είχε πάψει πια να υπάρχει.
Όταν η πρώτη φήμη για τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου έφτασε στην Αθήνα, ο ρήτορας Δημάδης φώναξε με στεντόρεια φωνή:
"Δεν πέθανε ο Αλέξανδρος, άνδρες Αθηναίοι! Διότι θα μύριζε η Οικουμένη με την μυρωδιά του νεκρού Αλεξάνδρου!"
Πραγματικά, σείστηκε η Οικουμένη, και όχι μόνο η Μακεδονία, όταν ο Αλέξανδρος άφησε την ύστατη επίγεια πνοή του. Γιατί το έργο του ήταν μοναδικό από κάθε άποψη. Όπως έγραψε Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος στην "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους - Μακεδονικός Ελληνισμός":
Ο Αλέξανδρος, ως κατακτητής είναι απαράμιλλος στην συνολική ιστορία της ανθρωπότητας.
Ως πολεμιστής δε, και για την τόλμη του και για το οργανωτικό νου και για το στρατηγικό του πνεύμα, λέγεται πως η προσωπικότητά του συγκεντρώνει όλες τις αρετές που ο Όμηρος αποδίδει στον ορμητικό Άρη και την πολυμήχανη Αθηνά, κι επίσης χαρακτηρίζεται ολοκληρωμένος, αν όχι σε όλη την ιστορία, τουλάχιστον στην ιστορία της αρχαιότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου