Μακεδόνισσες στο Έπος του 1940 - Αγλαΐα Τασιοπούλου: Τα παιδιά μας θα κοιτούσαμε, η πατρίδα κινδύνευε!!!

Οι ηρωίδες της Πίνδου Αγλαΐα Τασιοπούλου απ΄ την Κορυφή και Αγαθούλα Λόλα απ΄ την Αγία Σωτήρα.

11/10/2025

Οι Ελληνίδες της Μακεδονίας μας πολέμησαν με απαράμιλλη εθελοθυσία το 1940: Ζαλικώθηκαν ψωμί, πολεμοφόδια και υγειονομικό υλικό κι άλλοτε νηστικές κι άλλοτε παγωμένες, μα πάντα χαμογελώντας, τραβούσαν ψηλά, ίσα στην κορφή του χρέους. 

Η Κορυφή Βοΐου συμμετείχε στον πόλεμο του 1940 με 105 ημιονηγούς, οι 52 ήταν γυναίκες. Μόλις ο κλητήρας Κ. Γκούρας χτυπούσε την καμπάνα, οι αμαζόνες έτρεχαν σμήνος στην εθελοθυσία. Πρώτη και καλύτερη η Αγλαΐα Τασιοπούλου, εγγονή της θρυλικής Γκξώτους. 

Η κυρά Αγλαΐα θυμάται: 

"Είχα τότε δυο κοριτσάκια, ένα τρία χρόνια και τ΄ άλλο οκτώ μήνες. Η πατρίδα κινδύνευε, όλοι κινδυνεύαμε. Τα μικρά θα κοιτούσα; 

Μόλις ξημέρωνε, ρωτούσαμε: "Βάρεσε η καμπάνα για το στρατό;" 

Που λες, άφηνα τα κορτσούδια σε μια γειτόνισσα κι έτρεχα να φορτωθώ. Τα ζώα δεκατίζονταν. Οι ουρές και οι χαίτες τους έπιαναν πάγο. Γλιστρούσαν και τσακίζονταν στις κοφτερές πέτρες. Τότε παίρναμε τα κασόνια στην πλάτη. Τα τσαρούχια ξεσχίζονταν. Οι πατούσες κοκκάλωναν. Δεν τις ορίζαμε. Τα χέρια το ίδιο. Απ΄ την ανάσα, πάγωνε το μαντήλι στα μάγουλα. 

Κι όλο πάηναμε, πάηναμε. Γυρνούσαμε νύχτα μετά από τρεις μέρες με πρησμένα και ματωμένα ποδάρια. Τα κοριτσάκια μ΄ μ΄ ανατρόμαζαν. Αγρίευε το πρόσωπο απ΄ το δρόμο, τον αέρα και το ξενύχτισμα. Την άλλη μέρα κρατούσα τα παιδιά της γειτόνισσας να πάει κι εκείνη κι άντε πάλι απ΄ την αρχή". 

Πηγή: "Η Μακεδόνισσα στο Θρύλο και στην Ιστορία", Έρευνα-Καταγραφή Αθηνάς Τζινίκου-Κακούλη, εκδοτική Θεσσαλονίκης.