Κερύνεια - Κυκλάμινα της Ελευθερίας

 
11/10/2025

Ένα μήνυμα από την Κερύνεια

Άνθος Λυκαύγης (Ανδρέας Χαραλαμπίδης)
Φιλελεύθερος, 1975

Άλλο έγραφα για σήμερα, κι άλλο καταγράφω. Οι πιο κάτω γραμμές είναι χαραγμένες με χέρι πού τρέμει. Το δεξί κινεί την πέννα. Το αριστερό σφίγγει δυο κυκλάμινα. Κι ή καρδιά σπάζει. Οι κτύποι της είναι κραυγή. Κι αυτή σας μεταδίνω, χωρίς να μπορώ να σας δώσω το άρωμα των δυο κυκλάμινων που σφίγγω στα δάκτυλα.

Αξίζει η ιστορία. Δεν είναι προσωπική, γι’ αυτό την καταγράψω. Τέτοιες στιγμές διαρκούν περισσότερο από ό,τι ένα χρονογράφημα.

Σάββατο χθες έντεκα το πρωί. Η συνηθισμένη δουλειά. Και συνήθως δίπλα το τηλέφωνο κτυπά για ειδήσεις.

Στις έντεκα η ώρα χθες το τηλέφωνο κτύπησε. Αλλιώτικη είδηση. Μια φωνή τραυματισμένη...

Κυκλάμινα από το Μπέλλα Παΐς! Πώς μπορεί ένα μάτσο κυκλάμινα να αλλάξουν μια μέρα! Πώς μπορεί ένα φύλλο να κάμει την καρδιά να αναστατωθεί έτσι!

Ούτε άγιο φως να ήταν. Όλοι έπαιρναν. Καταρράκτες τα μάτια. Τα δάκτυλα τρέμουν. Δυο κυκλάμινα φυλαγμένα για μένα, ένας λαλές κι ένα φύλλο. Ολόδροσα. Και πάνω στό γραφείο ένα μαντήλι βρεμένο, γεμάτο χώματα απ’ τις ρίζες. Μαντήλι γαλάζιο και λευκό.

— Θα το φυλάξουμε κι αυτό. Να το πλύνω και να το φυλάξουμε.

— Όχι, όχι. Έτσι λασπωμένο, με το χώμα της ρίζας. Έτσι να μείνει.

Άγραφο μήνυμα από το βορεινό μέρος της καρδιάς μας. Κι εγώ τώρα χαράζοντας αυτές τις λιγοστές αράδες νιώθω να μοσκοβολά μέσα μου η άνοιξη της πατρίδας. Και τα δάκτυλα ψαύουν το τραύμα της. Καίνε οι μίσχοι και τα πέταλα ιερουργούν τα κράσπεδα του Μπέλλαπαϊς κι οι ήχοι της θάλασσας.

Δυο κυκλάμινα. Τόσο λίγο λοιπόν χρειάζεται η μνήμη για να ξεσηκωθεί; Τόσα λίγα χρειάζονται λοιπόν τα μάτια για να συννεφιάσουν; Τόσο κοντά λοιπόν η γη κι η αγάπη της. Μια γη επώνυμη, καταγραμμένη πάνω σε δυο κλωνάρια που κραυγάζουν την οδύνη της. Που τραγουδούν την ανάσα της. Που κανοναρχούν τον καυμό της.

Μια γη επώνυμη. Λέξεις που τραυματίζουν: Το Μπέλλαπαϊς και η Θέρμια. Η Κερύνεια κι η Λάπηθος, ο Καραβάς κι η Βασίλεια. Η Όρκα και τα Πάναγρα. Και μαζί τους το κύμα και τα χαλίκια μετρημένα ένα-ένα από τον Θεό. Περασμένα ένα-ένα, στο δεφτέρι της καρδιάς. Τα χαλίκια του Βαβυλά και η άμμος. Οι κορφές τής Χαλεύκας και οι πλαγιές των Πανάγρων.

Δυο κυκλάμινα διάλεξε η Κερύνεια. Για να μηνύσει την άνοιξη.
Δυο κυκλάμινα διάλεξε ή άνοιξη για να μας θυμίσει την Κερύνεια.
Να τα φυτέψουμε στην ψυχή ν’ ανθοφορήσει πάθος και όνειρο.
Να τα καρφώσουμε στο στήθος του Νότου για να μυρίζει Βορρά.
Να κρεμμάσουμε στη μνήμη για να καρποφορήσει Δικαιοσύνη.
Να τα κρατάμε στα δάκτυλα για να γράψουν Ελευθερία. - Πηγή