Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική κοινωνία ταλανίζεται από σοβαρότατα προβλήματα εθνικής και οικονομικής φύσεως. Ο Έλληνας που δεν μπορεί να κλειστεί σε καλούπια συμπεριφοράς που εξυπηρετεί εφήμερα συμφέροντα, υλικά και εξουσίας, νοιώθει να πνίγεται. Νοιώθει ότι καταπατείται το βασικό του δικαίωμα, να σκέπτεται ελεύθερα και να πράττει αναλόγως.
Κάθε φορά που επιχειρεί να προτάξει τα συμφέροντα της πατρίδας, πέφτουν καταπάνω του οι άνθρωποι του συστήματος, με ένα στόχο: Σπιλώνοντας την τιμή του, να τον εξουδετερώσουν.
Θα τα καταφέρει το σύστημα να πνίξει την ελευθερία του πνεύματος του Έλληνα, και τελικά να αφανίσει τον ίδιο;
Ας ψάξουμε την απάντηση στον μεστό λόγο του φιλοσόφου Ευάγγελου Παπανούτσου:
Ο άνθρωπος είναι ένα προβληματιζόμενο ον. Που θα πει ότι αυτός μόνο ανάμεσα στ΄ άλλα ζωντανά πλάσματα του κόσμου έχει το προνόμιο να σπαράζεται από προβλήματα.
Όσο ξυπνά και ωριμάζει μέσα του η συνείδηση, τόσο δυσχεραίνεται η ζωή του από περιπλοκές εσωτερικές που τον φέρνουν σε αδιέξοδο. Μια από τις πολλές είναι και το πρόβλημα της πνευματικής του ελευθερίας.
Μπορεί τάχα και πρέπει ο άνθρωπος να είναι πνευματικά ελεύθερος, όταν ο ίδιος για να διασφαλίσει τα στοιχειώδη αγαθά της ζωής κατασκευάζει και αναδέχεται τόσους περιορισμούς;
Ο Έλληνας σήμερα είναι βαθιά προβληματισμένος. Μετά από 10 και πλέον χρόνια οικονομικής και ηθικής κρίσης, μετά από την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών της προηγούμενης κυβέρνησης που παραχωρεί σε σλάβους το ιερό όνομα της Μακεδονίας μας, μετά την αθρόα εισβολή στην χώρα αλλοδαπών χωρίς ταυτότητα και μετά το τελευταίο χτύπημα από τον αόρατο εχθρό, τον αποκαλούμενο κορωνο-ιό, ο Έλληνας νοιώθει όσο ποτέ άλλοτε να του στερούν την πνευματική του ελευθερία, αλλά και την σωματική.
Πώς θα πράξει ο Έλληνας; Θα ζήσει με περιορισμούς που θα σμικρύνουν το πνεύμα του και άρα την ίδια του την ύπαρξη; Ή θα επαναστατήσει, πολεμώντας για ένα καλύτερο και ενδοξότερο μέλλον για την επόμενη γενιά, όποιο κι αν είναι το σημερινό κόστος σε προσωπικό επίπεδο; Γιατί, έκαστος ξέρει: Όταν κάποιος αγωνίζεται κόντρα στα συμφέροντα του συστήματος, γίνεται δακτυλοδεικτούμενος και μπαίνει στο περιθώριο. Μπορεί να αντέξει τέτοια απομόνωση;
Ο φιλόσοφος θέτει το ερώτημα: Επιτρέπεται να θυσιάζεται η αλήθεια; Όχι βέβαια, όταν αυτή η αλήθεια αφορά την ίδια την ύπαρξη του ελληνικού έθνους!
Όταν αναγνωρίζεις ότι μια πράξη είναι ηθικά απαράδεκτη, έχεις την υποχρέωση όχι απλώς να εκθέσεις και θεωρητικά να θεμελιώσεις τη γνώμη σου, αλλά να ενεργήσεις με όλες σου τις δυνάμεις, ακόμη και με θυσία αξιωμάτων, συμφερόντων, της ίδιας σου της ζωής, ώστε να μην αποφασιστεί και εκτελεστεί αυτή η πράξη...
Η αρετή δεν είναι καθόλου φτηνή αρχοντιά - αγοράζεται με το αίμα μας.
Αυτόν τον Έλληνα χρειάζεται η πατρίδα μας σήμερα. Τον ασυμβίβαστο, τον πνευματικά ελεύθερο, τον τίμιο. Τον Έλληνα, στις φλέβες του οποίου ρέει, μαζί με το αίμα, και η αρετή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου