Ο Θησαυρός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη!



       Ο Θησαυρός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη
       Γιατί τα λόγια του είναι  ο πολύτιμος θησαυρός 
                        των Ελλήνων

Για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες 
που δεν μπορούν να ζήσουν 
ΑΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ!...

-Μια φορά επήγα εις το πανηγύρι της Αγίας Μονής. Αυτό το μοναστήρι ήταν μεγάλο καιεχαλάσθη εις την πρώτη Τουρκιά. Όταν επέρασα, ήτο μία μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη η εκκλησιά με κλάδους δέντρων. Τότε έταξα, ότι: “Παναγία μου βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα μας από τον τύραννο, και θα σε φκειάσω καθώς ήσουν πρώτα (1803)”. Με εβοήθησε, και εις τον δεύτερον χρόνο της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκειασα.

-Είδα τότε ότι, ό,τι κάμωμε, θα το κάμωμε μονάχοι και δεν έχομε ελπίδα καμία από τους ξένους.

-Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πώς δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε “πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα”, αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας… Πνύκα 7 Οκτωβρίου 1838

-Εγώ δεν έλειψα να κάμω μία προσταγή, και επάτησα τη βούλα μου: Όποιο χωριό δεν ήθελε να ακολουθήση την φωνή της Πατρίδος τζεκούρι και φωτιά!

-Όταν εμβήκα εις την Τριπολιτζά, με έδειξαν τον πλάτανο εις το παζάρι οπού εκρέμαγαν τους Έλληνας. Αναστέναξα και είπα: “Άιντε, πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθησαν εκεί”, και διέταξα και τον έκοψαν. Επαρηγορήθηκα και διά τον σκοτωμόν των Τούρκων.

-Ο Αναγνώστης Ζαφειρόπουλος από το Ζυγοβίστι, τον οποίον είχα γραμματικό τότε…. μου είπε: Άϊντε Κολοκοτρώνη, παιδεύσου, παιδεύσου, και η πατρίς σου θέλει σε ανταμείψει. Εγώ του απεκρίθηκα ότι: Εμένα η πατρίς θα πρωτοεξορίση, και η τύχη το έφερε και αλήθευσα.

-Ας το μάθουν τούτο οι δυσφημούντες τους άλλους στρατιωτικούς της Ελλάδος, ότι ο Κολοκοτρώνης ο αρχηγός της Πελοποννήσου, όχι πολλούς μήνας μετά την κυρίευσιν της Τριπολιτσάς, δεν είχεν ούτε ένα σώβρακον, αλλ᾿ εν ω επολιόρκει την Κόρινθον ηναγκάσθη να γράψει εις Άργος διά να του κάμουν και να του το στείλουν το ταχύτερον.

-Έλληνες, σήμερα εγεννήθημεν και σήμερα θα πεθάνωμεν διά την σωτηρίαν της πατρίδος μας και διά την εδικήν μας (Μάχη στα Δερβενάκια).

-Απόψε ήλθεν η τύχη της πατρίδας μας, και μου είπεν, ότι θα είμεθα νικηταί τόσον πολύ, όπου άλλην νίκην καλυτέραν από την σημερινήν δεν εκάμαμεν, αλλ᾿ ούτε θέλομεν κάμει. Έχω τόσην βεβαιότητα να σας το είπω να μην πάρετε ούτε τα άρματά σας, διά να πάρωμεν των Τούρκων (Μάχη στα Δερβανάκια).

-Εις τον καιρό του προσκυνήματος εφοβήθηκα μόνον διά την πατρίδα μου, όχι άλλη φορά, ούτε εις τας αρχάς, ούτε εις τον καιρό του Δράμαλη, οπού ήλθε με 30.000 στράτευμα εκλεκτό, ούτε ποτέ, μόνον εις το προσκύνημα εφοβήθηκα.

-Μήνυμα Κολοκοτρώνη στον Ιμπραήμ: Όχι τα κλαριά να μας κόψεις, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μήτε πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνει, εμείς δεν προσκυνάμε. Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε. Και μην ελπίζεις πως τη γη μας θα την κάνεις δική σου, βγάλ᾿ το από το νου σου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου