Ο Διονύσιος Σολωμός σαν σήμερα 9 Φεβρουαρίου του έτους 1857 εγκατέλειψε τα εγκόσμια, για να ανέβει στον ουράνιο θόλο και να καταλάβει την ξεχωριστή του θέση ανάμεσα στους ήρωες του Ελληνισμού. Από την Κέρκυρα βρέθηκε λοιπόν στο άπειρο, αιώνιο και αθάνατο του έθνους.
Μεταξύ των σημαντικότατων έργων του, ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν, από όπου και ο Εθνικός Ύμνος μας, οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, η Καταστροφή των Ψαρών, Εις τον Μάρκο Μπότσαρη, η Φαρμακωμένη κ.ά..
Ο Διονύσιος Σολωμός έπλαθε τις λέξεις αριστοτεχνικά κι απέδιδε της φυλής μας τα μηνύματα, τα θετικά και τα αρνητικά, με τρόπο μοναδικό και αναντικατάστατο.
Θαρρείς και πασπάλιζε τις λέξεις του με μαγικές-θεϊκές σταγόνες και τις έριχνε στην καρδιά του Έλληνα για να τον υψώσει από το θνητό του περίβλημα:
-Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;
-Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε.
Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.
-Πάντ΄ ανοιχτά, πάντ΄ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου.
-Περασμένα μεγαλεία
και διηγώντας τα να κλαις.
Αν από εκεί πάνω μάς ακούς Ποιητή του Ελληνισμού, τότε ξέρεις ότι δεν περνά ημέρα που στα χείλη μας να μην ανθίσει ο Εθνικός Ύμνος:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου