Οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική! Η μια ιστορία είναι μυθοπλασία, η άλλη τραγικώς αληθινή!

5/3/2021

Έπεσε στο κρεβάτι για να κοιμηθεί, μα ήταν ταραγμένη και στριφογύριζε, μια από εδώ, μια από εκεί, αναστέναζε, βογκούσε, ύπνος δεν ερχόταν. 

"Γιατί τάχα δεν μπορώ να ηρεμήσω και να κοιμηθώ; Τι μου φταίει; Η πανδημία; Μπα!" Μέσα στο σκοτάδι, έφερε τα χέρια στα μαλλιά και τα ταίριαξε, λες και αυτά μπορούσαν να ξεκολλήσουν από την λακ και να χαλάσουν!... 

Μετά από καμιά ώρα, ανακάθισε και για δέκα λεπτά κοίταζε τα πόδια της όπως διαγράφονταν κάτω από την μεταξωτή πιτζάμα της. Ξαφνικά, την στιγμή που το βλέμμα της καρφώθηκε στο γόνατό της, κατάλαβε τι της έφταιγε. 

"Κανείς δεν ασχολήθηκε σήμερα μαζί μου! Δεν προκάλεσα αρκετά τους συμπολίτες μου! Αυτό πρέπει να αλλάξει!" Αναφώνησε και πετάχτηκε όρθια. Για κάμποσα λεπτά πήγαινε πέρα-δώθε στο όμορφα και χλιδάτα διακοσμημένο υπνοδωμάτιο της. Αυτή όμως δεν μπορούσε να απολαύσει τα αντικείμενα του δωματίου. Γιατί το μυαλό της δούλευε πυρετωδώς για να της κατεβεί μία λαμπρή ιδέα που με την εφαρμογή της, την επόμενη ημέρα, θα έκανε όλους τους Έλληνες να ασχοληθούν μαζί της. 

Ξαφνικά, κι ενώ είχε σταθεί στο παραθύρι της κι είχε παραμερίσει τις χρυσοποίκιλτες κουρτίνες της, τής ήρθε η πολυπόθητη ιδέα: "Θα μιλήσω αύριο πρωί-πρωί με τον πρέσβη της χώρας που γιορτάζει κι αυτή την ανεξαρτησία της εφέτος! Την χώρα την λένε Καρουλασιάν Φατάν Σαλαμάν και ο αγαπητός της πρέσβης είναι ο Χαροπάν Κλασάν! Θα του προτείνω να κάνουμε παράλληλες δράσεις με τις δικές μας, μια και εγώ ως πρόεδρος της επιτροπής για την ανεξαρτησία της χώρας μου είμαι υποχρεωμένη να οργανώσω δράσεις! Αυτό είναι!" Αναφώνησε, τινάζοντας από τρανή χαρά το χέρι της στον αέρα. 

Έπειτα πήγε και ξάπλωσε, με ένα πλατύ χαμόγελο να φωτίζει τα τεχνητώς σμιλεμένα χαρακτηριστικά του προσώπου της. Με το κεφάλι να βουλιάζει στο ασημοστολισμένο μαξιλάρι της, σκέφτηκε την ταραχή που θα προκαλούσε στα χαζά συμπολιτάκια της, και τότε, ε πια, τότε ηρέμησε και αποκοιμήθηκε σαν πουλάκι. 

Η ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την Αγγελοπούλου, πρόεδρο της επιτροπής για τα 200 χρόνια από την Ανεξαρτησία της Ελλάδος, είναι συμπτωματική. Η πρότασή της στον πρέσβη του Μπαγκλαντές Ασούντ Αχμέντ για τα 50 χρόνια ανεξαρτησίας της χώρας του είναι να γίνουν παράλληλες δράσεις με αυτές της Ελλάδος. 

Γιατί συγκρίνει την Ανεξαρτησία και τους Αγώνες του 1821 με το Μπαγκλαντές είναι προϊόν σκέψεων της Αγγελοπούλου που πραγματικά προκαλεί τους Έλληνες. Αλλά, τι την νοιάζει αυτήν; Ε;