Νικηταράς για Αρεοπαγίτες: Θέλουνε να σκοτώσουνε εκείνους που θέλουνε να σώσουνε το Έθνος (Επιστολή του, 1822)

28/7/2021

Νικηταράς ο Τουρκοφάγος για Αρεοπαγίτες: Θέλουνε να σκοτώσουνε εκείνους που θέλουνε να σώσουνε το Έθνος! Αυτό που κάνουνε δηλαδή και οι πολιτευτάδες του 21ου αιώνα!

Οι Αρεοπαγίτες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο για να εξοντώσουν τον συμπολεμιστή του Οδυσσέα Ανδρούτσο! 

Η συμπεριφορά τους ήταν εθνοκτόνος, ωστόσο παρουσίαζαν τους εαυτούς τους ως υπερασπιστές και σωτήρες του Γένους. 

Απαντά λοιπόν ο ατρόμητος και άφθαρτος Νικηταράς στους  καρεκλοκένταυρους Αρεοπαγίτες:

          “Εδιάβασα το γράμμα σας και είδα τα όσα με γράφετε. Εγώ το γένος μου το τιμώ και το αγαπώ. Και διά την ελευθερίαν του καθ΄ ημέραν θυσιάζομαι. Τιμώ και σέβομαι τον Άρειον Πάγον και κάθε καλήν διοίκησιν του έθνους μου. Λέγω όμως στην αλήθειαν ως ελεύθερος Έλληνας και καλός πατριώτης. Ο Άρειος Πάγος δεν εφέρθη καθώς έπρεπε εις τας περιστάσεις μας, πρώτον δεν έπρεπε να δίδει πολεμικάς προσταγάς, ωσάν να ήτον διορισμένος στρατηγός επάνω μας. Ημείς οπού επολεμούσαμεν, οπού εβλέπαμεν τας δυνάμεις των εχθρών και την κατάστασιν του στρατεύματός μας, εκρίναμεν εύλογον να το τραβήξωμεν διά να μη χαθεί. Ο Άρειος Πάγος δεν έπρεπε να εναντιωθεί εις τούτο και να προξενήσει τόσην ταραχήν και παράπονα. Αν το τράβηγμα του στρατεύματος έγινε κακά, την κρίσιν δεν έπρεπε να την κάμνει ο Άρειος Πάγος, αλλά η διοίκησις του Έθνους ημπορούσε να διορίσει άλλους στρατηγούς να εξετάσωσι και να κρίνωσι το πράγμα. Η δουλειά του Αρείου Πάγου ήτον και είναι, όσον αφορά τα πολεμικά, να προνοεί τας ζωοτροφίας και τα εφόδια..

          Δεύτερον, όταν ο Οδυσσεύς έστειλε την παραίτησίν του ο Άρειος Πάγος έπρεπε να δείξει πολιτικήν, και να στοχασθεί τας περιστάσεις, και να ειρηνεύσει το πράγμα, ας είχε και άδικον ο Οδυσσεύς, και όχι να αρπάζει την παραίτησίν του και να τον θεατρίζει εις τον κόσμον, ωσάν ένοχο. Εγώ εδούλευσα και εις τας Ευρωπαϊκάς Διοικήσεις, πουθενά όμως δεν είδα ν΄ ανακατώνονται εις τα πολεμικά με τέτοιον τρόπον οι πολιτικοί, και να καταδικάζουν έτζι εις τους αξιωματικούς. Πλην περισσότερον δεν έπρεπε να φερθείτε η ευγένειά σας έτζι, εις τας παρούσας περιστάσεις του γένους, όπου χρειάζεται εσωτερικήν ειρήνην και όχι φατρίας και ταραχάς.

          Ηξεύρω ότι το στράτευμα είναι του γένους, η οδηγία όμως του στρατεύματος είναι του Αρχηγού, και όταν μένει χωρίς αρχηγόν, σκορπίζει, καθώς και ένα καράβι, όταν μένει χωρίς καραβοκύρην, τσακίζεται και πνίγεται. Το πλέον λυπηρόν, άρχοντες, είναι, όπου αντί τώρα καν να ζητάτε, ως φρόνιμοι, διόρθωσιν του κακού, εσείς ζητείτε να το γαγκραινάρετε. Εγώ αν έχω γενναία φρονήματα και ως φίλος και ως φιλογενής, και αν έχω καμίαν υπόληψιν και εις το γένος μου, αφήσατέ με παρακαλώ να φυλάττω τα γενναία μου φρονήματα και της φιλίας και της φιλογενείας και να χαίρομαι την μακράν ταύτην υπόληψιν. Μένω με όλον το ανήκον σέβας.

          27 Απριλίου 1822 Εκ Βελίτζης

          Ο Πατριώτης

           Νικήτας Σταματελόπουλος” 

Απόσπασμα από το βιβλίο: ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ Ο ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ - Ο άμεμπτος Στρατηγός του 1821