Η αποκαλούμενη Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ τούρκων και ρώσων, κατόπιν τριμήνων σχεδόν συνεννοήσεων υπεγράφη εις Άγιον Στέφανον, προάστειον έξω της Κωνσταντινουπόλεως την 3ην Μαρτίου 1878.
Να μην ξεχνούμε ότι η Ρωσία προσπαθούσε εκείνον τον καιρό με κάθε προπαγανδιστικό και αθέμιτο τρόπο να επιβάλλει στην Ελληνική Χερσόνησο την παρουσία και τα συμφέροντά της μέσω των βουλγάρων.
Η Συνθήκη αύτη γνωστή εις την ιστορίαν υπό το όνομα "Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου", είναι άξια της μελέτης και της μνήμης παντός Έλληνος, διότι δι΄ αυτής διαγράφεται η μεγάλη των βουλγάρων ιδέα εις την εκπλήρωσιν της οποίας τείνει έκτοτε αδιαλείπτως η βουλγαρική πολιτική, θεωρούσα ότι απέκτησεν εκ της συνθήκης ταύτης απαράγραπτα δικαιώματα. (Και μέχρι σήμερα, το έτος 2021, η βουλγαρική πολιτική δεν έχει αλλάξει, ούτε βεβαίως και η ρωσική!)
Δημιουργός της συνθήκης ταύτης είναι ο ουσιαστικός αρχηγός του πανσλαβιστικού κομιτάτου της Ελληνικής Χερσονήσου, πρεσβευτής της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη, στρατηγός κόμης Ιγνάτιεφ, όστις μετά την υπογραφήν εδήλωσεν εις τους βουλγάρους:
"Τώρα οι Έλληνες ας πάνε κολυμβώντες εις την Κωνσταντινούπολιν".
Τα πλέον ενδιαφέροντα άρθρα της συνθήκης είναι τα κάτωθι:
"Άρθρον 1ον: Το Μαυροβούνιον κηρύσσεται ανεξάρτητον και λαμβάνει το Γάτσο, Ραχώβ, Ρασχάϊ, Νικλ, Σπούλαν, Βογδορίτσαν και Σαβλιάκ [...].
Άρθρον 3ον: Η Σερβία καθίσταται ανεξάρτητος λαμβάνουσα την κοιλάδα του Δρίνου και το μικρόν Σβόρνικ [...].
Άρθρον 6ον: Η Βουλγαρία θα σχηματίσει αυτόνομον υποτελή ηγεμονίαν μετά Χριστιανικής διοικήσεως και εθνοφρουράς. Τα οριστικά της Βουλγαρίας σύνορα θα διαχαραχθώσι παρά μικτής τουρκορωσικής επιτροπής, προς της εκκενώσεως της Ρωμυλίας υπό των ρωσικών στρατευμάτων. Τα σύνορα ταύτα θα χαράσσωνται από Βράνιας εις Καστοριάν διά του Καραντάγ-Σαμαρίνα και των Ορέων του Γράμμου της συμβολής του Μογλενίτσα και Βαρδάρι (Αξιού).
Προς δυσμάς της Θεσσαλονίκης μέχρι των μέσων του Βέσικ-Γκολ θα φθάνωσι μετά τον Καρασού (Στρυμών) εις την Καβάλαν θα ακολουθήσωσι τον Κόλπον της Καβάλας και την άλυσιν του Τσαλ Τεπέ μέχρι των Ορέων της Ροδόπης και διερχόμενα τον ποταμόν Άρδαν θα αφίνωσιν εκτός την Ανδριανούπολιν, θα φθάσωσιν διά του Λουλέ -Μπουγκάζ εις τον Εύξεινον, θα παραταθώσι μέχρι του Χακίμ-Τατζιασή και εκείθεν μέχρι Μαγκάλιας και θα ακολουθήσωσι τα όρια του Σαντζάκ της Τουλέσης μέχρι κάτωθεν της Ρόστοβης επί του Δουνάβεως [...].
Με άλλες λέξεις, εδημιουργείτο μία μεγάλη Βουλγαρία, η οποία περιλαμβάνει πλήν της σημερινής Βουλγαρίας:
-Την Νότιον και την Ανατολικήν Σερβίαν.
-Την Ελληνικήν Δυτικήν Μακεδονίαν.
-Την Δυτικήν Αλβανίαν με την Κορυτσάν.
-Την Ελληνικήν Κεντρικήν και Ανατολική Μακεδονίαν.
-Τμήμα της Δυτικής και Ανατολικής Θράκης.
Άρθρον 7ον: Η εγκαθίδρυσις της νέας Διοικήσεως θα ανατεθεί επί δύο έτη εις ρώσον επίτροπον".
Η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου είναι η σαφεστέρα εκδήλωσις των πανσλαβιστικών τάσεων της Ρωσίας καταδικάζουσα εκατοντάδας χιλιάδας Ελλήνων εις τον εκβουλγαρισμόν.
Εις ταύτην απεκαλύφθη η μεγάλη υποκρισία της Ρωσίας περί προστασίας δήθεν των Χριστιανών της Ελληνικής Χερσονήσου. Η Ρωσία εδημιούργησε την μεγάλην Βουλγαρίαν εις βάρος της Ελλάδος, ότε, ούτε ένα πυροβολισμόν δεν έρριξαν οι βούλγαροι διά την ελευθερία των - ενώ αντιθέτως διά την Ελλάδαν, η οποία υπήρξε πάντοτε ο συμπαραστάτης της Ρωσίας εις όλους τους κατά των τούρκων πολέμους της, ούτε και τ΄ όνομά της ανέφερεν εις την συνθήκην ταύτην.
Ουδεμία πλέον ελπίς απέμεινεν εις την Ελλάδα διά την επέκτασίν της προς Βορράν. Η Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική, διά της συνθήκης, απεκόπτοντο εκ της Ελλάδος διά της παρεμβολής εδαφών παραχωρουμένων εις Βουλγαρίαν, εις τρόπον ώστε, θάττον η βράδιον μοιραίως να καταβροχθησθώσι και αυταί υπό των βουλγάρων.
Απανταχού εις τας Μακεδονικάς πόλεις και τα χωρία διεξάγονται συλλαλητήρια και συντάσσονται ψηφίσματα προς τας Μεγάλας Δυνάμεις.
Το αυτό κάνουν και αι Μακεδονικαί οργανώσεις του εξωτερικού ως της Κωνσταντινουπόλεως, Βιέννης κ.λπ.
Όλες οι εκκλήσεις των Ελλήνων καταλήγουν έτσι:
Διά ταύτα θ΄ αναγκασθώμεν να καταφύγωμεν εις τα όπλα ίνα αποθάνωμεν τουλάχιστον ως άνθρωποι και ως Έλληνες, εάν δεν μας επιτραπή να ζήσωμεν ως άνθρωποι λογικοί και ελεύθεροι.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου