3 του Απρίλη 1770 ήτανε...
Η έγκυος γυναίκα περπατούσε στον κακοτράχαλο δρόμο, αγκομαχώντας. Μαζί της ήταν κι άλλοι Έλληνες. Είχαν φύγει από τον τόπο τους με στόχο να φτάσουν στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, για να γλυτώσουν από τις φρικαλεότητες των τούρκων.
-Θαρραλέο μου κορίτσι, αντέχει ακόμα; Μήπως έπρεπε να μείνεις πίσω; Τι θα σου έκαναν έγκυο γυναίκα; Είπε η Ελληνίδα που είχε λαχανιάσει χειρότερα από την έγκυο.
-Τρελάθηκες; Όλα τα κακά μπορούσαν να μου κάνουν οι τούρκοι! Αυτοί δεν σέβονται την εγκυμοσύνη! Μπορούν να με βιάσουν, να με ξεκοιλιάσουν και να με πετάξουν στον γκρεμό. Θα εξαφανιζόμουν σαν να μην υπήρξα ποτέ!
Αλλά μπορούν και χειρότερα να μου κάνουν...
Να με αφήσουν να γεννήσω το παιδί μου κι έπειτα να μου το αρπάξουν και να το εξισλαμίσουν!
Χειρότερη κατάρα από αυτή υπάρχει για τους Έλληνες;
Η φρικιαστική σκέψη έδωσε φτερά στα πόδια της μάνας...
Ευτυχώς για την ελληνική φυλή, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε κάτω από ένα δέντρο, εκείνη την ημέρα...
Μάνες ηρωίδες γεννούν ήρωες!
Χωρίς τον Θεόδωρο, ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;
ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΩΘΕΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ;
Κείμενο: Νίκη Μάρκου - Φωτογραφία του εξαίρετου ζωγράφου Γιάννη Νίκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου