Ύμνος στην μάνα
Η μάνα έν΄ κρύον νερόν και ΄ς σο ποτήρι' 'κί εμπαίν'
η μάνα να μη ΄ίνεται, η μάνα να μη έν', η μάνα να μη έν΄.
Η μάνα έν' βράχος, η μάνα έν' ραχίν
'ς σο δύσκολον την ώρα σ', μανίτσα μ΄, μανίτσα μ', μανίτσα μ'
θα τσιαείς
η μάνα έν΄ το στήριγμαν, τη χαράς το κλαδίν
τ΄ ατηνές η εγάπη ' κί ευρήεται 'ς ση γην.
Δηλαδή:
Η μάνα είναι κρύο νερό και στο ποτήρι δεν μπαίνει
σαν την μάνα δεν γίνεται, σαν την μάνα δεν υπάρχει.
Στην δύσκολη ώρα, μανούλα, μανούλα, μανούλα θα φωνάζεις,
η μάνα είναι το στήριγμα, της χαράς το κλαδί
σαν τη δική της αγάπη δεν βρίσκεται στην γη.
Παραδοσιακό ποντιακό τραγούδι, βγαλμένο από τους πόνους της προσφυγιάς. Ένας ύμνος για την μάνα και την πιο ανιδιοτελή αγάπη που υπάρχει για κάθε άνθρωπο επί της γης. Κι αυτή η αγάπη είναι της μάνας!
(Φωτογραφία:pontos-genoktonia.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου