Αυτή η εικόνα έκανε ευτυχισμένο το ΚΚΕ, κατά δική του ομολογία!
Στις 12 Ιουνίου του 1935, στην εφημερίδα του ΚΚΕ "Ριζοσπάστης", δημοσιεύθηκε ένα άρθρο ως απάντηση στον καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Θεοδωρίδη:
"Και με τον πολίτη Θεοδωρίδη έχουμε μια ριζική διαφωνία. "Λυπάται γιατί" βρεθήκαμε μεις, με τις αφάνταστες σαχλαμάρες μας να δώσουμε καινούργια ζωή στην πεθαμένη Τουρκία. Θα ήταν δύσκολο να πιστέψη κανείς ότι τα λόγια αυτά ανήκουν σ΄ ένα πρωτοπόρο διανοούμενο.
Αν δεν νικιόμαστε στην Μικρασία, η Τουρκία θάτανε σήμερα πεθαμένη και μεις Μεγάλη Ελλάδα. Τη "λευτεριά" μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα πήγε στη Μικρασία όχι σαν εθνικός απελευθερωτής, μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνον για να διαιωνίζη την ξενική κατοχή πάνω στον Τουρκικό λαό, μα και να κάνη την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριον. Γι΄ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στην Μικρασία, μα και την επιδιώξαμε". (Πηγή: Ντοκουμέντο 1963, Η εναντίον της Μακεδονίας Βουλγαροκομμουνιστική επιβουλή)
Δηλαδή, το ΚΚΕ δεν δίστασε να ομολογήσει δημοσίως ότι και επεδίωξε και χάρηκε με την άγρια σφαγή των Ελλήνων στην Μικρά Ασία. Και επεδίωξε και χάρηκε που οι Έλληνες ξεριζώθηκαν από τα προαιώνια ελληνικά εδάφη.
Για το ΚΚΕ, σημασία είχε να ζουν ελεύθερα οι Τούρκοι που για αιώνες καταδυνάστευαν τους Έλληνες. Από τότε μέχρι σήμερα, πόσο πιο κοντά στον Ελληνισμό είναι η αριστερά; Αν είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου