Και όμως, οι κομμουνιστές υποστήριζαν τον "εθνικοαπελευθερωτικό" αγώνα... των Τούρκων στην Μικρά Ασία!
Τον Σεπτέμβριο του 1937 στο κομμουνιστικό περιοδικό "Νέος Κόσμος", σχετικά με την τραγωδία του Ελληνισμού στην Μικρά Ασία, αναφέρεται ότι:
"Ένας από τους διεθνικιστικούς και πατριωτικούς τίτλους που έγραψε στην ιστορίαν του το νεαρόν τότε κόμμα μας, είναι η κατηγορηματική αντίθεσή του και η θαρραλέα πάλη του ενάντια στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο και την εκστρατείαν του Σαγγαρίου..."
Τι ακριβώς κατήγγειλαν οι κομμουνιστές; Έκριναν ότι οι Έλληνες στην Μικρά Ασία αδικούσαν τους Τούρκους και διεξήγαγαν κακό πόλεμο:
"Το κόμμα μας εκτέλεσε το πατριωτικόν χρέος του καταγγέλλοντας τον αντιλαϊκόν και τυχοδιωκτικόν χαρακτήρα αυτού του πολέμου. Γιατί ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος, ήταν από την πλευρά της Ελλάδος, ένας άδικος, επιθετικός και αρπαχτικός πόλεμος".
Δεν τους ενδιέφερε καθόλου το γεγονός ότι σε εκείνα τα εδάφη άνθιζε από αιώνες ο Ελληνισμός, ότι αυτά τα εδάφη ήταν υπό τουρκική κατοχή.
Οι κομμουνιστές στην Ελλάδα είχαν στενή συνεργασία με την Σοβιετική Ένωση, της οποίας ο στόχος ήταν πάντα ο πανσλαβισμός. Μέσα στα πλαίσια αυτού του πανσλαβισμού, οι Σοβιετικοί συνεργάζονταν στενά και με τον Μουσταφά Κεμάλ.
Ήδη, τον Δεκέμβριο του 1921 ο αρχηγός τους επιτελείου του σοβιετικού στρατού επισκέφτηκε την Άγκυρα και έγινε επισήμως δεκτός από τον Κεμάλ. Στόχος και των δύο ήταν η εξόντωση των Ελλήνων και στην Μικρά Ασία και στην Θράκη. Αντάλλασσαν μεταξύ τους και συγχαρητήρια τηλεγραφήματα.
Στις 16 Μαρτίου 1961, με την ευκαιρία της 40ετίας της υπογραφής συμφώνου, οι Κρούστσεφ και Μπρέσνιεφ έστειλαν τηλεγράφημα προς τον πρόεδρο των Τούρκων Γκιουρσέλ:
"Η ιστορική αυτή συμφωνία που συνήφθη υπό των δύο χωρών με συμμετοχήν των Λένιν και Κεμάλ Ατατούρκ συνέβαλεν εις την νίκην του τουρκικού λαού εις τον κατά των Ελλήνων εθνικοαπελευθερωτικόν πόλεμον και την αποκατάστασιν φιλικών σχέσεων μεταξύ Σοβιετικής Ενώσεως και Τουρκικής Δημοκρατίας..."
Επίσης, στις 15 Σεπτεμβρίου 1956, ο ραδιοφωνικός σταθμός της Μόσχας μετέδιδε την 20ήν ώραν για την επέτειο της μάχης του Σαγγαρίου του 1921:
"Αύριον είναι επέτειος μιας μεγάλης μάχης και μιας μεγάλης νίκης του τουρκικού λαού εις τον Σαγγάριον. Αγαπητοί Τούρκοι ακροαταί: επί τη επετείω της νίκης του τουρκικού λαού κατά των εισβολέων (δηλαδή των Ελλήνων) σας απευθύνομεν θερμά συγχαρητήρια. Η Σοβιετική Ένωσις είχεν ευθύς εξαρχής χαιρετήσει το εθνικόν σας κίνημα, όπως απαλλαγήτε από την εχθρικήν κατοχήν. Ο Μέγας Ατατούρκ πολλάκις διεκήρυξε τούτο, τονίζων ότι η Σοβιετική Ένωσις υπήρξεν ο μόνος φίλος της Τουρκίας κατά τας σκοτεινάς δι΄ αυτήν ημέρας. Η Σοβιετική Ένωσις, όπως είναι επισήμως γνωστόν, και σήμερον ακόμη επανειλημμένως έδειξε την προθυμίαν της να σας βοηθήση".
Δηλαδή, για τους Ρώσους αλλά και για τους συνεργάτες τους, τους κομμουνιστές στην Ελλάδα, οι Τούρκοι ήταν οι καλοί, και οι Έλληνες οι άρπαγες. Το γεγονός ότι οι Τούρκοι είχαν σκλαβώσει τους Έλληνες στα ίδια τους τα εδάφη, δεν τους απασχολούσε καθόλου. Ούτε βέβαια τους ενδιέφερε πως οι Έλληνες έπρεπε να αποκτήσουν επιτέλους την ελευθερία τους.
Αντίθετα, αναποδογύρισαν τις καταστάσεις, και στην θέση του σκλαβωμένου τοποθέτησαν τους Τούρκους. Οι οποίοι Τούρκοι έσφαξαν, βίασαν και οδήγησαν σε φρικτούς θανάτους τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου.
Αναρωτιέται εύλογα ο συνετός άνθρωπος, πώς μπορούσαν οι κομμουνιστές να υπερασπίζονται τους Τούρκους...
(Πληροφορίες από το Ντοκουμέντο, 1963: Η εναντίον της Μακεδονίας βουλγαροκομμουνιστική επιβουλή και η φωτογραφία είναι από ert.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου