30/11/2022
Ώστε υπάρχει εκεί πάνω Μακεδονία;
Όταν οι Βούλγαροι κομιτατζήδες λεηλατούσαν την Μακεδονία μας και συμπεριφέρονταν με τον πιο βάναυσο και απάνθρωπο τρόπο στους Έλληνες, ο Ίων Δραγούμης βρισκόταν στην ιερή μακεδονική γη.
"Ο Ίων έζησε τα τρομερά εκείνα γεγονότα στιγμή προς στιγμή. Οι Βούλγαροι είχαν ετοιμάσει ήδη και την σημαία τους, επάνω στην οποία είχαν κεντήσει με χρυσά γράμματα τα ονόματα "ένδεκα πολιτειών" της Μακεδονίας. Στο Κρούσοβο συστάθηκε η ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας και οι ελληνικές περιουσίες λεηλατήθηκαν και καταληστεύθηκαν. Δεν έμεινε τίποτα ελληνικό όρθιο".
Παντού κυριαρχούσε ο πανικός, οι σλάβοι έκαιγαν τα χωριά στις επαρχίες Καστοριάς, Φλώρινας και Μοναστηρίου, στις Σέρρες, στην Καβάλα, στην Δράμα, σε ολόκληρη την Μακεδονία. Οι σλάβοι έδιωχναν τους Έλληνες χριστιανούς από τον τόπο τους με όλους τους άγριους τρόπους που μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου.
"Ο Ίων συγκλονίσθηκε βαθύτατα από τα γεγονότα. Εκείνες τις μέρες ένιωθε όλο τον πόνο του κόσμου μέσα του, ντρεπόταν "που δεν μπορούσε να απελπισθή και να νοιώση περισσότερο" και λυπόταν που δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο στη διάθεσή του για να προετοιμάσει τα ελληνικά χωριά".
Ολόκληρο το κορμί του έκαιγε και αισθανόταν το Μοναστήρι σαν μια πεθαμένη πολιτεία. Το μυαλό του παραλογιζόταν, γιατί η Αθήνα αδιαφορούσε και είχε εγκαταλείψει την Μακεδονία.
"Παρολαυτά με τις μικρές του δυνάμεις και σε συνεννόηση με τις ελληνικές κοινότητες έστειλαν διαμαρτυρίες προς τις ελληνικές και τις ξένες εφημερίδες. Ο ίδιος προσπάθησε να δημοσιεύσει ένα εξοργισμένο άρθρο σε ελληνική εφημερίδα αλλά απέτυχε".
Όπως σήμερα, αν κάποιος Έλληνας θέλει να μιλήσει και να καταδικάσει την καταλήστευση της ιστορίας της Μακεδονίας μας, από την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών μέχρι την απόφαση του Πρωτοδικείου Φλώρινας που αναγνωρίζει στους σλάβους "μακεδονική γλώσσα", κανείς δεν του δίνει σημασία, συναντά παντού την εγκληματική αδιαφορία.
Σε αντίθεση με εμάς, ο Δραγούμης δεν παρατούσε τις προσπάθειές του. Ταξιδεύοντας μέσα "στην πατρίδα δουλευτής" συνέχισε να περπατά μέσα στην Μακεδονία, πέρασε από την Κοζάνη και πήγε προς την Βέροια, όπου τον έπιασαν οι Τούρκοι και τον φυλάκισαν μαζί μ΄ έναν Βούλγαρο.
Είπε λοιπόν ο Δραγούμης σε μια συζήτηση που είχε με τον Βούλγαρο ότι, αν ήθελαν οι Βούλγαροι την ποθητή έξοδο στο Αιγαίο, θα έπρεπε να "πατήσουν, πρώτα, επάνω σε πτώματα ελληνικά".
Όταν ο Δραγούμης βγήκε από την φυλακή και διάβασε στις εφημερίδες για τα γεγονότα του Ίλιντεν, φρίκιασε και δήλωσε ότι οι ελλαδικοί του φάνηκαν "σκουλήκια".
Πήγε στο Μελένικο, στο Σιδηρόκαστρο, στις Σέρρες, στην Δράμα, πήγε όπου μπορούσε με βάση τις δυνάμεις του και παντού και πάντα έλεγε στους Έλληνες:
"Οι δικοί μας αντάρτες είμαστε μεις, συ κι εγώ, και ο άλλος, φθάνει να το θέλουμε".
Φεύγοντας από την Καβάλα σκεφτόταν: "Μετρημένοι βρίσκονται οι άνθρωποι που είναι τα νεύρα του έθνους και η συνείδησή του" . Και ήθελε ο Δραγούμης για το έθνος του να είναι από αυτούς τους μετρημένους.
Τα δολοφονικά χτυπήματα των σλάβων κομιτατζήδων, οι καμένες εκκλησιές, τα ματωμένα χώματα, όλα έκαναν αφόρητο τον πόνο στο στήθος του Δραγούμη. Μα ο ηρωισμός λίγων Ελλήνων που μάχονταν με όλες τους τις δυνάμεις, τον συγκλόνιζε:
"Κατάμονοι οι λιγοστοί ερημικοί Βλάχοι βαστούν, μαζί με τη δυνατή τους και περήφανη ύπαρξη, τη δύναμη του Ελληνισμού μέσα σε πέλαγο από Τούρκους και Σλαυανάκατους".
Ο πόνος που συσσωρεύτηκε μέσα του, καθώς περπατούσε στην Μακεδονία, αποκορυφώθηκε όταν σκοτώθηκε ο Παύλος Μελάς. Τον χαμό του γυναικάδελφού του αντίκρυσε ο Ίων σαν "ζωή στους κουρασμένους από τη μετριότητα του κόσμου. Ο θάνατός του ανασταίνει τους κοιμισμένους, ταράζει τους μαργωμένους, δυναμώνει τους αδύνατους, δροσίζει τους διψασμένους, ο θάνατος του Νέου, ο θάνατος του Ωραίου, ο θάνατος του Αντρείου".
Μετά τον θάνατο του Παύλου Μελά, μόνο τότε οι ελλαδικοί άρχισαν να ενδιαφέρονται για την Μακεδονία και να αναρωτιούνται:
"Ώστε υπάρχει Μακεδονία, αφού πήγε ο Παύλος Μελάς!"
Για τους σημερινούς ελλαδίτες πολιτικούς δεν υπάρχει Μακεδονία. Έδωσαν απόλεμα και αναίμακτα την ιστορία και την ίδια την ύπαρξή της στους σλαβοσκοπιανούς.
Μήπως πρέπει να πεθάνει, ξανά, ένας Έλληνας για την Μακεδονία, ώστε το κράτος των Αθηνών να αντιληφθεί ότι χωρίς την Μακεδονία δεν υπάρχει Ελλάδα και ότι οι Μακεδόνες από τον αρχαίο καιρό μέχρι σήμερα μιλούσαν, και μιλούν, ΜΟΝΟ ελληνικά;
(Οι πληροφορίες εντός εισαγωγικών για τον Ι. Δραγούμη είναι από το βιβλίο: "ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ - Μαρτύρων και ηρώων αίμα, Κων. Βακαλόπουλος, εκδ. Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1991)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου