Η νέα χρονιά να διαλύσει τους φόβους μας, γιατί, όπως έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ, τότε θα λάμψουμε, μέσα από το ελληνικό ιδεώδες!

3/12/2022

Στις αυτονόητες ευχές για υγεία, αγάπη και ειρήνη που όλοι έχουμε ανάγκη να μας φέρει το νέο έτος, ας προσθέσουμε τα λόγια του Όσκαρ Ουάιλντ, αυτού του Φιλέλληνα μυθιστοριογράφου και ποιητή, που τόνιζε την σημασία που έχει για όλους τους ανθρώπους το ελληνικό ιδεώδες:

"... Ακόμα και ο πιο γενναίος ανάμεσά μας φοβάται τον ίδιο του τον εαυτό". Κατά τον Ουάιλντ, στην πραγματικότητα τιμωρούμαστε για τις αρνήσεις και τους φόβους μας και ο τρόπος για να ξεκινήσουμε μια νέα ζωή όχι μόνο σε προσωπικό αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι η επιστροφή στο ελληνικό ιδεώδες.

"Πιστεύω ότι αν ένας άνθρωπος ζούσε τη ζωή του με πληρότητα, αν την εξαντλούσε ως την τελευταία της σταγόνα, αν έδινε ζωή σε κάθε του συναίσθημα κι έκφραση σε κάθε του σκέψη, αν υλοποιούσε κάθε του όνειρο, πιστεύω ότι ο κόσμος θα κέρδιζε μια τόσο καινούρια και ορμητική χαρά, που θα ξεχνούσε όλες τις αρρώστιες του μεσαιωνισμού και θα επιστρέφαμε στο ελληνικό ιδεώδες- ίσως και σε κάτι λεπτότερο, πλουσιότερο κι από το ελληνικό ιδεώδες". (Απόσπασμα από το έργο του Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι).

Είναι αλήθεια ότι οι λέξεις και οι σκέψεις οδηγούν σε πράξεις που μπορούν να αλλάξουν τον εαυτό μας αλλά και τον κόσμο ολόκληρο. Έτσι, λοιπόν, όλα τα καλά και τα άσχημα, τα σημαντικά και τα ασήμαντα, πρώτα μέσα στο μυαλό μας συντελούνται. 

Με το νέο έτος, ας βάλουμε την πατρίδα πρώτη στο μυαλό μας, γιατί είναι η μεγάλη ιδέα που πρέπει να  υπηρετούμε, πατάσσοντας τους φόβους και τις αρνήσεις μας. Η πατρίδα μας είναι το ελληνικό ιδεώδες του ποιητή. Την πατρίδα μας καταστρέφουμε με τον μεσαιωνισμό της ψευδοπροοδευτικής σύγχρονης κουλτούρας που κυριαρχεί. 

Ας φανούμε επιτέλους γενναίοι, ας εξαντλήσουμε κάθε σταγόνα της ζωής μας για την Ελλάδα που ονειρεύτηκε ο ποιητής και όχι ο πολιτευτής!

2 0 2 3  ευχές, ανάγκες, επιθυμίες, λέξεις, σκέψεις, όνειρα και πράξεις για το έθνος το ελληνικό, ας κάνει ο καθένας από εμάς! Και θα δούμε την Ελλάδα, τότε, να υψώνεται προς το ουράνιο μεγαλείο, σπάζοντας τις αλυσίδες του φόβου, της άρνησης και του "προοδευτικού" μεσαιωνισμού. 

Νίκη Μάρκου