Διοξίνες, καρκινογόνες ουσίες που βρίσκονται... στο πιάτο μας! |
Μπορεί άραγε να σωθεί η ανθρωπότητα;
Ας είμαστε ενήμεροι για όσα τραγικά
συμβαίνουν στο χώρο παραγωγής της τροφής που καθημερινά καταναλώνουμε για να
μπορέσουμε να ζήσουμε, ας γίνουμε συνειδητοί καταναλωτές, μα ας μην αφήσουμε
την τρέλα να κυριαρχήσει στον εγκέφαλό μας. Σίγουρα στο ερώτημα αν μπορεί άραγε
η ανθρωπότητα να σωθεί, η απάντηση δεν είναι ενθαρρυντική. Με σάπιο αέρα, με
μολυσμένο νερό, με τροφές λουσμένες σε τοξικές ουσίες, πλέον η ανθρωπότητα δεν
χρειάζεται μια ατομική βόμβα για να εξολοθρευτεί. Άπειρες μικρές ατομικές
βόμβες αναπνέουμε, μασάμε και καταπίνουμε. Οι εκρήξεις δεν συμβαίνουν μία φορά
με ολέθρια αποτελέσματα, παρά συμβαίνουν αργά, καθημερινά, ανεμπόδιστα, και τα
αποτελέσματά τους θα είναι για τον κάθε άνθρωπο, στο δικό του προσωπικό χρόνο,
ολέθρια.
Παρόλα αυτά, υγιείς θα παραμείνουμε
για όσο ορίζει η φύση μας, αν ελέγχουμε τις τροφές, αλλά και τις σκέψεις και τα
συναισθήματά μας, στο μέτρο του εφικτού. Δύσκολο έργο, μα αναγκαίο, για τον
καθένα από εμάς που θέλει να διατηρήσει μια ισορροπία ανάμεσα στην πεσιμιστική
σκέψη ότι η καταστροφή της ανθρωπότητας είναι αναπόφευκτη και στην αισιόδοξη
σκέψη ότι λύσεις υπάρχουν για την ανθρωπότητα, αρκεί τα μέλη της, δηλαδή εμείς,
να απαιτούν και να κατακτούν το δικαίωμα στη ζωή.
Είναι παράδοξο το φαινόμενο, από τη
μία πλευρά να υπάρχουν φορείς και οργανισμοί που ερευνούν και καταγγέλλουν την
επικινδυνότητα κάποιων τροφών, και από την άλλη πλευρά εμείς να τους ακούμε
προσεκτικά, να αλαφιάζουμε προσωρινά και στη συνέχεια να καταναλώνουμε τις
ίδιες τροφές, χωρίς προηγουμένως να έχουμε καταγγείλει στους παραγωγούς και
εμπόρους την δυσφορία μας. Έτσι, οι τελευταίοι συνεχίζουν να δρουν μακριά από
κάθε ενσυνείδητη κοινωνική συμπεριφορά, ενώ εμείς συνεχίζουμε να ζούμε
παθητικά, νιώθοντας ότι τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξει η
κατάσταση. Ας σκεφτούμε όμως πώς θα αντιδρούσαν οι γεωργοί, οι κτηνοτρόφοι και
οι έμποροι, αν ελάμβαναν καθημερινά τις καταγγελίες μας και αν διαπίστωναν
σημαντική μείωση των εσόδων τους…
Σε κάθε περίπτωση, είναι συνετό να
γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο χώρο της διατροφής, κι ακολούθως ας αποφασίσουμε αν
θα αντιδράσουμε ή αν θα παραμείνουμε αδρανείς.
Υπό αυτό το πνεύμα, αξίζει να ρίξουμε
μια ματιά στην έρευνα που πραγματοποίησε το WWF σε επτά χώρες της Ευρώπης,
μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, τα αποτελέσματα της οποίας είναι… εκρηκτικά:
Τοξικές ουσίες ανιχνεύθηκαν σε σειρά
τροφών, από γαλακτοκομικά είδη μέχρι και ψάρια και κρέατα. Από τη χώρα μας
είχαν επιλεγεί για έλεγχο κρέας – μπριζόλα και κεφαλοτύρι.
Δυστυχώς εντοπίστηκαν εντομοκτόνα στο
κεφαλοτύρι και πολυχλωριωμένα διφαινύλια στο κρέας.
Αυτοί οι χημικοί ρυπαντές διεισδύουν
μέσω της τροφής στον ανθρώπινο οργανισμό και μπορούν με την πάροδο του χρόνου
να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες, όπως διαβήτη, παχυσαρκία, διάφορες μορφές
καρκίνου, μείωση της αναπαραγωγικής ικανότητας κ.ά..
Στην έρευνα συμμετείχαν επίσης η
Βρετανία, η Πολωνία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Σουηδία και η Φιλανδία. Όλες οι
χώρες έδωσαν δείγματα τροφών, όπως γάλα, τυρί, βούτυρο, λουκάνικα, μπριζόλες,
σαλάμι, σολομός, τόνος, ψωμί, μέλι, λάδι κ.ά.. Τα δείγματα αναλύθηκαν και τα
αποτελέσματα είναι τα χειρότερα. Σε όλα τα τρόφιμα υπήρχαν χημικές ουσίες και
εντομοκτόνα.
Το WWF τονίζει ότι με την
κατανάλωση αυτών των τροφών μπορεί να μην πεθάνει άμεσα ο καταναλωτής, αλλά ο
τελευταίος θα πρέπει να προσέξει τη μακροχρόνια κατανάλωση αυτών των τροφών, η
οποία μπορεί να προκαλέσει ασθένειες. Ιδιαίτερα ευαίσθητα είναι τα έμβρυα, τα
παιδιά, αλλά και οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι οι τροφές περιέχουν επικίνδυνες ουσίες, εκείνο όμως που δεν έχουμε ακόμα κατανοήσει είναι ότι έχουμε χρόνο να αντιδράσουμε και να συνετίσουμε εκείνους που μας προσφέρουν τις μολυσμένες τροφές. Έχουμε χρόνο για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τα αγαπημένα μας πρόσωπα, αλλά δεν κάνουμε τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση.
Κρέας
και αυγά γεμάτα διοξίνες
Χώρα προέλευσης, η Γερμανία
Η γερμανική εταιρία Harles
& Jentzsch κατηγορήθηκε από τις υπεύθυνες αρχές της χώρας αλλά
και από την Ευρώπη ότι παρέδωσε περίπου 3.000 τόνους μολυσμένων λιπών σε 25
παραγωγούς ζωοτροφών. Επίσης περισσότερα από 1.000 εκτροφεία πουλερικών και
χοίρων, κυρίως της βόρειας Γερμανίας, βρέθηκαν στο στόχαστρο των αρμοδίων
αρχών, γιατί εντοπίστηκαν διοξίνες.
Και ο δικός μας Ενιαίος Φορέας Ελέγχου
Τροφίμων – ΕΦΕΤ διενήργησε ελέγχους σε γερμανικά προϊόντα που από τα ράφια των
σούπερ μάρκετ κατέληγαν στα πιάτα μας και γέμιζαν τον οργανισμό μας με
διοξίνες.
Υπήρχαν, και πάντα θα υπάρχουν,
πολιτικά κόμματα στη χώρα μας που κατηγόρησαν είτε τη Γερμανία είτε το ρόλο του
ΕΦΕΤ ως διακοσμητικό. Αυτό είναι όμως το θέμα; Μικροκομματικής σκοπιμότητας;
Όχι. Το πρόβλημα αφορά την υγεία όλων μας, και κατά συνέπεια εμείς ως
καταναλωτές οφείλουμε να αντιδράσουμε, έξω από τις κομματικές πεποιθήσεις μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε σε μια τέτοια περίπτωση διατροφικού σκανδάλου; Να
καταγγείλουμε τη συγκεκριμένη εταιρία που γέμισε τα πιάτα μας ασυνείδητα με
επικίνδυνες ουσίες, και όχι να αοριστολογούμε επιρρίπτοντας τις ευθύνες σε μια
χώρα ή σε έναν φορέα.
Πριν λίγο καιρό έγινε γνωστό ότι
μολυσμένα με τοξικά κρέατα ήρθαν στην Ελλάδα μέσω της γερμανικής εταιρίας Lidl. Τα
κρέατα – βοδινά είχαν το παθογόνο βακτήριο e-coli, και καθόλου δε μειωνόταν η
επικινδυνότητά τους επειδή είχαν τυλιχτεί σε όμορφη συσκευασία.
Μας βοηθά σε κάτι, αν επιρρίψουμε τις
ευθύνες στη Γερμανία ως χώρα; Σε ποια χώρα οι εταιρίες δεν ακολουθούν τους
δικούς τους οικονομικούς και πολλές φορές δικτατορικούς νόμους; Νομίζω,
περισσότερο μας βοηθά η άμεση καταγγελία μας στην ίδια την εταιρία, η οποία, αν
δει ότι θίγονται τα συμφέροντά της, θα αλλάξει συμπεριφορά και δράση.
Σ΄ αυτό το σημείο, θα ήθελα να
καταθέσω τον προβληματισμό μου. Υπάρχουν χώρες όπως η Κίνα που επιβάλλουν
αυστηρότατες ποινές σε εκείνους που πωλούν τοξικά χημικά σε παραγωγούς κρέατος.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Xinhua,
κινεζικό δικαστήριο επέβαλε αυστηρότατες ποινές, μέχρι και θανατική ποινή με
αναστολή, σε πέντε ανθρώπους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμετείχαν στην
παραγωγή και διακίνηση χοιρινού κρέατος μολυσμένου με την τοξική ουσία
κλενμπουτερόλη – αυτή χρησιμοποιείται για την παραγωγή άπαχου κρέατος, το οποίο
έχει μεγάλη ζήτηση στην Κίνα.
Όμως οι επιστήμονες έχουν ήδη τονίσει
ότι η συγκεκριμένη χημική ουσία απαγορεύεται να χρησιμοποιείται, γιατί όταν εισάγεται
σε μεγάλες ποσότητες στον οργανισμό, μπορεί να προκαλέσει ζαλάδα, πονοκεφάλους,
μυϊκές και άλλης μορφής διαταραχές. Το κράτος λοιπόν εκεί αποφάσισε ότι αξίζουν
τις αυστηρότατες ποινές όσοι δε σέβονται την ανθρώπινη ζωή.
Είναι εύλογο να ζητούμε όλοι την χρηματική ποινή και τη φυλάκιση εκείνων που μας σερβίρουν τοξικές τροφές. Είναι όμως εύλογο να ζητούμε την καταδίκη τους σε θάνατο; Σε αυτό το ερώτημα, έκαστος ας δώσει τις δικές του απαντήσεις… Απόσπασμα από το βιβλίο "Οι συνωμότες της τροφής".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου