Μαϊντανός: Από την εποχή του Αλεξάνδρου μέχρι σήμερα, χρησιμοποιείται ως αρωματικό αλλά και θεραπευτικό βότανο

 
28/8/2023

Στην Αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούσαν τον μαϊντανό και  ως αρωματικό βότανο και ως φάρμακο για διάφορες παθήσεις. 

Αλλά, μπορούσε να στολίζει και στεφάνια προς τιμήν των νικητών σε αγώνες (για παράδειγμα στα Νέμεα). 

Οι στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μέσα στις κακουχίες του πολέμου, είχαν να αντιμετωπίσουν, εκτός των άλλων ασθενειών, και ανυπόφορη φαγούρα. Ένα αποτελεσματικό μέσο αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος ήταν να ξεψειριάζονται τρίβοντας τούφες μαϊντανού στα σημεία όπου η φαγούρα ήταν ανυπόφορη.

Πιο "ασυνήθιστες" χρήσεις του μαϊντανού είχαμε στην Αρχαία Ρώμη. Οι Ρωμαίοι και στο κεφάλι τους φορούσαν το βότανο σαν στεφάνι αλλά και το μασούσαν, γιατί είχε την ιδιότητα να απορροφά τις αναθυμιάσεις του αλκοόλ. Τους βοηθούσε αυτό το βότανο να μην μεθούν τόσο σύντομα.

Όσο οι αιώνες κυλούσαν και, μέσω επιστημονικών ερευνών που πραγματοποιήθηκαν, έχει καταδειχθεί ότι ο μαϊντανός περιέχει πολύτιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό δραστικά συστατικά. 

Περιέχει λίπη, υδατάνθρακες, σάκχαρα, φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, αλλά και μέταλλα όπως ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο και ψευδάργυρο.

Βάσει των συστατικών του, μπορεί να δράσει ως αντισπασμωδικό, διουρητικό και αποχρεμπτικό. Επειδή περιέχει βιταμίνες Α, Β2 και C, μπορεί να βοηθήσει άτομα που έχουν αναιμία και νοιώθουν αδύναμα και κουρασμένα.

Μπορούμε να κάνουμε τσάι ή χυμό μαϊντανού για να βοηθήσουμε τον οργανισμό μας να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, μεταξύ αυτών άσθμα, βήχα, ανακούφιση από πόνους εμμηνόρροιας. Ή να τον χρησιμοποιήσουμε για την αντιμετώπιση της επιπεφυκίτιδας και της φλεγμονής των βλεφάρων. 

Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της χολολιθίασης, ενώ τα μελανιασμένα φύλλα του συνίστανται για εξωτερική εφαρμογή σε μώλωπες.  

 Είναι αυτονόητη η λελογισμένη χρήση του μαϊντανού, όπως και όλων των βοτάνων.