28 Αυγούστου 1904, ο Παύλος Μελάς περνά στην Μακεδονία, οδεύοντας αγέρωχα προς τον θάνατο

28/8/2023

Είναι κάποιες ημέρες, ιστορικά σημαδεμένες. Όπως η 28η ημέρα του Αυγούστου, του 1904. Τότε, ο Παύλος Μελάς που τόσο τον χλευάζουν οι σημερινοί "προοδευτικοί", ετών 34, πέρασε -για τρίτη και τελευταία φορά - τα σύνορα ανάμεσα στην μικρή απελευθερωμένη Ελλάδα και την υπόδουλη στους Τούρκους Μακεδονία μας. Πέρασε λεβέντικα, οδεύοντας προς τον θάνατό του που έγινε η σπίθα που άναψε τον πόλεμο!

Με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας (από τα ονόματα των δύο παιδιών του το ψευδώνυμο του Παύλου, γιατί κανείς δεν έπρεπε να τον αναγνωρίσει), ο Παύλος και οι 35 άνδρες του μπήκαν στην σκλαβωμένη Μακεδονία. Την γη της δεν την έβαφαν με αίμα μόνο οι τούρκοι. Πλέον, οι σλαβοβούλγαροι δρούσαν βίαια και κτηνώδικα εις βάρος του Ελληνισμού. 

Όσο προχωρούσαν, ο Παύλος και τα παλικάρια του, τόσο βούλιαζε η καρδιά τους στον πόνο. Παντού, συναντούσαν καμένα χωριά και πτώματα σφαγμένων Μακεδόνων. 

Για τον Παύλο, είναι πια αναπόφευκτο να πράξει τα πάντα, να κάνει τα αδύνατα δυνατά, για να απελευθερωθεί επιτέλους η πανάρχαια ελληνική Μακεδονία μας. 

Οργανώνει τον αγώνα, εμψυχώνει τους Έλληνες, πυρώνει την ίδια του την ψυχή για να αντέξει στις κακουχίες. Τα καταφέρνει όλα. Τόσο οι άνδρες του όσο και ο ίδιος, δρουν ώστε να οδηγήσουν τον Ελληνισμό στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αυτό της Νίκης. Που θα σήμαινε την εκδίωξη και των τούρκων και των κομιτατζήδων από την ιερή μακεδονική γη. 

Μα, εκεί που η ζωή επέτρεπε στον Παύλο να αγωνίζεται μέρα τη μέρα για την Μακεδονία, η μοίρα παρενέβη στις 13 Οκτωβρίου του 1904, λες και και δεν είχε αλλού να στείλει τις θανατηφόρες σφαίρες της. 

Εκείνη την ιστορικά σημαδεμένη ημέρα, δολοφονήθηκε στο χωριό Στάτιστα της Καστοριάς ο αξιωματικός του ελληνικού στρατού Παύλος Μελάς που τόσο πόθησε την Ελευθερία της Μακεδονίας μας. Αλλά με το αίμα του που χύθηκε, ποτίστηκε το δέντρο της Ελευθερίας και ο Μακεδονικός Αγώνας πήρε την μορφή που τού έπρεπε για να εκδιωχθούν επιτέλους οι εχθροί μας.

Το ποίημα του Κωστή Παλαμά "Παύλος Μελάς":

Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι

στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλικάρι.

Πανάλαφρος ο ύπνος σου - του Απρίλη τα πουλιά

σαν του σπιτιού σου να τ' ακούς λογάκια και φιλιά

και να σου φτάνουν του σκληρού χειμώνα οι καταρράχτες

σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες.

Πλατιά του ονείρου μας η γη και απόμακρη. 

Και γέρνεις εκεί και σβεις γοργά.

Ιερή στιγμή. Σαν πιο πλατιά τη δείχνεις, και τη φέρνεις

σαν πιο κοντά!

 

 Διαβάστε και το άρθρο "28 Αυγούστου 1904, ο Παύλος Μελάς πέρασε στην σκλαβωμένη Μακεδονία και συνάντησε την Αθανασία"

Επίσης το "εξαφανισμένο πια τραγούδι των ανταρτών της Μακεδονίας για τον Παύλο Μελά:Σταλαγματιά το αίμα μου, για σε, Πατρίς, το χύνω"