6/9/2023
Μαύρη επέτειος με ολέθριες συνέπειες για τον Ελληνισμό της Ανατολής. 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955, άγριες δολοφονίες, τραυματισμοί και βίαιος διωγμός των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη.
Οι Έλληνες που ζούσαν στην Πόλη, δέχθηκαν μια μαζική και οργανωμένη επίθεση από τους Τούρκους, η οποία στηριζόταν στην προβοκάτσια.
Δυστυχώς, οι Νεοέλληνες είτε δεν γνωρίζουμε είτε δεν ενδιαφερόμαστε πραγματικά για τα δραματικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στην Πόλη, στις 6 και στις 7 Σεπτεμβρίου, και είχαν ως αποτέλεσμα την δολοφονία 16 Ελλήνων, πολλούς τραυματίες, τον βιασμό Ελληνίδων και την ταυτόχρονη καταστροφή των σπιτιών, των περιουσιών και των ναών τους. Τελικός απολογισμός, ο ξεριζωμός των Ελλήνων Χριστιανών από την πατρογονική τους γη.
Επειδή οι Τούρκοι δεν μπορούσαν ξαφνικά και αναίτια να κυνηγήσουν τους Έλληνες της Πόλης, έπρεπε να σκηνοθετήσουν μία τέτοια κατάσταση, που θα δικαιολογούσε το μένος τους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο...
Έτσι λοιπόν δόθηκε η αφορμή, η σκηνοθετημένη αφορμή. Επρόκειτο για το πρωτοσέλιδο μιας τουρκικής εφημερίδας, της Ισταμπούλ Εξπρές, που έγραψε: "Βάλανε φωτιά στο σπίτι του πατέρα μας Κεμάλ Ατατούρκ".
Στην πραγματικότητα, δύο Τούρκοι υπάλληλοι του Προξενείου τους στην Θεσσαλονίκη έβαλαν βόμβα στην αυλή, και ακολούθως έγινε έκρηξη σε ένα σπίτι που δεν ήταν καν του Κεμάλ! Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, αυτό το σπίτι ανήκε στην προσφυγική οικογένεια Σεραφειμίδη, η οποία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της για να δοθεί αυτό στον Κεμάλ.
Έκτοτε, λέγεται ότι είναι το σπίτι του. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο Μουσταφά Κεμάλ δεν είχε γεννηθεί καν στην Θεσσαλονίκη, αλλά σε ένα χωριό του Λαγκαδά (Χρυσαυγή ή Σαρίνγκερ).
Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τους δράστες της βομβιστικής απόπειρας, επρόκειτο για τον φύλακα του Προξενείου Χασάν Μεχμέτογλου και τον συνεργό του Οκτάι Ενγκίν, ενός μουσουλμάνου από την Θράκη. Και οι δύο ήταν πράκτορες της τουρκικής αστυνομίας, αλλά βέβαια το τουρκικό κράτος δεν το παραδέχθηκε αυτό εκείνη την εποχή.
Τι έγινε στην συνέχεια; Το σύνθημα για την δολοφονία και εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης είχε δοθεί. Τουρκικός όχλος μεταφερόταν από κάθε γωνιά της Τουρκίας και με κάθε μέσο, στην Κωνσταντινούπολη. Με λοστούς και κάθε είδους όπλα, ρίχτηκαν κατά των Ελλήνων, τους οποίους είχαν σημαδέψει την προηγούμενη νύχτα.
Μέσα σε εννιά με δέκα ώρες, είχαν δολοφονήσει και τραυματίσει Έλληνες, είχαν βιάσει Ελληνίδες, και είχαν καταστρέψει 4.500 ελληνικά καταστήματα, 1.000 σπίτια, 73 εκκλησίες και 37 σχολεία. Είχε σημάνει η αρχή του τέλους για τον Ελληνισμό της Πόλης, αφού μετά το πογκρόμ, από τους 100.000 Έλληνες της Πόλης, παρέμειναν εκεί μόνο λίγες χιλιάδες. Ένα πογκρόμ που οι ίδιοι οι Τούρκοι, αργότερα, παραδέχθηκαν ότι είχε οργανωθεί από την κυβέρνηση Μεντερές.
Και αν το παραδέχθηκαν, τι έγινε; Τίποτα! Το κακό είχε συμβεί, ακριβώς όπως το ήθελαν και το οργάνωσαν οι Τούρκοι, κανένας από την Δύση δεν επέβαλε στους Τούρκους ποινές για την εγκληματική τους δράση, και οι Έλληνες εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους, χάνοντας τα πάντα. Οι Τούρκοι είχαν επιβληθεί για άλλη μία φορά διά της βίας και του εγκλήματος.
Πώς αντιδρούμε οι Νεοέλληνες απέναντι σε αυτά τα ζοφερά γεγονότα; Ξεμείναμε να λέμε πού και πού "πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δική μας θα ΄ναι!..." Αλλά, δεν θα είναι! Γιατί λέμε συνθήματα, την ώρα που ξεχνούμε την ίδια την ιστορία μας, με ευγενικό χορηγό της ανιστορησίας μας το ελληνικό υπουργείο παιδείας.
Σημείωση: Τις φωτογραφίες που αποδεικνύουν την λυσσασμένη και καταστροφική μανία των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων της Πόλης, τις οφείλουμε στον φωτογράφο του πατριάρχη Δημήτρη Καλούμενο και στον δημοσιογράφο Σάκη Καράγιωργα, οι οποίοι με κίνδυνο της ζωής τους τράβηξαν τις φωτογραφίες, για να μάθει ο κόσμος ολόκληρος τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Τούρκοι στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου του 1955. Οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν τότε στην εφημερίδα Έθνος (πληροφορίες από:Μηχανή του Χρόνου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου