Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, 17 Ιανουαρίου 1939 - 28 Ιανουαρίου 2008. Ο ΕΛΛΗΝΑΣ. Στην εποχή μας βιώνουμε την κατάφωρη παρακμή της εκκλησίας, η οποία σε όλα τα μεγάλα εθνικά μας προβλήματα σιωπά ή ταυτίζεται με την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Ο τελευταίος Αρχιεπίσκοπος που στάθηκε ψηλά στο βάθρο του Ελληνισμού ήταν ο Χριστόδουλος.
Εδώ, θα επικεντρωθούμε σε λίγες μόνο πύρινες λέξεις του Χριστόδουλου, τις οποίες όλοι οι Έλληνες πατριώτες κουβαλάμε μαζί μας, σαν την ανάσα μας.
"Πρέπει να αφήνουμε την πίστη και τον πατριωτισμό των προγόνων μας και τον δικό μας στην ιερή κιβωτό της ψυχή μας.
Είναι μια πύρινη ρομφαία που την πήραν στα άξια χέρια τους από τους ήρωες της Επανάστασης του 1821 οι επόμενοι γενναίοι μάρτυρες, ο Τέλος Άγρας και ο Παύλος Μελάς και οι άλλοι ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα.
Είναι μια πύρινη ρομφαία που την κράτησαν οι γονείς μας στην Πίνδο και στα Καλάβρυτα της θυσίας και στο Δίστομο και αλλού.
Είναι λιβάνι που καίει μέσα στην ψυχή του Γένους, και όχι τσιγάρο στα χέρια περιστασιακών ιδεολογιών".
Όταν ο Χριστόδουλος μιλούσε για την Μακεδονία μας, δάκρυζε. Και τα δάκρυα του δεν ήταν κροκοδείλια, παρά πήγαζαν από τα βάθη της γήινης ύπαρξή του.
Σήμερα, περισσότερα από πέντε χρόνια μετά την προδοσία της Μακεδονία μας με την ψευδοσυμφωνία των Πρεσπών, σήμερα λοιπόν, η παρουσία και ο λόγος του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, μάς λείπει όσο ποτέ άλλοτε.
Δεν ορφανέψαμε μόνο οι πατριώτες Έλληνες. Ορφάνεψε το Έθνος μας, από εκείνη την ημέρα, την 28η του Ιανουαρίου του 2008 που ο Χριστόδουλος της Εκκλησίας και του Έθνους μας άφησε την ύστατη γήινη πνοή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου