Κωστής Παλαμάς, 27 Φεβρουαρίου 1943: Η Ελλάδα ήταν το Φως του

  

27/28/2024

Σαν σήμερα, 27 Φεβρουαρίου του 1943, κι ενώ ακόμα η Ελλάδα ήταν υπό Κατοχή στους Γερμανούς, άφησε την τελευταία του πνοή ο Κωστής Παλαμάς, αυτός ο Ποιητής που είχε την Πατρίδα, την Ελλάδα μας, Μούσα του, Φως του που μεταμόρφωνε τις λέξεις σε εθνικό παλμό.

Αυτός ο εθνικός παλμός, που τόσο είχαν ανάγκη οι βασανισμένοι Έλληνες, που "γεννιόταν" από την πένα του Ποιητή, έκαμε τους Έλληνες στην κηδεία του να μην φοβηθούν τους κατακτητές Γερμανούς! Αντίθετα, με περήφανο ελληνικό πάθος, ξεχύθηκαν στους δρόμους για να αποχαιρετήσουν τον Ποιητή, ψάλλοντας τον Εθνικό μας Ύμνο.

Ο Κωστής Παλαμάς, γεννημένος στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου του 1859, είχε διατελέσει και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, όταν αυτή είχε ακόμα εθνικό προσανατολισμό και δεν έκανε μέλη της ανθρώπους που πρόδωσαν την πατρίδα μας (αυτό πράττει σήμερα η εν λόγω Ακαδημία).

Η είδηση του θανάτου του, που επήλθε ξημερώματα Σαββάτου, έπεσε σαν κεραυνός. Γιατί, παρόλο που ο Παλαμάς ήταν μεγάλος σε ηλικία και άρρωστος, κανείς δεν ήθελε να πιστέψει πως ήταν θνητός. Κανείς δεν ήθελε να στερηθεί τις λέξεις του Ποιητή, γιατί αυτές σαγήνευαν την ψυχή και το μυαλό, μεταμορφώνοντας την καθημερινότητα σε μοναδική ελληνική δοξασμένη πραγματικότητα!

 

Πώς να πιστέψει κανείς ότι πέθανε ο Ποιητής που έγραψε:

-Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα.

Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.

 

Πώς να πιστέψει κανείς ότι πέθανε ο Ποιητής που τραγουδούσε:

-Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα,
μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα!

 

Πώς να πιστέψει κανείς ότι πέθανε ο Ποιητής που βροντοφώναζε:

-Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν πέρασαν,

θα ‘ρθουν, θα περάσουν.

Κριτές θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί.

 

Πώς να πιστέψει κανείς ότι πέθανε ο Ποιητής που συμβούλευε:

-Κάποτε τ’ άφταστα όνειρα γεννάνε

τα μεθύσια τα πιο παθητικά.

 

Ας διατηρήσουμε τα λόγια του βαθιά μέσα στην καρδιά μας, ας ποτίσουμε τις σκέψεις μας με άφθαστα όνειρα για την πατρίδα μας, και αυτά κάποτε θα γίνουν πάθος, έκρηξη, μεγαλοσύνη, αθανασία!

Ας μην ξεχνούμε, μέσα στην μίζερη μας καθημερινότητα, που είναι χαραγμένη από προδοσίες πολιτικών, τον Ποιητή Κωστή Παλαμά, ο οποίος είχε, όπως έλεγε ο Μίκης Θεοδωράκης, μεγαλύτερη επιρροή από 10 πρωθυπουργούς μαζί.

Διαβάστε επίσης:

 -28 Φεβρουαρίου 1943, Κηδεία Κωστή Παλαμά: Σε αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα...