8-13 Απριλίου 1204: Άλωση της Κωνσταντινούπολης από σταυροφόρους - Δολοφονίες και ληστείες που άλλαξαν την ροή της ιστορίας

Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης το 1204, από τον Ιάκωβο Πάλμα /wikipedia

12/4/2024

8 με 13 Απριλίου του 1204 κορυφώθηκε η τέταρτη Σταυροφορία. Η πολιορκία, η Άλωση και οι βίαιες λεηλασίες στην Κωνσταντινούπολη, άνοιξαν τον δρόμο για την καταρράκωση του Βυζαντίου και την σταδιακή εξάπλωση του ισλαμισμού.

Επικεφαλής των σταυροφόρων ήταν ο Ερρίκος Δάνδολος, ο Βονιφάτιος Μομφερρατικός και ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας. Η αγριότητά τους κατά της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας δεν είχε μέχρι τότε προηγούμενο παράδειγμα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Θεωρητικά, οι βάνδαλοι της Καθολικής εκκλησίας ήταν χριστιανοί.

Με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204, στην πραγματικότητα, αλλάζει η ροή της ιστορίας. Πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι αυτή η απόφαση των σταυροφόρων να επιτεθούν και να αλώσουν την Πόλη ήταν πρωτοφανής και αμφιλεγόμενη. Δυστυχώς, τα αποτελέσματα της τέταρτης Σταυροφορίας ήταν ολέθρια. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία συρρικνώθηκε και αποδυναμώθηκε, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εμποδίσει τον εκτουρκισμό της Μικρασιατικής ενδοχώρας. Οι πληγές του Χριστιανισμού στα ανατολικά ήταν πια βαθιές και εξαιτίας του, σταδιακά μα σταθερά, διευκολύνθηκε η επέκταση του ισλάμ όχι μόνο στην τότε αυτοκρατορία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Επίσης, οι σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Ρωμαιοκαθολικής επλήγησαν για αιώνες και στην πραγματικότητα δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ, αφού οι καθολικοί ποτέ δεν ζήτησαν ανοιχτά και ξεκάθαρα συγγνώμη από τους ορθοδόξους, ούτε βέβαια επέστρεψαν στους Έλληνες όλα όσα εκείνον τον Απρίλιο έκλεψαν από την Κωνσταντινούπολη.

Δολοφονίες και λεηλασίες

Οι σταυροφόροι για περίπου τρεις ημέρες όρμησαν σαν άγρια ζώα κατά των Κωνσταντινουπολιτών. Δολοφόνησαν, κατέστρεψαν, έκλεψαν. Θαρρείς και είχε σταματήσει ο χρόνος που σκέφτονταν ως άνθρωποι, και δη πιστοί, και είχαν μετατραπεί σε θηρία ικανά να ξεκοιλιάσουν συνανθρώπους τους χωρίς κανέναν δισταγμό, χωρίς καμία συνείδηση. Έτσι έπρατταν, έτσι τους κατέγραψε η ιστορία, αλλά δυστυχώς, οι καθολικοί, στην πορεία των αιώνων συνέχισαν να απολαμβάνουν τους καρπούς της απάνθρωπης δύναμής τους, ατιμώρητοι. Αντιθέτως, η εξουσία τους μεγάλωνε, και μεγαλώνει πάντα, χωρίς να δίνουν λόγο σε κανέναν οι καθολικοί.

Δολοφόνησαν χιλιάδες ανθρώπους αθώους και άμαχους. Βίασαν γυναίκες. Ήξεραν ότι χτυπούσαν και κατέστρεφαν τον Ελληνισμό και τα αιώνια έργα του. Επίσης, ήξεραν την μεγάλη αξία των έργων τέχνης που έκλεβαν. Και δεν υπήρχε κανείς για να τους σταματήσει. 

Τα αυθεντικά άλογα του Αγίου Μάρκου  που εκτίθενται εντός της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στην Βενετία. Αντίγραφα κοσμούν την πρόσοψή του -wikipedia

Άρπαξαν τα χάλκινα άλογα του Ιπποδρόμου, τα οποία μέχρι σήμερα κοσμούν την πρόσοψη της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στην Βενετία. Κατέστρεψαν ένα μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Ηρακλή που ήταν έργο του Λύσιππου (γλύπτης στην αυλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου), καθώς και πολλά άλλα αγάλματα και έργα τέχνης ανυπολόγιστης αξίας.

Δεν δίστασαν οι σταυροφόροι να βιάσουν μοναχές και να αρπάξουν πολύτιμους θησαυρούς από γυναικεία και αντρικά μοναστήρια. Θρησκευτικά κειμήλια, όπως και έργα τέχνης, τα άρπαξαν και τα πήγαν στην χώρα τους. Λεηλάτησαν τάφους, εκκλησίες, ακόμα και τις Άγιες Τράπεζες έσπασαν για να αρπάξουν μάρμαρα και χρυσό.

Οι καθολικοί, οι σταυροφόροι, διέπραξαν στην Κωνσταντινούπολη κάθε είδους βαρβαρότητα. Δεν σεβάστηκαν τίποτα και κανέναν. Η απληστία τους ήταν σαν ένα τέρας που κουβαλούσαν μέσα τους, και μόλις άλωσαν την Πόλη μας, ξεχύθηκε από τα μέσα τους και εκφράστηκε σε ανίερες πράξεις. Διέρρηξαν για πάντα τις σχέσεις μεταξύ των δύο εκκλησιών και άνοιξαν τον δρόμο για την διασπορά και επικράτηση του ισλαμισμού.

Σε ένα σημείο πρέπει να σταθούμε και να προβληματιστούμε. Αν οι Έλληνες της Πόλης, κυρίως αυτοί που ασκούσαν εξουσία σε αυτοκρατορικό, στρατιωτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, είχαν συνειδητοποιήσει ότι η δύναμή τους είναι η ενότητα με ταυτόχρονη πάταξη των προσωπικών ματαιοδοξιών, τότε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεν θα είχε καταστραφεί, άμαχοι δεν θα είχαν δολοφονηθεί άγρια, η Κωνσταντινούπολη δεν θα είχε πάψει να είναι Ελληνική και ο σημερινός κόσμος μας θα ήταν εντελώς διαφορετικός. Δυστυχώς, μέχρι και σήμερα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συνεχίζονται οι αλώσεις του Ελληνισμού, με τα δικά μας εγκληματικά λάθη και τις σύγχρονες προδοσίες να είναι πρωταγωνιστές της αυτοκαταστροφικής πορείας του Έθνους μας.