Ηλέκτρα Δράκου, Μακεδονομάχος: Είναι η Νεράιδα του Βάλτου, η Λεβεντοκόρη Ιτιά, Αλύγιστη στις μπόρες και με Θέληση Ατσάλινη

 
3/5/2024

Ντυμένη άνδρας, η Ηλέκτρα Δράκου έτρεχε από παράθυρο σε παράθυρο του σχολείου για να πιστέψουν οι κομιτατζήδες ότι είχαν να αντιμετωπίσουν πολλούς Έλληνες! Άφοβη, Ατρόμητη, Αλύγιστη, η Δασκάλα από την Κατερίνη, μάς δείχνει πώς κατακτιέται η Λευτεριά!

Η Ηλέκτρα Δράκου, γνωστή σαν "Η Νεράιδα του Βάλτου", υπήρξε ηρωική μορφή, που αχνοδιαγράφεται μεταξύ Ιστορίας και Θρύλου. Γεννημένη στην Κατερίνη και απόφοιτος του Ανωτέρου Παρθεναγωγείου Θεσσαλονίκης, είδε να σκοτώνουν οι Κομιτατζήδες τον πατέρα της, πριν γίνει δασκάλα στο Ζορμπά της λίμνης Γιαννιτσών, όπου δρούσε ο Αποστόλ κι όπου η ίδια μεταμορφώθηκε σε δεξί χέρι του Δεμέστιχα. 

Ένα βράδυ έφερε στη λίμνη κάποιο παιδάκι 8 χρονών, του οποίου οι Βούλγαροι είχαν σκοτώσει τον πατέρα, κι η ίδια έφυγε βιαστικά για το Ζορμπά. Τη νύχτα ακούστηκαν απανωτές τουφεκιές στο χωριό και φλόγες έβαψαν τον ουρανό. Οι Μακεδονομάχοι έτρεξαν κεραυνοβόλα, αλλά οι Κομιτατζήδες είχαν φύγει. 

Σαν είδαν το σχολείο καμένο και την Ηλέκτρα άφαντη, νόμισαν πως κάηκε ή πιάστηκε αιχμάλωτη. Ευτυχώς τη βρήκαν στο στόμιο μυστικής κρύπτης, λιπόθυμη, τραυματισμένη και ντυμένη ανδρικά ρούχα. 

Είχε πολεμήσει προηγουμένως γενναία από πολλά παράθυρα του σχολείου για να δώσει την εντύπωση πως υπήρχαν πολλοί υπερασπιστές, και γι΄ αυτό είχε παραδώσει το παιδί για ασφάλεια στο Βάλτο. 

Λίγο αργότερα μετατέθηκε στο χωριό Μπόζετς, για να αντικαταστήσει τη δασκάλα Ευθαλία, που είχε φυλακιστεί. Δεν έπαψε όμως κι από κει να μπαινοβγαίνει με κίνδυνο της ζωής της στο Βάλτο, να τροφοδοτεί τα παλληκάρια, να μεταφέρει μηνύματα και να εμψυχώνει τους χωρικούς. 

Όταν σε σύγκρουση στο Πέτροβο στις 24 Ιουνίου του 1907 πληγώθηκε βαριά ο Μήτσος Βασιωτάκης από την Αίγυπτο, τη νοσηλεία ανέλαβε η Ηλέκτρα κι επειδή οι πληγές του κακοφόρμιζαν, ο Δεμέστιχας αποφάσισε να τον στείλει στο Τσάγεζι. Φυσικά θα τον συνόδευε η νεαρή δασκάλα, που στάθηκε έπειτα σαν προστάτης άγγελος στο προσκεφάλι του σ΄ όλο το χρόνο της σκληρής του δοκιμασίας. Έτσι ανάμεσά τους αναπτύχθηκε τρυφερό αίσθημα, που κατέληξε σε γάμο. 

Λέγεται πως την Ηλέκτρα Δράκου είχε υπ΄ όψιν της σαν ηρωίδα και η Πηνελόπη ΔέλταΠηνελόπη Δέλτα, όταν έγραψε "Τα μυστικά του Βάλτου", την ίδια δασκάλα, την οποία η Νανά Κοντού ύμνησε έτσι: 

Ηλέκτρα Δράκου

Ωραία, λεβεντοκόρη Ιτιά, αλύγιστη στις μπόρες,

από την Κατερίνη, με τον ουρανό της Ελλάδας στα μάτια,

την γεμάτη άρωμα πνοή των είκοσι χρόνων,

βάδιζες στον αγώνα, ηρωική δασκάλα του Ζορμπά.

Η ατσάλινη θέληση να εκδικηθείς τον θάνατο

του γέρου πατέρα σου, έγινε λάμψη δύναμης.

Συνεργαζόσουν με τον Άγρα, Νικηφόρο, Ακρίτα, Κάλα,

ενώ το κύμα μίσους των Βουλγάρων σ΄ απειλούσε.

Στο φως της χαραυγής σε συναντούσαν με πελώριες

λαμπάδες - τα όπλα - πήγαινες, έλεγες, στα πανηγύρια,

ενώ στ΄ ωραίο σου κεφάλι, πλεγμένες σφαίρες στις

πλεξούδες για τον αγώνα, γίνονταν στεφάνι αθανασίας.

Τα διδάγματά σου, σπόροι γόνιμοι, φυτώριο θυσίας

για την Ελληνικότητα της γης, π΄ άπλωναν ρίζες βαθειές

κι άνοιγαν ροδοπέταλα από δάκρυ και αίμα,

στο μυρωμένο ανθογιάλι της Λευτεριάς.

"Δάφνες της Μακεδονίας" - Πηγή: Γ. Μόδη, "Μακεδονικός Αγών και η νεώτερη Μακεδονική Ιστορία", σελ. 364, 378, 380 & "Η Μακεδονία στο Θρύλο και στην Ιστορία", Έρευνα-Καταγραφή Αθηνάς Τζινίκου-Κακούλη & Φωτογραφία από την σελίδα Νοιάζομαι.