16 Ιουλίου 1907: Οι Μακεδονομάχοι μας πολέμησαν σαν τους 300 του Λεωνίδα! Έπεσαν ο Καπετάν Γέρμας, ο Τσιμπιδάρος και ακόμα 23 Παλικάρια μας

 

16/7/2024

Σαν σήμερα ήτανε, το 1907, που οι Μακεδονομάχοι έδιναν την ζωή τους για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας μας! Ακούτε κάποιον να ψιθυρίζει ένα ευχαριστώ;

Στο χωριό, στο προαύλιο του ναού, υπάρχει μνημείο αφιερωμένο στους ήρωες της Γέρμας και δύο προτομές των Μακεδονομάχων καπετάν Γέρμα και καπετάν Λια. Σημαντική η προσφορά τους στον αγώνα κατά των Βουλγάρων κομιτατζήδων. 

Ο Νικόλαος Τσοτάκος (καπετάν Γέρμας) γόνος του χωριού υπηρετούσε ως ανθ/γός πεζικού στο σύνταγμα Τρικάλων. Εισήλθε στη Μακεδονία, με σώμα 50 ανδρών (κατά το πλείστον Μανιατών), με υπαρχηγό των επιλοχία Βασίλειο Τσιμπιδάρο (καπετάν Τσιμπίδα) και οπλαρχηγό τον λοχία Θεόδωρο Μαντούβαλο (καπετάν Ταΰγετο) για να εκδικηθεί το θάνατο του συμπολίτη του καπετάν Λίτσα (ανθ/γού Αντώνη Βλαχάκη). Συναντήθηκε με τον καπετάν Ζάκα (ανθ/γό Γρηγ. Φαληρέα) στη θέση Λόσνιτσα για να οργανώσουν τη δράση τους, αλλά η θέση τους προδόθηκε από τους Βουλγάρους στους Τούρκους, εναντίον των οποίων στη χαράδρα του Κολογερικού πολέμησαν ως οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα. 

Στη σκληρή εκείνη μάχη της 16ης Ιουλίου 1907, έπεσαν υπέρ πατρίδος ο καπετάν Γέρμας, ο υπαρχηγός του Βασίλειος Τσιμπιδάρος και 23 συμπολεμιστές, ενώ συνελήφθησαν 11 βαριά τραυματισμένοι.

Ο καπετάν Γέρμας υπήρξε μια ηρωική φυσιογνωμία, η οποία δεν πρόφθασε να δημιουργήσει ιστορία αλλά σε μια ένδοξη στιγμή, οδήγησε τα εκλεκτά παλληκάρια της πατρίδος του Μάνης σε μια πράξη μεγάλης θυσίας. Προς τιμήν του Τσοτάκου η Λόσνιτσα μετονομάστηκε σε Γέρμα.

Η εφημερίδα "ΘΑΡΡΟΣ" της Καλαμάτας φ. 2536, 24 Ιουλίου 1907 έγραψε μεταξύ άλλων με το άγγελμα του θανάτου Ζάκα και Γέρμα: «Μεγαλυτέραν λύπην, πλειότερον ψυχικόν άλγος δεν θα ησθάνθη άλλοτε η πόλις ημών -το κέντρον της Μεσσηνίας και Λακωνίας- αφ' όσην διέχυσεν η είδησις του θανάτου τόσων παλληκαριών υπό τους αρχηγούς Ζάκαν και Γέρμαν. Η ως κεραυνός εξαίφνης φθάσασα είδησις κατασυνετάραξε πάντας και εφιλοδώρησε ψυχικόν κλονισμόν απροσδιορίστου εντάσεως και δυνάμεως, όχι τόσον δια το μέγεθος της απώλειας αλλά δια το απρόοπτον του συμβάντος. Πεντηκοντάς χρυσαετών του υπερήφανου Ταϋγέτου και της ενδόξου Ιθώμης εθερίσθησαν από τας τουρκικάς σφαίρας εν τη προασπίσει των καταπατωμένων δικαίων δούλων και αδελφών αυτών και τη περιφρουρήσει των ευγενέστερων ιδεωδών...». (Η συμβολή της Μάνης εις τον Μακεδονικόν αγώνα 1904-1908) Δικαίου Β. Βαγιακάκου δ.Φ.)

Στην ίδια μάχη της Λόσνιτσας έλαβε μέρος και ο Ηλίας Χιονάκος (καπετάν Λίας) οπλαρχηγός του Μακεδόνικου αγώνα. Βαριά τραυματισμένος επέζησε λαμβάνοντας μέρος στους μετέπειτα πολέμους. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του υποστρατήγου, τιμηθείς με πολλά μετάλλια και παράσημα για τη μεγάλη προσφορά του στους αγώνες του έθνους. Πηγή

Σήμερα, ούτε ευχαριστώ λέμε ούτε ευγνωμοσύνη νοιώθουμε γι΄ αυτούς που πέθαναν για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι. Δυστυχώς, δεν είμαστε μόνο αγνώμονες! Είμαστε και προδότες! Γιατί, προδότες δεν είναι μόνο αυτοί που υπέγραψαν και σέβονται την "συμφωνία των Πρεσπών", αλλά και όλοι εμείς που τους ανεχόμαστε, υποταγμένοι τόσο στα εγώ μας όσο και στα καθημερινά μας βάσανα.