Ιούλιος 1906: Πώς η Καλλίνω Μηλτσάκα ξεγέλασε τους τούρκους για να μεταφέρει ένα επείγον μήνυμα από το Βόιο στο Βέρμιο

28/7/2024

Η όμορφη και θαρραλέα Καλλίνω Μηλτσάκα, αναζητώντας στα βουνά τον Μακεδονομάχο άντρα της, μεταμορφώθηκε τελικά σε σημαντικό αγγελιοφόρο του Μακεδονικού Αγώνα! Βρήκε τελικά τον έρωτά της; Και, πώς αυτή η άφοβη Ελληνίδα ξεγέλασε τους τούρκους, τάχατες πως δούλευε στα χωράφια;

Η Καλλίνω Μηλτσάκα υπήρξε η άλλη ηρωίδα της Κορυφής. Γεννημένη το 1872, κόρη του Κώστα Ζαραμπούκα, οφείλει το όνομά της στη λεβεντογυναίκα μάννα της φάρας των Μηλτσακαίων του Αγίου Κοσμά, απ΄ την οποία κληρονόμησε εξυπνάδα, θέληση, ομορφιά και τόλμη.

Στα είκοσί της χρόνια την ερωτεύτηκε ο ληστής των Γρεβενών Κώστας Καραμήτσος, την παντρεύτηκε και για χάρη της εγκατέλειψε τον ληστρικό βίο, ώσπου κηρύχτηκε ο Μακεδονικός Αγώνας και πήγε να καταταγεί αντάρτης. Έκτοτε η Καλλίνω έχασε τα ίχνη του. 

Μόνο πολύ αργότερα έμαθε, πως είχε σκοτωθεί σε συμπλοκή τον πρώτο κιόλας καιρό. Ωστόσο εκείνη χρόνια και χρόνια τον αναζητούσε από σώμα σε σώμα κι έτσι γνωρίστηκε με στελέχη του αγώνος, που ευκαιριακά τής ανέθεταν κάποιες αποστολές. Και τα κατάφερνε πάντα τόσο καλά, ώστε έφτασε μέρα, που χωρίς κι η ίδια να το καταλάβει, είχε μεταμορφωθεί σε πραγματικό αγγελιοφόρο και σύνδεσμο στην Δυτική Μακεδονία.

Τον Ιούλιο του 1906 χρειάστηκε να σταλεί επείγον μήνυμα από το Βόιο στο Βέρμιο, ανάμεσα από πολλά τουρκοχώρια (να μην ξεχνούμε, ήμασταν ακόμα σκλαβωμένοι στην Μακεδονία), όπου ο έλεγχος γίνονταν αυστηρός. Η Καλλίνω  έκρυψε το σημείωμα στα μαλλιά της, πήρε το δρεπάνι παραμάσχαλα και κίνησε οδοιπορώντας ανέμελα. Στο Χάντοβο, στον Πολύμυλο, την σταμάτησαν τούρκοι και την ρώτησαν πού πάει.

-Πάνω στη Βέροια για το θέρο, τούς απάντησε θαρρετά. 

-Κάτσε εδώ, τής λένε. Έχουμε κι εμείς ανάγκη από αργατίνες. 

-Πιο καλά για μένα, αποκρίθηκε η Καλλίνω. Θα είμαι πιο κοντά στο χωριό μου. Μα αφήστε με να φέρω απ΄ τη Βέροια και την αδερφή μου, που πήγε εκεί πριν λίγες μέρες και θα με καρτερά (την έσωσε η ευστροφία της, την λεβέντισσα Καλλίνω από την Μακεδονία μας).

Οι τούρκοι την πίστεψαν και με ειδικό χαρτί, για να μη την σταματήσουν άλλοι παρακάτω, την ξεπροβόδησαν. Όταν σε λίγες μέρες επέστρεψε στο Χάντοβο, καμώθηκε τη λυπημένη, που δεν μπόρεσε να βρει - ανύπαρκτη άλλωστε - αδερφή της.

-Ποιος ξέρει, άργησα να φτάσω και θα γύρισε πίσω από άλλο δρόμο, είπε και ρίχτηκε με κέφι στη δουλειά, θερίζοντας με διπλάσια γρηγοράδα απ΄ τις άλλες γυναίκες.

Σε δέκα μέρες ο θέρος τέλειωσε, οι τούρκοι την καλοπλήρωσαν και πάλι με σημείωμα ελευθέρας μετακινήσεως την έστειλαν πίσω. 

Η Καλλίνω, χωρίς να ζητήσει την παραμικρή ανταμοιβή απ΄ την πατρίδα, πέθανε το 1938.

Πηγή: "Γνωριμία με τον νομόν Κοζάνης", σελ. 223 και προφορικές μαρτυρίες κατοίκων της Κορυφής.

Διαβάστε επίσης: 

Η θρυλική Άννα Σόννου-Ανδρεάδη: Πώς ξεγέλασε τους Τούρκους για να σώσει τον καπετάν Λούκα, πώς μετέφερε μυστικά έγγραφα του Αγώνα, πώς φρόντιζε τους Μακεδονομάχους! Απίστευτη Ελληνίδα!