27/9/2024
Σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, ο Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, δολοφονήθηκε από τους Μαυρομιχαλαίους. Όμως, ο συγγραφέας Δημήτριος Κοκκινάκης διαφωνεί κάθετα με αυτήν την άποψη, έχοντας αφιερώσει ολόκληρη την ζωή του στην έρευνα αυτής της δολοφονίας.
Ο Κοκκινάκης αποκλείει με απόλυτο τρόπο την περίπτωση να έδρασαν οι Μαυρομιχαλαίοι είτε ως
«πληρωμένοι φονείς» είτε ως «δικιωταί».
Δεν ήταν οι Μαυρομιχαλαίοι «πληρωμένοι φονιάδες» γιατί:
α.
Δεν επέλεξαν τον κατάλληλον χώρον διά την δολοφονίαν (χωρίς μάρτυρες, με οδόν
διαφυγής κ.λπ.).
β.
Δεν έστησαν ενέδρα στα σκοτάδια όπως θα μπορούσαν γνωρίζοντες την διαδρομήν του
Κυβερνήτου, αλλά ούτε και εξεμεταλλεύθησαν την παρουσιασθείσαν ευκαιρίαν της
συναντήσεως.
γ. Δεν επέλεξαν όπλα αποτελεσματικά
και ΜΗ «μαρκαρισμένα».
δ.
Δεν εκτύπησαν κατά τρόπον άμεσον, αποφασιστικόν, με όλην την δύναμιν του πυρός
το οποίον θα μπορούσαν να διέθεταν (καταλλήλως ωπλισμένοι) με αποτέλεσμα, το
κτύπημα, να μη μπορή να θεωρηθή, μετά βεβαιότητος, αποτελεσματικόν.
ε.
Ενεδύθησαν με ενδύματα χαρακτητιστικά, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑ την ταυτότητά των, αντί να
δράσουν μεταμφιεσμένοι.
στ.
Δεν εμερίμνησαν διά την ύπαρξιν κοντά των ικανής και αποτελεσματικής ομάδος
ενόπλου υποστηρίξεως του κτυπήματος.
ζ.
Δεν διέταξαν υποτακτικούς των να εκτελέσουν το φονικό. (Διά ποίον λόγον να
διακινδυνεύσουν οι ίδιοι;)
η.
Δεν διέθεσαν μέρος της «αμοιβής» των προκειμένου να «μισθώσουν» φονείς, οι
οποίοι θα εξετέλουν τον Καποδίστριαν αντ΄ αυτών.
Δεν έδρασαν οι Μαυρομιχαλαίοι ως «δικιωταί» γιατί:
α.
Δεν υπήρχε η έγκρισις της Πατριάς.
β.
Ο Γεώργιος, δεν έφερε μαζί του το παραμικρό όπλο. (Το μαχαιρίδιο που του
χρέωσαν, ανήκε εις τον Κωνσταντίνον!)
γ.
Ο Γεώργιος είχε φέρει στο Ναύπλιο την έγκυον σύζυγόν του και την ανήλικη
κορούλα τους, πράγμα αδιανόητον δι΄ επίδοξον δολοφόνον.
δ.
ΑΠΗΓΟΡΕΥΕΤΟ να είναι δικιωτής ο Γεώργιος, λόγω οικογενειακών του υποχρεώσεων
(ακόμα και εάν η οικογένειά του ζούσε εις την Μάνην).
ε.
ΑΠΗΓΟΡΕΥΕΤΟ η βεβήλωσις Ιερού χώρου ως η Εκκλησία, διά δολοφονίαν, γενικώς,
αλλά ιδίως εις περίπτωσιν δικιωμού.
στ.
Δεν τους υπεστήριξαν ένοπλοι μέλη της Οικογενείας, όπως προβλέπεται εκ των
κανόνων του δικιωμού.
ζ.
Εγνώριζαν πως ΔΕΝ έπρεπε να φύγουν κατά τρόπον «ντροπιαστικό» από τον τόπον του
φονικού.
η.
Εγνώριζαν πως ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να αρνηθούν την πράξιν, όπως έκαναν αμφότεροι
και μάλιστα κατά τρόπον ΑΠΟΛΥΤΟΝ (το υπεστήριξεν και ο Εισαγγελεύς).
θ.
Σε περίπτωση «δικιωμού» θα ήτο αδιάφορον το σημείον του κτυπήματος, αφού δεν θα
ηρνούντο την ενοχήν των αλλά, αντιθέτως, θα την απεδέχοντο υπερηφάνως ως
εκτέλεσιν «χρέους». Κατά συνέπειαν, θα κτυπούσαν εις τα σκοτάδια, όχι διά να
διαφύγουν αλλά διά να είναι βέβαιοι διά το αποτέλεσμα.
Ο συγγραφέας Κοκκινάκης υποστηρίζει ότι οι ένοχοι του εγκλήματος είναι άλλοι, και αδίκως κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν οι Μαυρομιχαλαίοι, οι οποίοι ουδέποτε παραδέχθηκαν ότι διέπραξαν αυτήν την δολοφονία.
Οι δολοφόνοι του Ιωάννη Καποδίστρια θα μπορούσαν να είναι:
-Πράκτορες ξένων δυνάμεων.
-Πολιτικοί αντίπαλοι του Κυβερνήτη.
-Κάποιοι πολίτες που θίχτηκαν από την πολιτική του Καποδίστρια.
-Πληρωμένοι δολοφόνοι.
Θα μπορούσαν να είναι άνθρωποι από όλες τις παραπάνω κατηγορίες, οι οποίοι ήξεραν πώς θα εκμεταλλευτούν τις άγριες συνθήκες της εποχής. Και επιπλέον, ήξεραν με ποιον τρόπο θα οδηγήσουν αδίκως στην ατίμωση και στην φυλακή τους Μαυρομιχαλαίους.
Πηγές: Ποιοι δολοφόνησαν τον Καποδίστρια-Αθώοι οι Μαυρομιχαλαίοι - Δεν "κτύπησαν" αυτοί, Δημήτριος Κοκκινάκης (Γυθεάτης), Γ΄ έκδοσις συμπληρωμένη, εκδ. Συμμετρία, Αθήνα 2007, Α και Β τόμος, σύνολο σελίδων 1.300
& Ιωάννης Καποδίστριας - Ο άχραντος Κυβερνήτης της Ελλάδος - Ποιοι τον σκότωσαν τελικά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου