Το βρώμικο νόμισμα, το μικρό παιδί και η πλούσια ακατάδεκτη κυρία

 

12/9/2024

 Ήταν μια πλούσια κυρία που δεν καταδέχθηκε να πιάσει στα χέρια της το μικρό βρώμικο νόμισμα...

«Ἕνα μικρό παιδί εἶχε πάει στό φτωχομαγαζάκι τοῦ πατέρα του καί ἐκεῖ παρακολουθοῦσε σιωπηλά τή δουλειά τοῦ μπαμπά του καί τίς συναλλαγές του. Οἱ πελάτες διάλεγαν τά πράγματα τά ὁποῖα ἤθελαν, πλήρωναν, ἔπαιρναν τά ρέστα τους καί ἔφευγαν.
 

Ὅλα καλά, ἤρεμα καί εἰρηνικά. Κάποια στιγμή ἦλθε καί μιά πλούσια κυρία. Πῆρε τά πράγματα τά ὁποῖα ἤθελε. Ἔδωσε ἕνα μεγάλο νόμισμα, νά τά πληρώσει. Καί περίμενε τά ρέστα της, πού ἦταν διάφορα μικρότερα νομίσματα. Ἀνάμεσά τους ἦταν καί ἕνα νομισματάκι τιποτένιας ἀξίας βρώμικο.
 

Ἡ πλούσια κυρία δέν καταδέχθηκε νά τό πιάση στό χέρι της. Τό κοίταξε μέ ἀηδία καί εἶπε:
—Αὐτό νά τό δώσης στό παιδί σου νά τό ρίξη τήν Κυριακή στήν Ἐκκλησία!

Τό ἔσπρωξε πρός τό μέρος του· καί ἔφυγε.

Τό φτωχό παιδί τό πῆρε. Ἀλλά τά λόγια της τό εἶχαν ἀναστατώσει. Καί ρώτησε:
—Κάνει νά δίνουμε στό Χριστό τά βρώμικα, μπαμπά;
Δέν τοῦ πήγαινε αὐτή ἡ σκέψι.
 

Τοῦ ἀπάντησε ὁ πατέρας του:
—Ἐκεῖνα τά ὁποῖα δίνουμε στό Χριστό, παιδί μου, πρέπει νά εἶναι τά πιό ὄμορφα· τά πιό λαμπρά.
 

Ἔτσι τό μικρό παιδί πῆρε τή βρώμικη ἐκείνη δεκάρα, γιά νά τή ρίξη στήν Ἐκκλησία. Ἀλλά μή θέλοντας νά τή δώση βρώμικη στό Χριστό, ἄρχισε νά τήν τρίβη, νά καθαρίση. Καί τρίβοντάς την κάθε μέρα μέχρι τήν Κυριακή τήν εἶχε κάνει, ἀπό χάλκινη πού ἦταν, καί ἔλαμπε σάν νά ἦταν ἀπό χρυσάφι. Καί ὅταν τήν Κυριακή, τήν ἔρριξε στό κουτί, γιά νά πάρη κερί, τήν πῆραν οἱ ἄγγελοι καί τήν πῆγαν στό Χριστό, καί τήν ἀπόθεσαν στά χέρια Του. Καί ὁ Χριστός τήν πῆρε τήν εὐλόγησε καί εἶπε:
 

—Εἶναι μιά ἀπ᾽ τίς πιό ὄμορφες προσφορές πού ἔχω δεῖ!
Τί ἦταν ἐκεῖνο πού ἔκανε τή δεκάρα τόσο ὄμορφη στά μάτια τοῦ Χριστοῦ;
Τό χρῶμα;
Τό τρίψιμο;
Ἡ λάμψι;
Ὄχι.
 

Ἦταν κάτι ἄλλο.
Ἡ ἐσωτερική διάθεσι τοῦ μικροῦ παιδιοῦ, πού δέν τό ἀνεχόταν, νά δώση στό Χριστό κάτι τό ἄσχημο, κάτι τό ὁποῖο καί αὐτό τό ἔβλεπε ὅτι ἦταν βρώμικο. Ἔτσι καθάρισε τό παιδί τή δεκάρα. Χωρίς λόγῳ ἡλικίας, νά τό ὑποψιάζεται, ὅτι καθαρίζοντας τή δεκάρα, καθάριζε πρῶτα τήν ψυχή του, ἀφοῦ ἔτσι κατανοοῦσε ὅλο καί πιό πολύ, ὅτι, ὅ,τι ἔχει σχέσι μέ τό Θεό, πρέπει νά εἶναι καθαρό». - Διδάγματα / Πηγή