Κάποια μέρα θα κατανοήσουμε πλήρως την ανθρώπινη τραγωδία που εκτυλίσσεται εδώ και τόσα χρόνια στη Μέση Ανατολή. Η καταστροφική φρίκη δεν ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023, ούτε καν λίγους μήνες νωρίτερα.
Επιμένει εδώ και δεκαετίες, τροφοδοτούμενη από ένα μείγμα αμηχανίας, συμβιβασμού, συμβιβασμών, υποκρισίας, αθετημένων υποσχέσεων, προδομένων όρκων, αμοιβαίων παρεξηγήσεων, μίσους και, πρέπει να παραδεχτούμε, κακής πίστης.
Ίσως μια μέρα οι λεγόμενοι μεγάλοι αυτού του κόσμου να αντιμετωπίσουν επιτέλους την πραγματική κλίμακα του απάνθρωπου πλήγματος που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους εδώ και τόσα χρόνια. Δεν πρόκειται για το να πάρουμε θέση - έχω ήδη ξεκαθαρίσει την άποψή μου επί του θέματος - αλλά για να υπενθυμίσουμε στους ανθρώπους ότι κάθε μέρα αθώοι άνθρωποι πεθαίνουν σε κατάσταση απαράδεκτης αδιαφορίας. Οι Ισραηλινοί πολίτες της 7ης Οκτωβρίου δεν είχαν ζητήσει τίποτα, ούτε οι κάτοικοι της Γάζας είχαν αναγκαστεί να ζουν με συνεχή φόβο, ενώ παράλληλα έτρεφαν ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο...
Ποιος μπορεί να είναι ικανοποιημένος με αυτά τα βουνά από πτώματα, αυτά τα κτίρια που έχουν γίνει σκόνη, αυτούς τους βεβηλωμένους τόπους προσευχής, αυτά τα κατεστραμμένα σχολεία και δρόμους; Κανείς! Θα έρθει η ώρα που όλοι οι πολεμοκάπηλοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν για τα αποτρόπαια εγκλήματά τους. Φαίνεται πολύ εύκολο να καταδικάσει κανείς τον Νετανιάχου για τις καταστροφικές του πολιτικές, αλλά επισημαίνω χωρίς καμία αμφιβολία ότι οι μαχητές της Χαμάς ή της Χεζμπολάχ δεν είναι ούτε αθώοι ούτε τσιράκια.
Το μαχαίρωμα αμάχων στην Ιερουσαλήμ ή η αυτοανατίναξη σε λεωφορείο δεν θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, σε καμία περίπτωση να θεωρούνται πράξεις αντίστασης. Αυτές οι ενέργειες, τροφοδοτούμενες από απελπισία, επιβλαβή προπαγάνδα και θρησκευτικό φανατισμό, τροφοδοτούν τις φρικαλεότητες των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, διαιωνίζοντας έναν φαύλο κύκλο βίας. Ωστόσο, στον πόλεμο, υπάρχει συνήθως ένας κώδικας τιμής: μην χτυπάτε τους ηλικιωμένους, ούτε τις γυναίκες, ούτε τα παιδιά, ούτε τους πολίτες, ούτε τους χώρους λατρείας, ούτε τα νοσοκομεία. Ο πόλεμος παραμένει μία από τις πολλές συνέπειες της αμαρτίας. Πότε θα έρθει η μέρα που θα λάβουν άφεση αμαρτιών;
Η Γάζα, και γενικότερα οι ειδήσεις από τη Μέση Ανατολή, έχουν εξαφανιστεί από τα ραντάρ των μέσων ενημέρωσης εδώ και αρκετές εβδομάδες. Σαν να αρκούσε το να μην μιλάμε γι' αυτό για να κάνουμε τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι δεν υπάρχει πια. Ο πόλεμος συνεχίζεται εδώ και πάρα πολύ καιρό στους Αγίους Τόπους, ένα όνομα που φαίνεται μάλλον ασήμαντο σε σύγκριση με τις σφαγές που λαμβάνουν χώρα εκεί εδώ και τόσα χρόνια. Θα μπαίναμε σχεδόν στον πειρασμό να πούμε: από πάντα. Δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε αίμα να ρέει σε αυτή τη μικρή γωνιά του κόσμου, η οποία παρόλα αυτά είχε το τεράστιο προνόμιο να είναι ο τόπος της Αποκάλυψης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Η αγανάκτηση για τη μεταβλητή γεωμετρία παραμένει ένα από τα αγαπημένα εργαλεία των Δυτικών ηγετών. Όταν πρόκειται για την επιβολή κυρώσεων στον Πούτιν μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ξαφνικά εμφανίζονται θαρραλέοι και γεμάτοι υπερηφάνεια. Η ίδια στάση παρατηρείται και απέναντι στη Συρία του Μπασάρ αλ Άσαντ, η οποία βρίσκεται πλέον στα χέρια μουσουλμάνων.
Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση, αυτοί οι ίδιοι που διορθώνουν τα λάθη φαίνεται να δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να καταδικάσουν κατηγορηματικά ή να διακόψουν τη χρηματοδότηση των τρομοκρατών και από τις δύο πλευρές που διεξάγουν έναν ανελέητο πόλεμο. Οι φωνές τους τρέμουν και τα χέρια τους ιδρώνουν. Εκτός από μερικές συμβατικές δηλώσεις που εξυμνούν τα οφέλη της ειρήνης και καταγγέλλουν τα δεινά του πολέμου, δεν γίνεται τίποτα συγκεκριμένο για να αναγκαστούν οι εμπόλεμες πλευρές να καταθέσουν τα όπλα τους, είτε πρόκειται για βόμβες, μη επανδρωμένα αεροσκάφη είτε για μαχαίρια...
Η μακάβρια τραγωδία που εκτυλίσσεται στη Μέση Ανατολή μπροστά στα μάτια μας δεν είναι τυχαία. Προκύπτει από ένα περίπλοκο κουβάρι αποφάσεων, δειλίας και βίας που καμία απλοϊκή λύση δεν μπορεί να ηρεμήσει, και σίγουρα όχι οι εκκλήσεις αρχής που διακηρύσσονται στα κοινωνικά δίκτυα. Οι εμπλεκόμενοι σε αυτή τη σύγκρουση, και από τις δύο πλευρές, τρέφονται με ένα τυφλό μίσος το οποίο πρέπει να καταγγέλλουμε συνεχώς προκειμένου να εργαστούμε για την ειρήνη.
Αυτό θα συμβεί όταν η διεθνής κοινότητα αναλάβει επιτέλους την ευθύνη ή, ακόμα καλύτερα, όταν η Γαλλία βρει έναν αρχηγό κράτους αντάξιο του Αγίου Λουδοβίκου. Ένας τέτοιος ηγέτης, ισχυρός σε σοφία και διάκριση, θα είναι σε θέση να κάνει τη νοημοσύνη να υπερισχύσει της βίας, τη συμφιλίωση έναντι της τυφλής εκδίκησης. Και ίσως εδώ βρίσκεται η πραγματική συμφορά: έχουμε χάσει την επαφή με την αλήθεια, ειδικά με την αλήθεια για τη Γάζα. Όσο συνεχίζουμε να το αγνοούμε, η ειρήνη θα παραμένει ένα μακρινό και ανέφικτο όνειρο... -Πηγή: franckabed


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου