Σε μια εποχή που προωθεί και ενθαρρύνει την τεμπελιά, επιβάλλεται η διδασκαλία του Ομήρου, του Αριστοφάνη, του Πλάτωνα, του Βιργιλίου, του Σενέκα!...
Επιβάλλεται να αποκατασταθεί η διδασκαλία των Λατινικών και των Ελληνικών, που αποτελούν βασικούς κλάδους στην πνευματική εκπαίδευση...Πολύ συχνά, οι γονείς θεωρούν ότι δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τα παιδιά τους να μάθουν μια γλώσσα που δεν εξασκούν. Αυτό σημαίνει ότι ξεχνάμε όλο τον πλούτο του πολιτισμού της Αρχαιότητας: τέχνες, λογοτεχνία, ποίηση, ιστορία, φιλοσοφία, μυθολογία...
Ένας εκλεπτυσμένος πολιτισμός, μια εκλεπτυσμένη κουλτούρα: το να βλέπεις τη γέννηση της τραγωδίας, της κωμωδίας και του θεάτρου στην Ελλάδα, το να βλέπεις την εμφάνιση του μύθου, της ιστορίας και του έπους, ενός από τα πρώτα λογοτεχνικά είδη, το να διαβάζεις τον Όμηρο στο κείμενο και όλους τους άλλους συγγραφείς, τον Αριστοφάνη, τον Πλάτωνα, τον Ηρόδοτο, το να διαβάζεις τους Λατίνους συγγραφείς: τον Βιργίλιο, τον Κάτουλλο, τον Σενέκα... είναι σαν να ανακαλύπτεις το ίδιο το χωνευτήρι όλης της λογοτεχνίας μας.
Αφορά επίσης τη διαμόρφωση του εγκεφάλου σας, της νοημοσύνης σας μέσα από την εξάσκηση ασκήσεων όπως η εκδοχή, το θέμα...
Αυτοί οι απαιτητικοί κλάδοι απαιτούν σημαντική προσπάθεια: ως εκ τούτου, είναι ιδιαίτερα εκπαιδευτικό σε μια εποχή που η τεχνητή νοημοσύνη προωθεί και ενθαρρύνει την τεμπελιά.
Σύμφωνα με τον Raphaël Gaillard, «ο πολιτισμός αφήνει το στίγμα του πάνω μας. 85 δισεκατομμύρια νευρώνες στον εγκέφαλό μας, εκατομμύρια δισεκατομμυρίων συνδέσεις... ο εγκέφαλός μας είναι μια ημιτελής μορφή, και είναι ο πολιτισμός που προσπαθεί, χωρίς ποτέ να τα καταφέρει, να την ολοκληρώσει... Το ζήτημα δεν είναι τι αποθηκεύει ο εγκέφαλος, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αυτό που έχει στιγμιαία αποθηκεύσει τροποποιεί τη λειτουργία του, τη μορφή του».
Γιατί αυτό που κάποτε ξέραμε αφήνει το στίγμα του πάνω μας. Κάθε γνώση μας αλλάζει τα εγκεφαλικά μας δίκτυα και από τώρα και στο εξής αυτά θα λειτουργούν διαφορετικά, ακόμα κι αν αυτή η γνώση δεν υπάρχει πλέον.
Η εγκεφαλική ύλη που διασχίζεται από τη γνώση διατηρεί ένα ανεξίτηλο ίχνος της... όσο πιο πρώιμο είναι αυτό το αποτύπωμα, τόσο πιο ισχυρό είναι...
Έτσι, κάθε είδους μάθηση αλλάζει τον εγκέφαλό μας και αυτός ο μετασχηματισμός μπορεί να έχει κάθε είδους ιδιότητες. Το πιο προφανές παράδειγμα είναι αυτό των λεγόμενων νεκρών γλωσσών. Ονομάζονται έτσι επειδή δεν ομιλούνται πλέον σήμερα. Και η μάθησή τους εξασθενεί, καθώς οι γονείς δεν βλέπουν το νόημα στο να μαθαίνουν τα παιδιά τους μια γλώσσα που δεν ομιλείται.
Αλλά η εκμάθηση λατινικών και ελληνικών αξίζει τον κόπο πρώτα απ' όλα "λόγω του σύμπαντος στο οποίο παρέχει πρόσβαση... ενός πολιτισμού τόσο ισχυρού και εκλεπτυσμένου κατά την αρχαιότητα... η πρόσβαση σε αυτή τη γνώση μέσω της εργασίας της αποκρυπτογράφησης ενός κειμένου, της λατινικής έκδοσης, ισοδυναμεί με την πλήρη κατάκτηση της γνώσης..."
Και ο Ραφαέλ Γκαγιάρ προσθέτει: «Βεβαιώνω ότι ένας εγκέφαλος δεν είναι πλέον ο ίδιος μετά... Σε αντίθεση με ό,τι υποδηλώνει η καθαγιασμένη έκφραση, κανείς δεν χάνει ποτέ τα λατινικά του: τα κάνει δικά του... Το να μαθαίνει κανείς μια γλώσσα... είναι σαν να δίνει μια άλλη μορφή στον εγκέφαλό του».
Προσπάθεια, θέληση, επιμονή, συγκέντρωση: Τα ελληνικά και τα
λατινικά παρέχουν στέρεη και υψηλής ποιότητας πνευματική εκπαίδευση. -Πηγή


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου