Άγγελος Σικελιανός, 19 Ιουνίου 1951: Ακούστε την βροντερή φωνή του στην κηδεία του Παλαμά

 
19/6/2025

Ποιος μεγάλος μας ποιητής είπε, όταν πέθανε ο Σικελιανός: Τώρα για μένα η Ελλάδα άδειασε...

Σαν σήμερα, στις 19 Ιουνίου του 1951, άφησε την τελευταία του πνοή ο Άγγελος Σικελιανός, ο ποιητής από την Λευκάδα που ήθελε να ζωντανέψει τον αρχαιοελληνικό πνευματικό κόσμο, έχοντας ως κέντρο τους Δελφούς! 

Αγάπησε την πατρίδα, ερωτεύτηκε, πάλεψε με τις λέξεις για να τις κεντήσει σε στίχους που θα ζωντάνευαν το μεγαλείο του Ελληνισμού! Υπήρξε πέντε φορές υποψήφιος για Νόμπελ Λογοτεχνίας! 

Και όταν ο Άγγελος Σικελιανός πέθανε, ο Νίκος Καζαντζάκης, έχασε την γη κάτω από τα πόδια του: "Σαράντα χρόνια φιλίας ακατάλυτης μ’ έσμιγε με το Σικελιανό, ήταν ο μόνος άνθρωπος που μπορούσα ν’ αναπνέω, να μιλώ, να γελώ και να σωπαίνω μαζί του. Τώρα για μένα η Ελλάδα άδειασε" -  Αυτά ήταν τα λόγια του Καζαντζάκη στον Σουηδό διανοούμενο και κρατικό λειτουργό Börje Knös για τον θάνατο του Άγγελου Σικελιανού. 

Μα και η ψυχή του Άγγελου Σικελιανού είχε κλονιστεί συθέμελα στην Κατοχή, όταν ένας άλλος μεγάλος ποιητής μας, ο Κωστής Παλαμάς, το 1943, είχε πεθάνει. Ιδού ο λόγος του, αλλά και το βίντεο της εποχής εκείνης, όπου ακούμε την βροντερή φωνή του Άγγελου Σικελιανού να "ψέλνει" τους στίχους:

Ηχήστε οι σάλπιγγες (απόσπασμα)

Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ώς πέρα…
Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!

Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ώς το Πήλιο κι ώς την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ώς τον έβδομο ουρανό,
ποιον κλεί, τι κι αν το πει η δικιά μου γλώσσα;

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ώς τ’ αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ’ τον στα χέρια
γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ’ ένα μόνο ανασασμόν: «Ο Παλαμάς!»,
ν’ αντιβογκήσει τ’ όνομά του η οικουμένη!