6/6/2021
Ματωμένα
Συλλαλητήρια
και «Συμφωνία των Πρεσπών»
Όλοι γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα με το κρατίδιο των Σκοπίων
γεννήθηκε από την δημιουργία της πρώην Γιουγκοσλαβίας, με τον Τίτο, και την επερχόμενη, δεκαετίες αργότερα, διάλυση αυτής της χώρας, με τις ευλογίες των ισχυρών της γης και την χρήση όπλων των Αμερικανών. Οπότε και δημιουργήθηκαν κράτη, ένα εξ αυτών, τα Σκόπια. Το πρόβλημα λοιπόν γεννήθηκε τότε, και, όπως ήθελαν και σχεδίασαν οι ισχυροί, συντηρήθηκε και εξαπλώθηκε με τρόπους ανιστόρητους, βίαιους, εθνοκτόνους για την Ελλάδα μας. Και βρήκε την «λύση» του στις ημέρες μας, πάντα σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών.Μια «λύση» που προκλήθηκε από την φλεγμονή στους εγκεφάλους κάποιων ανθρώπων. Πύον. Βρώμικο υγρό που παράγει η φλεγμονή σε διάφορα σημεία του σώματος. Πύον, στην προκειμένη περίπτωση, που παρήγαγε η φλεγμονή μέσα στο κεφάλι τους, εκεί που κατοικοεδρεύουν οι σκέψεις, από τις οποίες γεννιούνται ιδέες, οι οποίες μετά θα γίνουν πράξεις. Προκλήθηκαν, δυστυχώς, οι πράξεις, και γέμισε ο τόπος μας από την αρρωστημένη, βαριά, ανυπόφορη μυρωδιά του βρώμικου υγρού που το έχυσαν καταπάνω μας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Ωστόσο,
όταν ένας λαός μολύνεται από το πύον τους, πόσο μπορεί να αντέξει; Το ξέρει,
όμως, αυτός ο λαός, ότι επιβάλλεται να αντέξει, επιβάλλεται να ανακαλύψει το
φάρμακο που θα γιάνει τις πληγές οριστικά, εξαφανίζοντας το πύον και την
δυσωδία. Όχι για τον εαυτό του, στο παρόν, αλλά για το μέλλον των παιδιών του,
για το μέλλον του έθνους του.
Αυτός ο λαός είμαστε εμείς. Βαριά άρρωστοι τώρα. Όμως, παλέψαμε. Με κάθε δυνατό και δημοκρατικό τρόπο. Πραγματοποιήσαμε συλλαλητήρια, μεγάλα και πιο μικρά, στην Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, σε πολλές μεγάλες και πιο μικρές πόλεις, το 2018, το 2019. Κατεβήκαμε μαζικά στους δρόμους, άνθρωποι από κάθε γωνιά της πατρίδας, από τον Έβρο ως την Κρήτη, από όλα τα χωριά και νησιά της χώρας. Με όπλο, όλοι μας, την γαλανόλευκη σημαία και μια πρόταση – κραυγή να ξεχύνεται από τα στόματά μας: Η Μακεδονία είναι Ελλάδα!
Οι εγκέφαλοι όμως της εξουσίας είχαν δηλητηριαστεί από το πύον. Και προφανώς, δεν άκουγαν την κραυγή μας. Αντίθετα, επέλεξαν συνειδητά να υποβιβάσουν την σημασία των συλλαλητηρίων, να υποτιμήσουν τον ίδιο τον λαό.
Ήμασταν εκατομμύρια στους δρόμους, κι αυτοί έβλεπαν λίγες χιλιάδες! Ωστόσο, για τις λίγες χιλιάδες λαού που έβλεπαν, είχαν βγάλει στους δρόμους τεράστιες αστυνομικές δυνάμεις. Ματ. Κλούβες. Χημικά. Κρότου λάμψεις. Και λέξεις, ω, αυτές οι λέξεις που εκστόμιζαν – και εκστομίζουν – είναι χειρότερες από τα χημικά που μας πέταξαν. Είμαστε φασίστες, είμαστε τρομοκράτες, είμαστε ακραίοι που δεν βλέπουν το καλό που αυτοί αγωνίζονται να επιτύχουν για την χώρα. Πόσο βαθιά είχε εισχωρήσει το πύον στους εγκεφάλους τους!
Γιατί, αν δεν είχε εισχωρήσει, θα έκαναν το αυτονόητο. Θα ρωτούσαν τον λαό. Δημοκρατικά. Με ψήφο να αποφασίσει ο λαός, αν θέλει να δώσει το όνομα της Μακεδονίας στο γειτονικό κράτος των Σκοπίων. Δυσοσμία και παρακμή, η απόφασή τους να αγνοήσουν τον λαό και, ταυτοχρόνως, να τον βαφτίσουν ακραίο και φασιστικό. Ενώ τους εαυτούς τους χαρακτήρισαν, και χαρακτηρίζουν, ως δημοκρατικούς, προοδευτικούς, που κάνουν τα πάντα για την ειρήνη και την ευημερία.
Αλλά,
πόσο ειρηνικά, δημοκρατικά, προοδευτικά ήταν τα χημικά που έριξαν καταπάνω μας;
Τα συλλαλητήρια ήταν γεμάτα με λαό, αλλά και με δακρυγόνα, χημικά, πυώδεις λέξεις της εξουσίας, αστυνομικούς με καλυμμένα σώματα και κεφάλια (αυτοί έπρεπε να είναι προστατευμένοι). Ήταν γεμάτα με τα αγωνιώδη συνθήματά μας για το μέλλον της Μακεδονίας μας, της Ελλάδος μας, ενώ βουλευτές και υπουργοί και πρωθυπουργός και πρόεδρος της Δημοκρατίας έτριβαν, κρυφά, τα χέρια τους, κατευχαριστημένοι, διότι ήξεραν το αποτέλεσμα των ανίερων δολοπλοκιών που είχαν κάνει με τους ισχυρούς της γης. Ήξεραν δηλαδή ότι είχαν επιτύχει την προδοσία της Μακεδονίας, ότι οι ισχυροί και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας τους, αφού είχαν εξαγοράσει πια τα πάντα, δεν θα μιλούσαν σε βάρος μιας κυβέρνησης, της ελληνικής, για να ξεσηκώσουν τους άλλους λαούς υπέρ της Ελλάδος.
Ναι, ο ελληνικός λαός, που περήφανος γέμιζε την Θεσσαλονίκη και την Αθήνα με ελληνικές σημαίες και ύμνους για την Μακεδονία, δεν ήξερε – αν και υποπτευόταν – ότι η προδοσία είχε ήδη γίνει. Πάλευε, μήπως και την ύστατη στιγμή, διαλυόταν η φλεγμονή από τα κεφάλια της εξουσίας και το έθνος σωνόταν.
Άριστα
πράξαμε, που παλέψαμε με κάθε δύναμή μας. Αυτό να μην το ξεχνούμε ποτέ.
Άριστα
πράξαμε, που δώσαμε την ψυχή μας. Αυτό να μην το ξεχνούμε ποτέ.
Και, άριστα θα πράξουμε και στο μέλλον, όσες ταπεινώσεις κι αν υποστούμε, υπέρ της πατρίδος. Κι αν χάνεται ένας πόλεμος, γεννιέται κι άλλος. Αυτό να μην το ξεχνούμε ποτέ.
Για την ώρα, κι ενώ μας έχουν στιγματίσει ως φασίστες, τρομοκράτες, οπισθοδρομικούς, εμάς τον λαό, οι ίδιοι πανηγυρίζουν και αυτοπροβάλλονται, γιατί κατά τον πυώδη εγκέφαλό τους, έχουν πετύχει «λαμπρή νίκη που εξυπηρετεί την ειρήνη και την δημοκρατία και την φιλία με τους γείτονες». Στην πραγματικότητα, εξυπηρέτησαν και εξυπηρετούν τα συμφέρονται εκείνου, του άλλου, λαού, των Σκοπίων, καθώς και των ισχυρών της γης. Τραγική πραγματικότητα. Να δολοφονεί μια κυβέρνηση, μαζί με την αντιπολίτευση και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον λαό της, για να σώσει έναν άλλο λαό, δίνοντας σε αυτόν ιστορική υπόσταση που δεν την δικαιούται. «Νομιμοποίησαν» την ιστορική κλοπή που για δεκαετίες επιχειρούσαν οι σκοπιανοί και οι ισχυροί, κι αυτή την κατάπτυστη συμπεριφορά τους την βάπτισαν ειρήνη και φιλία και δημοκρατία.
Πού
οδήγησε η πυώδης πολιτική συμπεριφορά τους; Στην αποκαλούμενη «Συμφωνία των
Πρεσπών». Θα καταγραφεί αμέσως παρακάτω η τραγική πραγματικότητα που
δημιούργησε για εμάς τους Έλληνες αυτή η «συμφωνία», την οποία όλοι
παρουσιάζουν μέσα σε ένα «πλαίσιο αντικειμενικής καταγραφής των γεγονότων». Τα
Σκόπια αποκαλούνται «Βόρεια Μακεδονία», χωρίς εισαγωγικά. Η διαμορφωθείσα
κατάσταση εμφανίζεται οριστική και αμετάκλητη. Η Μακεδονία για όλους αυτούς δεν
είναι Ελλάδα. Όσο κι αν ματώνουν τα δάκτυλα, όσο κι αν δακρύζει ο εγκέφαλος,
πρέπει να αντιγραφούν οι λέξεις της «συμφωνίας». Για να μην ξεχάσουμε στο
μέλλον, ούτε για μια στιγμή, πόσο σκληρά μας πρόδωσαν. Και πόσο σκληρά πρέπει
πάντα να αγωνιζόμαστε, παρά τις ήττες, για την σωτηρία του έθνους μας.
Αρχαία Πέλλα - Η δική μας γη, η δική μας πανάρχαια πατρίδα, του Αλεξάνδρου η χώρα,
η προδομένη τον 21ο αιώνα - Περιμένει η Μακεδονία μας την δικαίωσή της!
Απόσπασμα από το βιβλίο: 15+1 μαχαιριές στην καρδιά της Μακεδονίας-στην ψυχή της Ελλάδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου