Μάρτης του 1821: Πύρωνε η λαχτάρα για Λευτεριά τις ψυχές, γιατί η γωνιά του κόσμου που την λάμπρυναν Λεωνίδες, δεν μπορούσε να χαθεί...

23/3/2022

Μάρτης του 1821. 

Μαύρη καταχνιά πλακώνει τις ψυχές των Ελλήνων. Πικρή σκλαβιά σκεπάζει τα χωριά του Μοριά. 

Άσχημα μαντάτα έρχονται απ΄ όλες τις γωνιές της Ελλάδας. Βογκάει η μάνα Ελλάδα από τα βαριά χτυπήματα των απίστων.

Μα όχι, κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως η μικρή αυτή γωνιά, η γωνιά που τη λάμπρυναν Λεωνίδες, θα σβήσει, θα χαθεί.

Όχι, η Λευτεριά είναι το παν για τους Έλληνες.

Μα κάποιος έπρεπε να δώσει το σύνθημα, κάποιος έπρεπε να ζωντανέψει τη μισοσβησμένη φλόγα. Την φλόγα που μόνο οι ελληνικές καρδιές ξέρουν να κρατούν άσβηστη.

Και να! Η σπίθα δόθηκε. Σε μια γωνιά της Ελλάδας, πάνω στην καταπράσινη πλαγιά του βουνού, με το φτωχικό εκκλησάκι, τα λόγια του ασπρομάλλη παπά ανάβουν τη φωτιά στις καρδιές των Ελλήνων. Θέριεψε και έγινε μια τεράστια πυρκαγιά που έκλεισε μέσα στην αγκαλιά της όλη την δοξασμένη και δακρυποτισμένη ελληνική γη [...].

Λευτεριά ή Θάνατος!

Όλη η φυλή μας, δεσποτάδες, κληρικοί, αρματολοί, έμποροι, ναυτικοί, κλέφτες και κοτζαμπάσηδες, μαζί με τα γυναικόπαιδα, άδραξαν το γιαταγάνι και κινήθηκαν εναντίον της τεράστιας αυτοκρατορίας. Μιας αυτοκρατορίας που την έτρεμαν κι αυτά τα μεγάλα χριστιανικά κράτη της Δύσεως.

Έτσι, για τρίτη φορά στη μακρινή ιστορία του ο Ελληνισμός ύψωσε το δαυλό που φώτισε τον ορίζοντα του πολιτισμού.

Το εγερτήριο σάλπισμα των Ελλήνων ανατάραξε τους βαρβάρους. Σκληρά ήταν τα μέτρα που πήραν. Μέτρα σπασμωδικά και κτηνώδη [...].

Οι Έλληνες όμως δεν σταματούν να πολεμούν...

Ξυπνούν από τον ύπνο τεσσάρων αιώνων, που τους είχε κυριεύσει. Μα ο ύπνος αυτός δεν ήταν θάνατος παντοτινός!

Η 25η Μαρτίου 1821, είναι ένας μεγάλος σταθμός στους αγώνες της τρισχιλιετούς ιστορίας ενός έθνους, ενός γενναίου λαού. Μιας χώρας που έδωσε στην ανθρωπότητα τα ωραιότερα ιδανικά [...].

Ας στρέψουμε το νου μας με σεβασμό και κατάνυξη και ας τιμήσουμε τους αφανείς εκείνους ήρωες του αγώνα που πρόσφεραν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας.

Ας εμπνεόμαστε απ΄ αυτούς.

Ας μην τους λησμονούμε.

Οι ιερές τους σκιές θα χαίρονται βλέποντας πως βαδίζομε το δρόμο που χάραξαν εκείνοι.

Έκθεση μαθήτριας που δημοσιεύτηκε στην εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση, 1976.