Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο απροσκύνητος Έλληνας: Πέθανε από καρκίνο ή δολοφονήθηκε;

28/1/2023

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (17 Ιανουαρίου 1939-28 Ιανουαρίου 2008) που σαν σήμερα άφησε την τελευταία του πνοή, είναι μία από τις πιο σημαντικές, αν όχι η πιο σημαντική μορφή, της Εκκλησίας αλλά και της Ελλάδας ολόκληρης, στην σύγχρονη ιστορία της πατρίδας μας. Σαν σήμερα άφησε τα εγκόσμια, και με το πέρασμα του χρόνου, ο λαός όλο και πιο πολύ τον αναζητά. 

Μιλούσε στις καρδιές των Ελλήνων, είχε ζεστό ύφος, από τα χείλη του ξεπηδούσαν λέξεις αγάπης για το ελληνικό έθνος, για την Μακεδονία μας, για όλους εμάς. Μα, για τα άσχημα που γίνονταν, όσο ζούσε, δεν δίσταζε να μιλήσει και να τα βάλει με τους υπεύθυνους και υπαίτιους των συμφορών μας, γιατί ήταν απροσκύνητος και περήφανος Έλληνας. 

Κατηγορήθηκε, λοιπόν, όσο κανένας άλλος ιεράρχης από τους αντιπάλους του. Ωστόσο, αγαπήθηκε και αγαπιέται ακόμα, όσο κανένας άλλος ιεράρχης! 

Ο χαρισματικός μας ποιμενάρχης, πριν κλείσει τα μάτια του για πάντα, υπέφερε από καρκίνο. Εντούτοις, όλο και πιο πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι ο Χριστόδουλος δολοφονήθηκε. 

Διαβάζοντας κάποιος τα δημοσιεύματα εκείνης της εποχής, δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι ο καρκίνος νίκησε τελικά τον Χριστόδουλο. Για παράδειγμα: 

Ο Προϊστάμενος (τότε) της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών είχε δηλώσει με έγγραφό του ότι δεν διενεργήθηκε ιατροδικαστική διερεύνηση στη σορό του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου, επειδή δεν υπήρχε έγγραφη παραγγελία. "Η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών δεν γνωρίζει τα ακριβή αίτια του θανάτου του, τα οποία αναγράφονται στο εκδοθέν πιστοποιητικό θανάτου που προφανώς συνετάχθη και υπεγράφη από ιατρό, που γνώριζε τη νόσο και την πορεία της". 

Το έγγραφο αυτό είχε διαβιβαστεί στην Βουλή, μετά από ερώτηση του τότε ανεξάρτητου βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου, και για το περιεχόμενό του είχε ενημερωθεί η Βουλή από τον τότε υπουργό δικαιοσύνης Αντ. Ρουπακιώτη. 

Ο ίδιος βουλευτής είχε απευθύνει τη σχετική ερώτηση και στον τότε υπουργό δημόσιας τάξης και προστασίας του πολίτη Ν. Δένδια. Σύμφωνα με το έγγραφο που ο υπουργός διαβίβασε στην Βουλή, την ημέρα του θανάτου του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, 28 Ιανουαρίου 2008, και μετά από πρόσκληση ανθρώπων της Αρχιεπισκοπής, η προϊσταμένη του Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου σφράγισε την αρχιεπισκοπική κατοικία στο Παλαιό Ψυχικό, παρουσία του αστυνομικού τμήματος Ψυχικού, του ηγούμενου Ιεράς Μονής Πεντέλης, του πρωτοσύγκελου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των προϊσταμένων των οικονομικών και των νομικών υπηρεσιών της Ιεράς Συνόδου, Φυσικά υπήρξε και σχετική έκθεση σφράγισης. 

Τα ερωτήματα είναι εύλογα και παραμένουν ανοικτά: 

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήταν δημόσιο πρόσωπο, και τόσο αγαπητό στον λαό! Είναι εντελώς φυσικό αυτός ο λαός να θέλει να μάθει την πραγματική αιτία του θανάτου του. 

Αν ήταν ο καρκίνος η αιτία του θανάτου του, δεν θα ήταν λογικό και συνετό να διενεργηθεί νεκροψία, έτσι ώστε να μην υπάρξει ποτέ η παραμικρή υπόνοια ότι ο Αρχιεπίσκοπος έπεσε θύμα των αντιπάλων του; 

Μπορεί να είχε μαζί του τον λαό, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν άνθρωποι, εντός και εκτός συνόρων, που είχαν φοβερά ενοχληθεί από τον λόγο και το έργο του. 

Η υποψία δολοφονίας του Αρχιεπισκόπου είναι βάσιμη, και όχι αποκύημα φαντασίας ή πίστης σε συνωμοσίες. Ακριβώς επειδή δεν διενεργήθηκε ούτε ζητήθηκε επισήμως ιατροδικαστική εξέταση της σορού του. 

Σφραγίστηκε με κάθε επισημότητα η αρχιεπισκοπική κατοικία, ενώ ταυτόχρονα δεν διενεργήθηκε ιατροδικαστική εξέταση επειδή δεν υπήρχε έγγραφη παραγγελία! Αυτό δεν είναι αρρωστημένη φαντασία, είναι μία σκληρή πραγματικότητα.

Όσα χρόνια και αν έχουν περάσει από τον θάνατό του, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος παραμένει ο πιο αγαπητός Έλληνας ιεράρχης και ποιμένας. Πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος που θα καταλάβει την θέση του, αν και θα ευχόμασταν αυτό να συμβεί όσο πιο γρήγορα γίνεται!...