Στον γενναίο Αρχηγό Ζαχαρία Φούφα, εκ της Παλαιάς Ελλάδος, ηρωικώς πεσόντα στον Αγώνα.
Η δόξα έπεσεν βροχή στο στήθος σου με σφαίρες,
γιατ΄ ήσουνε σαν τον αητό, π΄ ορμά εις τους αιθέρες...
Γι΄ αυτό, θαρθώ στον τάφο σου ν΄ ανάψω δυο καντήλια,
να δίνουν φως εις τα βουνά τ΄ αστραφτερά φιτύλια.
Γιατί κι΄ ο χάρος πάλαιψε, Φούφα, για να σε πάρει...
Εις όσες μάχες σ΄ είδα εγώ, ήσουνε παλληκάρι.
Γόνυ ποτέ δεν έκλινες, ούτε την κεφαλή σου,
και σε κανένα Γολγοθά δεν δείλιασ΄ η ψυχή Σου!...
Από το βιβλίο: Οι Πρωτοπόροι του Μακεδονικού Αγώνος, 1903-1909, του Μακεδονομάχου Κρητικού Παύλου Γύπαρη, Αθήναι, 1962. (Φωτογραφία από wikipedia.org)
Ο Ζαχαρίας Παπαδάς ή Καπετάν Φούφας (1876-8 Μαΐου 1907) ήταν ένας γενναίος Έλληνας Μακεδονομάχος, οπλαρχηγός, με καταγωγή από το Πλατανάκι Αρκαδίας.
Στην Μακεδονία είχε έρθει ως αρχηγός σώματος το 1906 και η περιοχή δράσης του ήταν αυτή του Βιτσίου-Φλώρινας-Περιστερίου. Πολεμούσε κατά των τούρκων και των βούλγαρων κομιτατζήδων. Τον Ιούλιο του 1906 επέστρεψε την απελευθερωμένη Ελλάδα, επανήλθε όμως στην Μακεδονία τον Απρίλιο του 1907.
Ο ατρόμητος Καπετάν Φούφας, όταν ξημέρωνε η 8η Μαΐου του 1907, σε επίθεση μαζί με τους άνδρες του αλλά και τους άνδρες του Ανθυπολοχαγού Γρηγορίου Φαληρέα, στο χωριό Παλαιοχώρι, κατά των κομιτατζήδων, σκοτώθηκε. Αυτός και τέσσερις ακόμα γενναίοι Μακεδονομάχοι.
Η Μακεδονική Γη ποτίστηκε με το αίμα αμέτρητων Παλικαριών, μέχρι να απελευθερωθεί οριστικά. Έναν αιώνα μετά, προδόθηκε αυτή η γη από πολιτικούς που ποτέ μα ποτέ δεν θα πάρουν τα όπλα για να υπερασπιστούν τα ιερά και τα όσια του Γένους μας.
Διαβάστε επίσης: Παύλος Γύπαρης για Παύλο Μελά: Ο πρώτος γίγας που βάφει με το τίμιο αίμα του την Μακεδονική γη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου