Επτά χρόνια μετά την Άλωση της Πόλης, άνοιξαν εκεί οι οθωμανοί το πρώτο σκλαβοπάζαρο στην Ευρώπη και μετέτρεπαν τους ανθρώπους σε αντικείμενα

25/5/2024

Λευκή σκλαβιά στην οθωμανική γη - Τα χαρέμια ήταν ιδιωτικοί οίκοι ανοχής και αποτελούνταν μόνο από χριστιανές που είχαν σκλαβωθεί από τους οθωμανούς 

Κατά την Οθωμανική εποχή, οι λευκοί σκλάβοι-χριστιανοί συγκομίζονταν με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους. Α) Με κάθε προέλαση του οθωμανικού στρατού στην Χερσόνησο του Αίμου (Βαλκάνια), άρπαζαν πολλούς αιχμαλώτους, και στρατιωτικούς και πολίτες, τους πήγαιναν στα σκλαβοπάζαρα και τους πουλούσαν. Β) Βάρβαροι υποτελείς των οθωμανών κατά τις επιθέσεις τους σε εμπορικά πλοία αλλά και από επιδρομές σε ευρωπαϊκές παραθαλάσσιες πόλεις, άρπαζαν αιχμαλώτους για λογαριασμών των μουσουλμάνων. Γ) Οι Τατάροι της Κριμαίας, υποτελείς κι αυτοί των οθωμανών, έκαναν επιδρομές σε περιοχές της Ρωσίας, της Πολωνίας και της Μολδαβίας, άρπαζαν αιχμαλώτους και τους πουλούσαν στα σκλαβοπάζαρα. Δ) Οι Τούρκοι άρπαζαν τα μικρά παιδιά των Χριστιανών, μεταξύ αυτών πολλά Ελληνόπουλα, για να φτιάξουν γενίτσαρους, οι οποίοι αποτελούσαν επίσης μια άλλη μορφή σκλαβιάς. 

Μαύρα χρόνια - Το πρώτο ευρωπαϊκό σκλαβοπάζαρο στην Κωνσταντινούπολη

Οι οθωμανοί, επτά μόλις χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1460, άνοιξαν στην Πόλη το πρώτο τους σκλαβοπάζαρο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Με τον καιρό, πολλούς σκλάβους τους έστελναν σε άλλους τόπους, όπως στην Θεσσαλονίκη, αλλά και στην Ανατολία. Όποια εδάφη κατακτούσαν οι οθωμανοί, σε αυτά έρχονταν και δικοί τους άποικοι, που με την σειρά τους αγόραζαν σκλάβους. 

Τι έκαναν τους σκλάβους;

Τις γυναίκες τις έκλειναν στα χαρέμια, που δεν ήταν παρά ένα είδος ιδιωτικού οίκου ανοχής του σουλτάνου, των χαλίφηδων, των βεζίρηδων, των πασάδων και διαφόρων άλλων οθωμανών αξιωματούχων. Τα χαρέμια αποτελούνταν μόνο από χριστιανές γυναίκες, επειδή το Ισλάμ απαγορεύει την υποδούλωση μιας μουσουλμάνας για ψυχαγωγικές σεξουαλικές πρακτικές. Τις γυναίκες τις παρακολουθούσαν ευνούχοι, πολλοί εκ των οποίων ήταν Αφρικανοί σκλάβοι που επέζησαν από τον ευνουχισμό.

Οι σκλάβες και οι άντρες χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως υπηρέτες από πλούσιους κατοίκους των πόλεων, από γαιοκτήμονες, από αυτούς που ασχολούνταν με ορυχεία, από τεχνίτες, ξυλουργούς, ράφτες κ.λπ. Οι οθωμανοί χρησιμοποιούσαν τους σκλάβους ως κωπηλάτες για να μετακινήσουν τις γαλέρες τους! Τους έφηβους τους χρησιμοποιούσαν ως σκλάβους του σεξ στα χαμάμ. 

Πολλά από τα χριστιανόπουλα που άρπαζαν οι οθωμανοί, υποβάλλονταν σε ισλαμική και στρατιωτική εκπαίδευση και μετατρέπονταν σε σκληρούς γενίτσαρους. 

Με χρήματα ή με ανταλλαγές οι αγορές λευκών σκλάβων

Οι οθωμανοί πουλούσαν τους ανθρώπους από την πιο μικρή ως την πιο μεγάλη τιμή που μπορεί να φανταστεί κανείς, πάντα με βάση την αγοραστική δύναμη εκείνης της εποχής. Οι αγοραστές έδιναν σημασία στην ηλικία, στο φύλο και στην φυσική κατάσταση του αιχμαλώτου. Οι σκλάβοι αγοράζονταν με χρήματα ή τους αντάλλασσαν με ζώα (κότες, κατσίκες, πρόβατα, άλογα κ.ά.) ή με αντικείμενα (ρούχα, παπούτσια, αγγεία, πέρλες, βαφές κ.ά.).

Πόσοι λευκοί χριστιανοί υποδουλώθηκαν από μουσουλμάνους κατά την οθωμανική εποχή;  

Σύμφωνα με την γαλλική ιστοσελίδα agoravox: "Οι ιστορικές μελέτες για το ζήτημα είναι λίγες σε αριθμό. Σύμφωνα με τον ιστορικό Samuel Touron, το εμπόριο λευκών σκλάβων στο Barbary (βόρειο Αφρική υποτελές των Οθωμανών) αντιπροσωπεύει μεταξύ 1,3 και 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους που έγιναν επιδρομές στις ακτές της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης της Προβηγκίας, του Languedoc και της Κορσικής ή αιχμαλωτίστηκαν σε πλοία στη θάλασσα. Τα αρχεία του Βρετανικού Ναυαρχείου δείχνουν, για παράδειγμα, ότι κατά τη σύντομη περίοδο 1609-1616 τουλάχιστον 466 αγγλικά πλοία εισέβαλαν από τους Barbarys.  

Όσον αφορά τον αριθμό των λευκών σκλάβων που πήραν οι Τάταροι της Κριμαίας, επίσης υποτελείς των Οθωμανών, από τη Ρωσία και την Πολωνία-Λιθουανία μεταξύ 1500 και 1700, είναι της τάξης των δύο έως δυόμισι εκατομμυρίων σύμφωνα με τον Πολωνό ιστορικό Dariusz. Kołodziejczyk. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των σκλάβων μεταπωλούνταν στις οθωμανικές αγορές. Δεν υπάρχει συνολικός αριθμός για τον αριθμό των σκλάβων που αιχμαλωτίστηκαν στην Ευρώπη από τους Οθωμανούς κατά τις κατακτήσεις των εδαφών τους, κατά τη διάρκεια της καταστολής των εξεγέρσεων ή όταν αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν μπροστά στους χριστιανικούς στρατούς. 

Πού και πού μας λένε ότι, κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας κατάκτησης πόλης ή τέτοιας τιμωρητικής δράσης, χιλιάδες ή και δεκάδες χιλιάδες μαχητές και ιδιαίτερα πολίτες συνελήφθησαν από τους Οθωμανούς, όχι για να τους αιχμαλωτίσουν αλλά για να τους μεταπωλήσουν στα σκλαβοπάζαρα. Οι Οθωμανοί στρατιώτες πληρώνονταν μόνο με κλοπιμαία, αγαθά, πολύτιμα αντικείμενα, ζώα και ανθρώπους. Οι σκλάβοι που συλλαμβάνονται σε αυτό το πλαίσιο αποτελούν σίγουρα τη μεγαλύτερη ομάδα λευκών σκλάβων, αλλά κανένας ιστορικός δεν έχει προσπαθήσει να υπολογίσει τον αριθμό τους. Ωστόσο, μαθαίνουμε, στην «Ιστορία της Κροατίας» του Grégory Peroche, ότι μόνο σε αυτή τη χώρα ένα εκατομμύριο κάτοικοι αιχμαλωτίστηκαν από τους Οθωμανούς. Πρέπει επίσης να προσθέσουμε τις εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά Χριστιανών που πήραν από τις οικογένειές τους ως μέρος του devchirmé. Μπορούμε λοιπόν εύλογα να πιστέψουμε ότι μόνο κατά την Οθωμανική περίοδο, η οποία εκτείνεται από το 1354 έως το 1914, ο αριθμός των λευκών που σκλαβώθηκαν έφτασε, ή και ξεπέρασε, τα δεκάδες εκατομμύρια. Ας προσθέσουμε ότι για κάθε σκλάβο που έφτανε στην αγορά, αρκετοί άλλοι άνθρωποι χάθηκαν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων σύλληψης και ότι άλλοι πέθαναν από εξάντληση ή ασθένεια στην πορεία". 

Και βέβαια, στα παραπάνω στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνονται τα χιλιάδες Ελληνόπουλα που άρπαξαν οι τούρκοι για να τα πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα ή για να τα κάνουν γενίτσαρους, μαθαίνοντάς τα να μισούν την Ελλάδα όσο τίποτα άλλο. Ιστορικοί στην πατρίδα μας, δυστυχώς,  δεν ασχολήθηκαν έτσι όπως έπρεπε με το καυτό αυτό θέμα της αρπαγής τους, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε πόσα παιδιά μας τουρκοποιήθηκαν και στράφηκαν εναντίον της πατρογονικής τους γης, εναντίον των ίδιων των γονιών και των αδερφών τους. Ούτε βέβαια μάς απασχολούν σήμερα οι γενίτσαροι, απόγονοι των οποίων πολεμούν με μίσος την σύγχρονη Ελλάδα μας. 

Αξίζει να σημειωθεί και η άποψη του Malek Chebel* για την σχέση των μουσουλμάνων με την δουλεία: "Σε τουλάχιστον είκοσι πέντε στίχους του Κορανίου αναφέρεται η δουλεία χωρίς να καταδικάζεται!"

Δηλαδή, οι μουσουλμάνοι με βάση το Κοράνι τους, δεν μπορούν να τρώνε χοιρινό και να πίνουν αλκοόλ, μπορούν όμως να ασχοληθούν με αγοραπωλησίες ανθρώπων! Για να μην μιλήσουμε για την θέση της γυναίκας στον μουσουλμανικό κόσμο, η οποία πρέπει να υπακούει τυφλά τον άντρα... 

* ΟMalek Chebel ήταν ένας σημαντικός και παγκοσμίου εμβέλειας Αλγερινός φιλόσοφος και ανθρωπολόγος των θρησκειών, με σπουδές στην Αλγερία και στο Παρίσι, που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον μουσουλμανικό κόσμο.