17 Ιουνίου 2018 – 17 Ιουνίου 2024
Προσπαθείς να μην τους μισήσεις. Να μην γίνεις φορέας Διχόνοιας.
Προσπαθείς τους στίχους του Εθνικού μας Ποιητή, Διονυσίου Σολωμού, να τους αφήσεις να κυλήσουν στο αίμα σου, για της πατρίδας το καλό:
«Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή, καθενός χαμογελάει, πάρ΄ το, λέγοντας, και συ».
Μα, πώς μπορείς να το πετύχεις αυτό; Πώς μπορείς να αφήσεις την συγχώρεση να κυριαρχήσει στου μυαλού σου τα δώματα;
Τέτοια ημέρα ήταν, 17 Ιουνίου του 2018, όταν ο Τσίπρας με τον Κοτζιά έφεραν στην Ελλάδα, στην Μακεδονία μας, τον Ζάεφ και τα συντρόφια του και υπέγραψαν με πλατιά χαμόγελα την προδοσία της γης του Φιλίππου, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Αριστοτέλη, του Παύλου Μελά και όλων των αφανών ηρώων Μακεδονομάχων.
Προσπαθείς να μην υποκύψεις στην Διχόνοια, αγωνίζεσαι να αφήσεις χώρο στο μυαλό και στην καρδιά σου για τούτες τις λέξεις:
«Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει, έχει αλήθεια ωραία θωριά, μην το πιάστε, γιατί ρίχνει εισέ δάκρυα θλιβερά».
Αλλά, ανάθεμα, δεν τα καταφέρνεις. Σου είναι αδύνατο να αποδεχθείς ότι είναι απόλυτη η καταδίκη σε αφανισμό και σλαβοποίηση της Μακεδονίας με την προαιώνια ελληνική ιστορία της.
Λες στον εαυτό σου, άσε τους συναισθηματισμούς και κοίτα την πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Οι σλαβοσκοπιανοί σε νίκησαν, αυτοαποκαλούνται «Μακεδόνες» που μιλούν τα «μακεδονικά», η πρόεδρος τους τσιρίζει ότι το κράτος της είναι «Μακεδονία» και δεν την νοιάζει η «συμφωνία των Πρεσπών», ο τωρινός δικός μας πρωθυπουργός Μητσοτάκης σέβεται την προδοτική συμφωνία του Τσίπρα και καθόλου δεν τον απασχολεί η συνειδητή πολιτική προσπάθεια των σλαβοσκοπιανών να δημιουργήσουν μέσα στην Ελλάδα μας «μακεδονική» μειονότητα.
Αυτή είναι η οικτρή πραγματικότητα που έχει βάλει, από το 2018 μέχρι σήμερα το 2024, μπουρλότο και στην λογική και στα συναισθήματά σου. Και φοβάσαι ότι ετούτα τα λόγια του Σολωμού θα βγουν αληθινά:
«Δυστυχής! Παρηγορία μόνη σού έμενε να λες, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις».
Δεν θέλεις να έχεις για παρηγοριά μέσα στο μυαλό σου την δοξασμένη ιστορία της Μακεδονίας μας, την οποία θα διηγείσαι στα παιδιά και στα εγγόνια σου και θα κλαις απαρηγόρητα. Ενώ τα ξένα συμφέροντα θα έχουν πια εγκαταστήσει στην αλεξανδρινή σου γη τους σλάβους και πόσους άλλους που εποφθαλμιούν και παραμονεύουν να σου αρπάξουν τα πάντα. Όλοι αυτοί είναι σαν τους κληρονόμους του νεκρού, που ακόμα δεν πρόλαβε να κρυώσει το σώμα του και πέφτουν σαν αρπακτικά όρνεα να φάγουν, ό,τι προλάβουν, από το βιός του.
Θέλεις την Μακεδονία σου ελεύθερη, απαλλαγμένη από προδότες, οι οποίοι δεν οδηγήθηκαν ακόμα στις φυλακές διά της δικαστικής οδού. Ακόμα. Αναρωτιέσαι, όμως, ο δυστυχής, θα γίνει ποτέ ανεξάρτητη η δικαιοσύνη, θα υψωθεί αυτή πάνω από διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τους ξεπουλημένους στους ξένους Έλληνες πολιτικάντηδες, έτσι ώστε να καταδικάσει αυτά τα ανθρωπάκια που είναι ανίκανα να συνειδητοποιήσουν το μεγαλείο τού να είσαι Έλληνας Μακεδόνας;
Και όσο αναρωτιέσαι, τόσο βαθαίνει η απέχθειά σου προς αυτούς που πρόδωσαν την μοναδική και αξεπέραστη Μακεδονική Ιστορία των Ελλήνων. Και όχι μόνο την πρόδωσαν, αλλά καυχιούνται αδιάκοπα και ασύστολα από το 2018 μέχρι σήμερα. Και μάλιστα, σήμερα, ο Τσίπρας ξεκινά στην Αθήνα τις εργασίες του ινστιτούτου που ίδρυσε, για να γιορτάσει την επέτειο της προδοσίας, θεωρώντας, αυτό το ανθρωπάκι το ανεκδιήγητο, ότι έλυσε το πρόβλημα με τους σλαβοσκοπιανούς. Πρώτος καλεσμένος του στο φαγοπότι; Ο Ζάεφ.
Ξέρεις βαθιά μέσα σου ότι το τέλος των προδοτών ποτέ δεν είναι καλό. Και προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου να κάνει υπομονή, και όλο λες και ξαναλές:
«Από τα κόκαλα βγαλμένη, των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα αντρειωμένη, Χαίρε, ω Χαίρε, Ελευθεριά».
Αλλά, να πάρει η ευχή να πάρει, έχει και η υπομονή τα όρια της!...
Νίκη Μάρκου - Συγγραφέας
Διαβάστε επίσης: 153+1 μαχαιριές στην Βελίκα Τράικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου