Νερό: Η απληστία του ανθρώπου έχει μετατρέψει αυτό το αγαθό σε φορέα θανάτου!

Χρήση επικίνδυνου νερού για την καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων

          Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση σε καθημερινή βάση λαχανικών και φρούτων είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη υγεία και ζωντάνια.

          Ωστόσο ο άνθρωπος κατάφερε, τα απαραίτητα για τον οργανισμό του διατροφικά είδη, να τα μολύνει τόσο κατά την καλλιέργεια

τους, με τη χρήση φυτοφαρμάκων, ζιζανιοκτόνων και διαφόρων λιπασμάτων, όσο και με τα αποτελέσματα της χρήσης υψηλής τεχνολογίας, η οποία είναι καρπός δικός του!

          Άκρως ανησυχητικό είναι το πρόβλημα που δημιουργήθηκε και ανεμπόδιστα εξαπλώνεται στο σήμερα και στο μέλλον της ανθρωπότητας, από τη χρήση κατά την καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων, νερού που περιέχει επικίνδυνα συστατικά. Αυτά θα καταλήξουν στον ανθρώπινο οργανισμό, και θα τον εξασθενίσουν …

          Πριν λίγο καιρό πραγματοποιήθηκε μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών – Εργαστήριο Χημείας, η οποία κατέδειξε ότι το νερό που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές, ιδιαίτερα σε περιοχές της Κρήτης, είναι επικίνδυνο. Περιέχει δηλαδή ουσίες που επιβαρύνουν την υγεία των καταναλωτών, ουσίες σε ποσοστά που ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια.

          Το ίδιο πρόβλημα κυριαρχεί και στη Βοιωτία εξαιτίας της βιομηχανικής ρύπανσης στην περιοχή του Ασωπού, και στη Θράκη και σε πολλές ακόμα περιοχές της χώρας.

          Μπορεί επίσημοι φορείς, όπως ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), να καταβάλλουν προσπάθειες για να κατευνάσουν τα πνεύματα, πείθοντας τους πολίτες ότι δεν διατρέχουν κινδύνους από την κατανάλωση του νερού, των λαχανικών και των φρούτων, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

          Πολλά αγροτικά προϊόντα έχουν χάσει τη θρεπτική σημασία τους για τον άνθρωπο, αφού το νερό που χρησιμοποιείται περιέχει τοξικά και χημικά συστατικά. Αντίθετα, η κατανάλωση αυτών των προϊόντων καθίσταται επικίνδυνη, ίσως όχι άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου.

          Και ας μην εφησυχάζουμε, αν ζούμε σε περιοχές, οι οποίες δεν αναφέρονται ακόμα στις διάφορες έρευνες, όπως αυτή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακόμα κι αν οι επιστήμονες «ξεχνούν» ή δε συμπεριλαμβάνουν για διάφορους λόγους στις έρευνές τους συγκεκριμένα εδάφη, το νερό έχει μολυνθεί παντού εξαιτίας της αλόγιστης συμπεριφοράς μας. Εξάλλου, να μην ξεχνούμε ότι τα αγροτικά προϊόντα με τα οποία καλύπτουμε τις καθημερινές διατροφικές μας ανάγκες προέρχονται από περιοχές όπως της Κρήτης ή της Βοιωτίας, όπου αποδεδειγμένα εργαστηριακά το νερό περιέχει επικίνδυνες ουσίες που ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια.

          Ακατάλληλο νερό στο στρατό

       Καταγγελία στρατιωτών

          Η άριστη υγεία των στρατιωτών αποτελεί τη βάση για την επίτευξη του ιερότερου σκοπού, αυτού της διαφύλαξης της πατρίδας. Αυτή είναι μια πραγματικότητα αναμφισβήτητη.

  Δυστυχώς, όμως, πραγματικότητα αναμφισβήτητη αποτελεί και η παροχή τροφής και νερού στους στρατιώτες που δεν διασφαλίζει την άριστη υγεία τους.

          Αυτά προκύπτουν από τις καταγγελίες των ίδιων των φαντάρων που προσπαθούν κατά το δυνατόν με οργανωμένο τρόπο να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά διατροφικά θέματα που έχουν προκύψει στο στρατό. Από τις βασικές τους μέριμνες προς αυτή την κατεύθυνση είναι να εισακουστεί η διαμαρτυρία τους, και οι υπεύθυνοι να λάβουν τα αναγκαία μέτρα.

          Διαβάστε κατωτέρω την καταγγελία στην οποία προέβη το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος / Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, η οποία αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, το Μάρτιο του 2012.

          Ακατάλληλο νερό και στο 783 ΤΜΕ,                   Κομοτηνής

          […] Αντί ο Α/ΓΕΕΘΑ Κωσταράκος και ο ΥΕΘΑ Δ. Αβραμόπουλος να προχωρήσουν άμεσα στο κλείσιμο των εκατοντάδων άχρηστων στρατοπέδων και θέτοντας ως προτεραιότητα την υγεία και την ζωή του προσωπικού να κάνουν όλα τα απαραίτητα έργα βελτίωσης των εγκαταστάσεων που απαιτούνται, βλέπουμε τον στρατιώτη και την οικογένεια του να πληρώνουν ακόμη και το νερό που πίνει στις μονάδες.

          Υπηρετούμε σε στρατόπεδο της Κομοτηνής (783 ΤΜΕ). Είδαμε τις τελευταίες ημέρες να ασχολείστε (αλλά και να καταφέρνετε να δοθεί λύση στο πρόβλημα) με το θέμα της κατανάλωσης-χρήσης ακατάλληλου νερού σε διάφορα στρατόπεδα.

          Παρακαλούμε πολύ, αν θέλετε, ασχοληθείτε για μια ακόμη φορά, αφού και στο δικό μας στρατόπεδο έχουμε το ίδιο ακριβώς πρόβλημα.

          Είμαστε δηλαδή αναγκασμένοι να αγοράζουμε το νερό από το καψιμί, αλλά και να φοβόμαστε για το φαγητό που μαγειρεύεται με το ακατάλληλο αυτό νερό.

          Ότι το νερό είναι ακατάλληλο μας έχει επανειλημμένως ανακοινωθεί από τα στελέχη, αλλά για το τι θα κάνουμε για να πιούμε νερό, μάλλον δεν ασχολείται κανένας.

          Είναι μάλλον παράλογο, ειδικά στις μέρες μας, να χρειαζόμαστε τουλάχιστον 30-40 ευρώ το μήνα μόνο και μόνο για να πιούμε νερό. […]

          Η κατάσταση στα στρατόπεδα είναι προβληματική, αυτό καταγγέλλουν οι στρατιώτες. Νερό μολυσμένο σημαίνει και τροφή επικίνδυνη. Ο κάθε στρατιώτης, όπως κάθε άνθρωπος, έχει ανάγκη και από την τροφή και από το νερό. Πώς αλλιώς θα επιβιώσει; Μπορεί να αγοράζει εμφιαλωμένο νερό, ενώ ήδη αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα, αλλά είναι αδύνατο να αγοράζει καθημερινά και την τροφή του. Πρέπει η πολιτεία να του παρέχει τα απαραίτητα, ώστε να αφοσιωθεί στο έργο που έχει να επιτελέσει.

          Εξάλλου, να μην ξεχνούμε, ότι το εμφιαλωμένο νερό που καταναλώνουν οι στρατιώτες αλλά και οι πολίτες, σε κάθε χώρα (πρόκειται για παγκόσμια καταναλωτική συνήθεια) μπορεί να είναι πιο επικίνδυνο από το νερό της βρύσης.

          Νερό σε πλαστικά μπουκάλια

          Πρώτο στις προτιμήσεις των

    καταναλωτών

          και… επικίνδυνο!

          Η πλειοψηφία του πληθυσμού, κυρίως των αναπτυγμένων χωρών, καταναλώνει νερό εμφιαλωμένο σε πλαστικά μπουκάλια, χωρίς να δαπανά έστω μία σκέψη για την επικινδυνότητα που απορρέει από αυτή τη συγκεκριμένη καταναλωτική συμπεριφορά.

          Ωστόσο, υπάρχουν επιστήμονες που τονίζουν, βάσει των ερευνών που πραγματοποίησαν, ότι η κατανάλωση – μακροχρόνια κυρίως - εμφιαλωμένου νερού μπορεί να είναι άκρως επικίνδυνη. Γιατί;

          Επειδή επικίνδυνες ουσίες διεισδύουν από το πλαστικό μπουκάλι στο νερό, και στη συνέχεια στον οργανισμό του καταναλωτή. Τέτοιες ουσίες είναι: πολυαιθυλένιο terephalate –PET -, πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας –HDPE -, πολυβινυλικό χλωρίδιο Unplasticised – UPVC-, ή πλαστικοποιημένο πολυβινυλικό χλωρίδιο – PPVC-, πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας – LDPE-, πολυπροπυλένιο – PP-, πολυστυρόλιο ή εκτάσιμο πολυστυρόλιο κ.ά..

          Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης διεξήγαγαν ένα πείραμα με σαλιγκάρια, τα αποτελέσματα του οποίου είναι αποθαρρυντικά για εκατομμύρια καταναλωτές εμφιαλωμένου νερού ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με αυτούς, τα αποκαλούμενα PET-μπουκάλια, τα οποία περιέχουν τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, επιβαρύνουν την υγεία, γιατί η επικίνδυνη ουσία, καθώς και άλλες παρόμοιες, περνούν από το μπουκάλι στο υγρό που περιλαμβάνεται σ΄ αυτό –νερό, αναψυκτικά κ.α..

          Για οχτώ εβδομάδες τοποθέτησαν σαλιγκάρια μέσα σε γυάλινα και σε PET-μπουκάλια που περιείχαν νερό από την ίδια πηγή. Εξετάζοντας ακολούθως τα σαλιγκάρια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εκείνα που βρίσκονταν μέσα στα πλαστικά μπουκάλια παρουσίαζαν αυξημένα ποσοστά αναπαραγωγής. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχε ορμονική επιβάρυνση που προκλήθηκε από τη μεταφορά ουσιών από το πλαστικό στο νερό.

          Ο καθηγητής Γκιλμπέρτ Σένφελντερ, από το Πανεπιστήμιο του Βίρτζμπουργκ, ερευνά επίσης τις ορμονικές διαταραχές που προκαλούν στον ανθρώπινο οργανισμό οι χημικές ουσίες που περιλαμβάνονται στα πλαστικά μπουκάλια. Κατά την άποψή του, αυτές οι διαταραχές μπορεί να αποδειχθούν ιδιαίτερα σοβαρές. Μπορεί δηλαδή να προκληθεί μέχρι και στειρότητα, διαβήτης, αναπνευστικά προβλήματα κ.ά.. Αιτία είναι πάντα η μεταφορά των ανεπιθύμητων και επικίνδυνων ουσιών από το πλαστικό στο νερό.

          Επίσης, μια άλλη πληροφορία την οποία ως καταναλωτές δεν πρέπει να αγνοήσουμε είναι ότι στο κάτω μέρος του πλαστικού μπουκαλιού υπάρχει ένα τριγωνικό σύμβολο με έναν αριθμό μέσα του, ο οποίος μας φανερώνει τη χημική ουσία του πλαστικού. Αν ο αριθμός είναι το 3 ή το 6 ή το 7, καλύτερα είναι να μην πιούμε το υγρό που περιέχεται στο μπουκάλι, γιατί αυτοί οι αριθμοί σημαίνουν τις πιο επικίνδυνες ουσίες.

          Οφείλουμε, ακόμα, να προσέξουμε τη γεύση του εμφιαλωμένου νερού. Αν δηλαδή το νερό έχει γεύση σαν πλαστικό, να μην το καταναλώσουμε, είναι επικίνδυνο! Και, ποτέ να μην τοποθετούμε τα μπουκάλια στον ήλιο και σε υψηλές θερμοκρασίες, διότι μέσω του ήλιου και της θερμότητας μεταφέρονται περισσότερες ουσίες από το πλαστικό στο νερό.

          Πιο συνετή είναι η χρήση ελαφρών γυάλινων μπουκαλιών για το νερό, και αυτά θα πρέπει να αναζητούμε στο εμπόριο, προκειμένου να προστατέψουμε την υγεία μας.

          Το βακτήριο Pseudomonas Aeruginosa

    Πυοκυανική Ψευδομονάδα

          Το συγκεκριμένο βακτήριο ανιχνεύτηκε στο «φυσικό μεταλλικό νερό ΚΡΙΝΟΣ» σε συσκευασία 1,5 λίτρων, με ημερομηνία λήξεως 7-11-13, και αριθμό παρτίδας LOT121107. Την εμφιάλωση είχε πραγματοποιήσει η εταιρία «Ιωάννης Κ. Αναστασόπουλος & Υιός ΟΕ» στη Ροδοδάφνη Αιγίου.

          Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΕΦΕΤ, οι πολίτες δεν πρέπει να καταναλώσουν το συγκεκριμένο νερό, ενώ έχει ανακληθεί η συγκεκριμένη παρτίδα από την αγορά. Και ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εστίασης και Διασκέδασης ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ προέβη σε ανακοινώσεις που αφορούσαν την επικινδυνότητα αυτού του βακτηρίου, που μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατης μορφής λοιμώξεις και δυσλειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού.

          Η πληροφορία δημοσιεύθηκε μεταξύ άλλων στην ιστοσελίδα http:amaliadanews.gr.

          Πόσοι άνθρωποι κατανάλωσαν αυτό το νερό; Πόσοι δεν έχουν καν ενημερωθεί; Και, τελικά, ποια τιμωρία είναι ικανοποιητική;

          Πώς μπορεί εκείνος που προκάλεσε σε συνάνθρωπό του ασθένεια, είτε εκούσια είτε ακούσια, να διορθώσει το λάθος του; Σίγουρα, η απαγόρευση κυκλοφορίας στην αγορά επικίνδυνων προϊόντων είναι το πρώτο και βασικό μέτρο υπέρ της προστασίας των ανθρώπων. Θα ήταν όμως το ίδιο συνετό, να γίνονται αυστηροί έλεγχοι πριν το οποιοδήποτε προϊόν τεθεί στη διάθεση των πολιτών. Αυτό δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι συμβαίνει. Και ο καθένας μας σκέφτεται ότι τα οικονομικά συμφέροντα που έχει κάθε εταιρία παραγωγής εμφιαλωμένου νερού και άλλων ειδών διατροφής, δεν συμβαδίζουν σχεδόν ποτέ με την ανάγκη προστασίας της ανθρώπινης ζωής…

Απόσπασμα από το βιβλίο: Οι συνωμότες της τροφής