Ο Ρήγας Φεραίος δεν θα είχε δολοφονηθεί, εάν δεν είχε προδοθεί! Και η Επανάσταση θα ξεσπούσε νωρίτερα! Σήμερα, πόσες εκδηλώσεις τιμής έχουν γίνει γι΄ αυτόν τον Μεγάλο Έλληνα; Προδομένος ξανά από τους νεοέλληνες...
Για την δυσωδία της προδοσίας,
μίλησε εκείνα τα χρόνια της σκλαβιάς κι ένας Έλληνας που προτίμησε να μας αφήσει το συγγραφικό του έργο ως Ανώνυμος. Το έργο του «Ελληνική Νομαρχία, Ανωνύμου Έλληνος, Ήτοι λόγος περί ελευθερίας», είναι γνωστό, τα διδάγματά του επίκαιρα και η επιθυμία του να μην αποκαλύψει την ταυτότητά του σεβαστή. Μπορεί κάποιος να μην συμφωνεί με όλες τις ιδέες του συγγραφέως, ωστόσο είναι σημαντικό το μήνυμά του ότι το εγώ ωχριά μπροστά στο εμείς και ότι η ένωση των Ελλήνων θα οδηγήσει στην πολυπόθητη ελευθερία.Το παρακάτω μικρό απόσπασμα από το έργο του εγείρει το συναίσθημα της σιχασιάς για την προδοσία. Εμείς, οι Έλληνες του 21ου αιώνα, παρότι είμαστε αιώνες μακριά από την Επανάσταση, το νοιώθουμε αυτό το συναίσθημα να τρυπά τα σωθικά μας ανελέητα, γιατί κι εμείς οι δύστυχοι βιώσαμε την προδοσία της Μακεδονίας μας σε καιρό ειρήνης!...
«Ε! Πόσον ήθελε το αποδείξει εμπράκτως (την σημασία της ελευθερίας), ο αείμνηστος Έλλην, ο Ήρως, ο μέγας, λέγω, και θαυμαστός Ρήγας, αν μία ανέλπιστος προδοσία δεν ήθελε τον θανατώσει! Αυτός ο αξιάγαστος ανήρ ήτον εστολισμένος από την φύσιν με όλας τας χάριτας των μεγάλων υποκειμένων, ευφυής, αγχίνους, και άοκνος, ωραίος τω σώματι, και ωραιότερος τω πνεύματι, δίκαιος, και εξακολούθως, αληθής φιλέλλην και φιλόπατρις. Εξ΄ αρχής ουν επιχειρίσθη το εμπορικόν επάγγελμα εις αλλοτρίαν γην, αλλ΄ ο θείος έρως της πατρίδος του Ελλάδος, την οποίαν έβλεπε υπό δουλείας, τοσούτον αδίκως βασανιζομένην, μην συγχωρώντας εις τοιούταν άνδρα τοιαύτας μικράς ασχολίας, ανεβίβαζε τας ελπίδας του εις άκρον, και έως από την νεαράν ηλικίαν του προεμελέτει κατορθώματα ηρωικά, και μόνον ανέμεινε την ποθούμενην ευκαιρίαν, διά να τα βάλη εις έργον.
Όθεν, γνωρίζοντας την χρείαν της
μαθήσεως, δεν έπαυσεν από το να αγωνισθή, ως ουδείς άλλος, εις τα επιστήμας,
και εις ολίγον καιρόν έμαθεν εντελώς τας χρησιμωτέρας. Τότε λοιπόν, ήρχισε να
βάλλη θεμέλιον εις το μεγάλον κτίριον όπου ητοίμαζε. Και κατ΄ αρχάς εσύνθεσε
εις την ημετέραν διάλεκτον, με ακροτάτην σαφήνειαν, τους δώδεκα Γεωγραφικούς
Πίνακας της Ελλάδος, και διάφορα άλλα επωφελή πονήματα έδωσεν εις φως […].
Αλλά, φευ, της βασκάνου και φθονεράς τύχης των Ελλήνων!»
Κι ενώ ο Ρήγας Βελεστινλής εργαζόταν πυρετωδώς και με όλη την δύναμη της ψυχής του για να βοηθήσει την υπόδουλη Ελλάδα να ελευθερωθεί και ταυτόχρονα να λειτουργήσει σωστά ως ενιαίο κράτος, κάποια φθονερά μυαλά εργάζονταν για την δολοφονία του Ρήγα.
«… όταν λέγω ο άξιος Ρήγας βλέποντας τα πάντα έτοιμα, ως εβούλετο, εκαλοτύχιζε τον εαυτόν του, διά μίαν τόσον τιμίαν και μεγάλην επιχείρησιν, και επρόσμενε να ιδή ογλήγορα ελευθέραν την Ελλάδα άπασαν, εξαλειμμένον δε το οθωμανικόν κράτος. Όταν τέλος πάντων, σχεδόν βέβαιος διά το καλόν τέλος του έργου του, εστοχάζετο εις την μέλλουσαν ευτυχίαν της πατρίδος του, και ευφραίνετο, τότε ένας προδότης, ο ουτιδανώτερος των ανθρώπων, ο πλέον μιαρός σκλάβος της γης, αναιτίως και παραλόγως, τον παραδίδει εις χείρας των τυράννων, και η Ελλάς χάνει εις αυτόν ένα αντιλήπτορα και σωτήρα της» (Εκδοτική Θεσσαλονίκης)
Χέρι
σιχαμερού προδότη αφαιρεί την ζωή του Έλληνα, του Ρήγα, που ένα ζητούσε στην
ζωή του, αφού μελέτησε τους προγόνους του: Να ελευθερωθεί η Ελλάδα. Ο Ρήγας που
ένοιωθε θείον έρωτα για την πατρίδα του προδόθηκε, η πατρίδα ουσιαστικά
προδόθηκε, προς εξυπηρέτηση εκείνων των μιαρών εγκεφάλων που τίποτα δεν
λογαριάζουν, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις άπληστες ορέξεις τους.
Απόσπασμα από το βιβλίο: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Ο Αδάμαστος Αρχιστράτηγος του 1821
Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το διήγημα για τον Ρήγα Φεραίο με τίτλο: Τότε που η Κλωθώ συνάντησε τον Ρήγα Φεραίο στην φυλακή Νεμπόισα, στο οποίο ζωντανεύουν τα μαρτύρια που πέρασε ο Ρήγας Φεραίος, εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου