Συνταγματάρχης Καμπάνης Αντώνιος Διοικητής 8ου ΣΠΖ έπεσε ηρωικά μαχόμενος στην μάχη του Κιλκίς 21 Ιουνίου 1913!!!

21/6/2023

Καμπάνης Αντώνιος, έπεσε μαχόμενος για την ελευθερία της Μακεδονίας, ήτανε 21 Ιουνίου του 1913, τα χαράματα, μια ανάσα μόλις από την Νίκη των Ελλήνων. Η μαρτυρία του γιου του, που πολεμούσε στο πλάι του, συγκλονίζει: Το πρόσωπό του ήταν γελαστό και ευχαριστημένο, τα στήθια του τρύπια και τα γάντια του χωρίς δάκτυλα... 

Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του υιού του Καμπάνη, ο οποίος υπηρετούσε στην μονάδα του πατέρα του ως απλός στρατιώτης, όταν τον κάλεσαν να δώσει τον τελευταίο ασπασμό:

«Μπῆκα στήν σκηνή καί πάνω σ’ ἕνα φορεῖο είδα τόν πατέρα. Εἶχε τά μάτια ἀνοιχτά. Τό πρόσωπο γελαστό καί εὐχαριστημένο. Μόνο τό στῆθος του ἦταν γεμάτο τρύπες.

Στά χέρια του φοροῦσε γάντια καλοκαιρινά χακί, ἀλλά ὅπως ἦταν σκισμένα καί κρεμασμένα, κατάλαβα ὅτι εἶχαν κοπεῖ τά δάχτυλά του!

Ἀργότερα, ὅταν εἶδα τά κιάλια του, πού ἦταν καί αὐτά γεμάτα βλήματα, ἀντελήφθηκα πώς ἡ ὀβίδα εἶχε σκάσει τήν ὥρα πού τά σήκωνε, γιά νά παρατηρήσει τίς ἐχθρικές θέσεις.

Τό θέαμα γιά μένα ἦταν τραγικό, ἀλλά μεγαλύτερη ἀκόμη συγκίνηση μοῦ προξένησαν οἱ ἑκατοντάδες τραυματίες τοῦ Συντάγματός του, πού περνοῦσαν καί τόν ἀσπάζονταν κλαίγοντας.

Ἄκουσα μερικούς νά λένε: «Ἦταν αὐστηρός, ἀλλά δίκαιος καί ἀγαποῦσε τούς ἄνδρες του». Νομίζω πώς ὁ ἐπικήδειος αὐτός, ἄν μποροῦσε νά τόν ἀκούσει, θά τόν εἶχε ἀπολύτως ἱκανοποιήσει.

Γιατί πραγματικά πρόσεχε ξεχωριστά τους ἄνδρες του, καί γιά νά προστατεύσει τήν ζωή τους εἶχε σκοτωθεῖ ὁ ἴδιος».

Ο Αντώνιος Καμπάνης (1857-1913) καταγόταν από την Άνδρο.

Κατατάχθηκε στο στρατό ως εθελοντής το 1877, ενώ το 1882 ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πεζικού. Ως Λοχαγός συμμετείχε στον ατυχή πόλεμο του 1897, εκτελώντας τα καθήκοντα του υπασπιστή της 4ηςΤαξιαρχίας.

Έγραψε διάφορα βιβλία και μετέφρασε το σύγγραμμα του Αυστριακού Στρατηγού VonKuhn, «Ο ορεινός πόλεμος».

Έπεσε μαχόμενος την 21 Ιουνίου 1913 στο ύψωμα 272 λίγες ώρες πριν καταληφθεί οριστικά η πόλη του Κιλκίς.

Συγκεκριμένα αποφάσισε να θυσιαστεί ο ίδιος, πηγαίνοντας πάνω σε ένα λόφο για να καταδείξει την θέση του εχθρού.

Τότε είπε στους υπόλοιπους: «Κάντε στην άκρη. Εγώ έζησα αρκετά. Εσείς είστε μικροί ακόμη. Σας περιμένουν οι οικογένειές σας».

Έπειτα καταδεικνύοντας την θέση του εχθρού είπε: «Ιδού ο δρόμος προς την νίκη». Τότε θραύσματα οβίδος τον χτύπησαν στις διόπτρες του (κιάλια) και πριν προλάβει να αντιδράσει, έσκασε δίπλα του άλλη μια οβίδα και τον αποτελείωσε.

Η θυσία του έδειξε τον δρόμο προς την απελευθέρωση της πόλης. Το σπουδαίο αυτό περιστατικό έγινε λίγο μετά τις 05:00 το πρωί και για την Ηρωική του προσπάθεια, το όνομά του έγινε θρύλος στην τοπική κοινωνία του Κιλκίς.

Το χωριό Καμπάνη, όπου έπεσε ηρωικά, έχει πάρει προς τιμή του το Επώνυμό του.

Πηγή:enandro.gr, staratalogia.gr