Ο νερόμυλος της Μελίτης εξυπηρετούσε τις ανάγκες και των γύρω χωριών που δεν είχαν αξιωθή να φτιάξουν δικό τους μύλο.
Μεγάλες παρέες ξεκινούσαν από την Κέλλη, όμοιες με καραβάνια. Τα μουλάρια φορτωμένα βαδίζουν δύο ώρες δρόμο για το άλεσμα. Ο μυλωνάς τούς εξυπηρετούσε πάντα με γέλιο και ήταν δίκαιος μαζύ τους.
Εκείνη τη μέρα, η παρέα του Κώστα Τράϊκου είχε φορτώσει νωρίς το αλεύρι της και ξεκίνησε για την επιστροφή. Ο Τράϊκος έφθασε στον μύλο αργά το απόγευμα. Άλλες δουλειές στη Μελίτη τον καθυστέρησαν.
-Καλησπέρα κυρ μυλωνά. Η παρέα μου έφυγε;
-Θάχει κοντά μία ώρα. Άργησες και θα σε βρη στο δρόμο η νύχτα.
-Έχω ακόμη ώρα. Βοήθησέ με να φορτώσω το μουλάρι.
Είχε δέσει το σακκί στη μια μεριά του ζώου και κρατώντας το περίμενε τον μυλωνά να φέρη και τάλλο για να έρθη το φόρτωμα του ζώου ζυγαριά.
Ο κομιτατζής Τζόρλεφ από την Βεύη είχε σκαρφαλώσει στο παράθυρο του μύλου και με το ντουφέκι στηριγμένο στη γωνιά του, σκόπευε κατάστηθα τον Τράϊκο Κανείς τους δεν τον είχε αντιληφθή.
Η σφαίρα τον βρήκε πάνω από το δεξί του μάτι. Το μουλάρι τρομαγμένο τόβαλε στα πόδια σέρνοντας μονόπαντα το γεμάτο σακκί. Ο μυλωνάς με τον πυροβολισμό είχε βρεθή κρυμμένος πίσω απ΄ τις μυλόπετρες.
Πέρασαν λίγα λεπτά της ώρας.
-Ε, μυλωνά. Τι έγινε; Φωνάζει κάποιος περαστικός που είχε ακούσει τον πυροβολισμό.
-Δε... δεν ξέρω... Γιάννη. Απαντά κιτρινισμένος. Ένα μπαμ άκουσα και βρέθηκα εδώ πίσω απ΄ τις μυλόπετρες.
-Κτύπησαν τον άνθρωπο. Από πού είναι;
-Από την Κέλλη. Ήρθε να φορτώση το αλεύρι και θα ξεκινούσε για το χωριό του.
Το άψυχο κορμί του Τράϊκου βρίσκονταν τώρα ξαπλωμένο ανάσκελα στο χώμα. Το αίμα της πληγής είχε σκορπίσει παντού. Απλώθηκε πυκτό σε όλο του το πρόσωπο και τον έκανε αγνώριστον. Δυο άδεια σακκιά του μύλου χρησίμευσαν για σάβανο του νεκρού.
Στον μύλο σιγά-σιγά έρχονται κι΄ άλλοι χωριανοί. Όσοι έτυχε να μάθουν πιο γρήγορα το δυσάρεστο.
-Ποιος θα πάει στην Κέλλη να ειδοποιήση τους σπιτικούς του;
Ένας καβαλάρης καλπάζει προς την Κέλλη. Το κακό μαθεύτηκε αστραπιαία. Οι γυναίκες άρχισαν τα μοιρολόγια. Οι άνδρες βρύζανε και καταρριώταν.
Τι καθόμαστε; Ως πότε θα μας σκοτώνουν τα τέρατα;
Έχει βραδυάσει και ο κρύος αέρας του Σεπτεμβρίου δυναμώνει το ρίγος των κορμιών όλων. Δυο τρεις έφιπποι μαζί με τον ξένο ξεκινούν για την Μελίτη. Θα φέρουν στο χωριό το δολοφονημένο κορμί του Κώστα Τράϊκου.
Πηγή: "Θυσίες και Αγώνες στη Μακεδονία", του Πέτρου Στ. Παπαναστασίου, Ιερέως Μακεδονομάχου, Θεσσαλονίκη 1960.
Διαβάστε επίσης: Πέτρος Παπαναστασίου, Μακεδονομάχος ιερέας: Ο κομιτατζής ντυμένος τούρκος σκοτώνει πισώπλατα τον Έλληνα που του έψηνε καφέ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου