Μακεδονομάχος Μητροπολίτης Ιωακείμ Φορόπουλος: Μάζευε πληροφορίες και τις έδινε στους αντάρτες, μετά την Θεία Λειτουργία

Πράκτορας Α΄ Τάξεως στον Μακεδονικό Αγώνα: Μητροπολίτης Ιωκείμ Φορόπουλος

 9/7/2025

Μητροπολίτης Μοναστηριού Ιωακείμ Φορόπουλος: Ψηλός και αδύνατος, μα με δυνατή και φλογερή ψυχή!

"Ο Ιωακείμ Φορόπουλος, Μητροπολίτης Πελαγωνίας (Μοναστηριού), ήταν ένας μορφωμένος στην Γερμανία ιεράρχης, νέος, υψηλός και αδύνατος, που έκρυβε στο ασθενικό κορμί του δυνατή και φλογερή ψυχή. Την άνοιξη του 1908 είχα πάει με άλλα παιδιά του γυμνασίου στο Ορέχοβο, ένα χωριό όχι πολύ μακριά από το Μοναστήρι, χωμένο σε μια ψηλή δασωμένη ρεματιά, που πανηγύριζε εκείνη την ημέρα.

Ήταν και πολύς άλλος κόσμος, όλοι βέβαια δικοί μας. Από το πρωί έφθασε και ο Μητροπολίτης με δύο λαντόν (αμάξια τότε πολυτελείας) και αρκετούς «σοβαρήδες» (έφιππους χωροφύλακες). Την τιμητική φρουρά τού την έδινε υποχρεωτικά και απαραίτητα ο βαλής, όταν έβγαινε για τα καθήκοντά του έξω στα χωριά, αφ΄ ότου τον Οκτώβριο του 1905 σώθηκε ως εκ θαύματος από τα χέρια του βοεβόδα Ναούμ, που πλήρωσε με το κεφάλι του το ιερόσυλο τόλμημα στο χωριό Δράγος, όπου είχε πάει με τον Παρασκευαϊδη του προξενείου (οπλαρχηγό Σπηλιάδη) και άλλους να ιερουργήση. Ήθελε βέβαια ο βαλής και να παρακολουθή με τους σοβαρήδες του τις κινήσεις του ζωηρού Μητροπολίτη.

Ύστερα από την λειτουργία ο Φορόπουλος πήγε κατά τα συνηθισμένα να επισκεφθή τα σπίτια του παπά,, των εφοροεπιτρόπων και των άλλων προκρίτων, ενώ οι χωροφύλακες έτρωγαν ένα καλοψημένο στη σούβλα αρνί, που πρόσφερε το χωριό με ρακιά και σχετικά μεζελίκια κάτω στην σκιά των δένδρων".

Όλα τα παραπάνω τα διηγείται ο Γ. Μόδης στο έργο του «Μακεδονικός Αγών και Μακεδόνες Αρχηγοί» (εκδ. Πάπυρος). Βέβαια, ο Μόδης δεν μας περιέγραψε απλώς μία ημέρα πανηγυριού, αντίθετα, μας έδωσε πληροφορίες για τις κρυμμένες κινήσεις του Μητροπολίτη Φορόπουλου.

Ο Μητροπολίτης δεν πήγε να χαλαρώσει σε εκείνο το χωριό. Πήγε για να συναντήσει εκεί τους κρυμμένους Μακεδονομάχους μας. Γιατί τα σπίτια των εφοροεπιτρόπων και των προκρίτων, όπως έγραψε ο Μόδης, ήταν καταλύματα των ανταρτών. Ο Μητροπολίτης τους φίλησε όλους, τους ευλόγησε, τους έδωσε άφεση αμαρτιών για όλα τα παλαιά και μελλοντικά αμαρτήματά τους, αναγκαία όμως για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας, και φυσικά τούς έδωσε όσες πληροφορίες είχε καταφέρει να συλλέξει.

Ο Ιωκείμ Φορόπουλος που εξελέγη Μητροπολίτης Πελαγωνίας στις 18 Οκτωβρίου του 1903, ήταν ατρόμητος Έλληνας και μέσα του έρρεε ολοζώντανη η φλόγα της Λευτεριάς! Έκανε όσα περνούσαν από το χέρι του για να βοηθήσει τους σκλαβωμένους που περνούσαν τα πάνδεινα και από τους τούρκους και από τους βούλγαρους. Με τις ακάματες προσπάθειες του υπέρ του Ελληνικού Έθνους, έγινε ο στυλοβάτης του Ελληνισμού, εκείνη την φοβερά δύσκολη περίοδο. Συνέβαλε τα μέγιστα στην οργάνωση των Μακεδονομάχων κατά των βούλγαρων, οι οποίοι τον απειλούσαν και πολλές φορές είχαν αποπειραθεί να τον δολοφονήσουν.

Τελικά, μετά από έντονες και ύπουλες πιέσεις, οι τούρκοι, φοβούμενοι την επιρροή της δράσης του Μητροπολίτη Φορόπουλου, τον έστειλαν πίσω στην Κωνσταντινούπολη.

Ο μεγάλος αυτός πατριώτης ιεράρχης δεν είχε ήρεμη πορεία στην Κωνσταντινούπολη. Ήρθε σε ρήξη με τον Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄ και αναγκάστηκε να παραιτηθεί των καθηκόντων του. Ήταν μόλις 50 χρονών όταν ασθένησε και εκοιμήθη, στις 31 Ιανουαρίου του 1909.