Το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη για τον Άγιο Δημήτριο και την Θεσσαλονίκη

26/10/2023

Όταν ο Ιωάννης Πολέμης "άφηνε"  τον Άγιο Δημήτριο να πει: Άνοιξε, πόρτα της σκλαβιάς, η λευτεριά είμ΄ εγώ!...

Η Σαλονίκη που έσβηνε με του καιρού το διάβα

-καντήλι που τρεμόφωτο για λάδι λαχταρά-

από βραδίς κοιμήθηκε δυστυχισμένη, σκλάβα

και την αυγούλα ξύπνησε αρχόντισσα, κυρά. 

-Τι να ΄βλεπε στον ύπνο της; Ποιο να ΄ταν τ΄ όνειρό της; 

-Τον Αϊ-Δημήτρη έβλεπε στο άτι το γοργό,

που ροβολώντας έκραζε με τη φωνή της νιότης: 

"Άνοιξε, πόρτα της σκλαβιάς, η λευτεριά είμ΄ εγώ".

Κι άνοιξε η πόρτα ορθάνοιχτη μπροστά στον καβαλάρη

και μπήκε εκείνος κι έλαμπε σαν τον Αυγερινό

κι υψώνοντας και παίζοντας τ΄ αστραφτερό κοντάρι

έδειξε με το δάχτυλο του Ολύμπου το βουνό.

Κι έστρεψε εκεί τα μάτια της η σκλάβα, η πονεμένη

κι αγνάντεψε αστραπόλαμπρη του Ολύμπου την κορφή

κι είδε απ΄ τη ράχη στην πλαγιά γοργά να κατεβαίνει

η όμορφη, η πεντάμορφη του ήλιου η αδερφή...

Και τη στιγμή που έσμιξαν για το φιλί τα χείλια

έπεσαν, βροντοκόπησαν τα σίδερα βαριά,

οι αλυσίδες έσπασαν. Στόματα αγγέλων χίλια

αθώρητα τραγούδησαν το "Χαίρε, Ελευθεριά!"